Antwerpen – Stekene (64 km)

We zullen beginnen met gisterenavond 😊. Na de boterhammetjes was het tijd voor het ‘slaapritueel’. Pyjama’s aan, tanden poetsen en verhaaltje lezen. Geen verhaaltje op de computer zoals thuis, maar een echt verhaaltje. We lezen het boek ‘Stinkhond zoekt een baasje’. Het is al wat frisser dus zijn er dekentjes nodig. Samen gezellig lezen buiten, het heeft wel iets. Hannah start in onze tent. Als ze slaapt, verhuist ze naar de ‘kindjestent’. Hannes wil nog zijn kwartiertje knuffelen met mama alvorens te gaan slapen. Tegen 19u15 liggen de H’tjes in hun tent…RUST…🤔. Dat is wishfull thinking, wat had je gedacht 🙈. Hannes wil nog lezen en Hannah zingt dat ze niet kan slapen. Het gaat nog even door, maar rond 20u15 is het stil.

Na een vrij rustige nacht waren ze om 6u10 al wakker. Stil praten staat niet in het woordenboek van Hannes en Hannah, dus de hele camping zal even een oog opengedaan hebben… Rond 7u is Jan ook opgestaan en konden ze zich rustig bezighouden met lezen en puntjes verbinden. Terwijl Jan de tenten aan het afbreken was, mochten de H’tjes spelen op de speeltuin. Altijd een feest!

Tegen 9u15 trok de trein op gang. Er stond een tocht van om en bij de 55km op het programma. We fietsten door het havengebied van Antwerpen. Echt indrukwekkend!! We zagen containers die verplaatst werden, containers die op-en af de vrachtwagens gezet werden…de H’tjes en wijzelf waren onder de indruk.

We fietsten verder door Doel, het spookdorp. Er heerst daar toch een raar sfeertje. We reden langs wondermooie dijken en een prachtig landschap. Zowel voor wandelaars als fietsers een aanrader. En de H’tjes keken vol bewondering rond, of was Hannah zo stil omdat ze moe was 🤔?

Klein detail…deze ochtend waren we een winkel gepasseerd, een kleine expresshop. We dachten er nog tegen te komen dus kochten we niets. Helaas pindakaas…er lagen noch winkels noch brasserietjes op onze weg. Tegen 12u klonken de eerste hongerkreten. Het ‘ik heb honger’ klonk steeds luider en luider…zeker bij Hannes, op het einde moest Hannah echter niet onderdoen. We arriveerden rond 12u45 in Kieldrecht. In mijn jonge jaren speelde ik er ooit volleybal…2 seizoenen lang…een beetje nostalgie dus. We aten daar een belegd broodje en deden onze inkopen voor ‘s avonds. Net dan kregen we een regenbuitje over ons…goed gepland dus 😉.

In de namiddag stonden nog een 12 tal kilometers op het programma. Ondertussen werd het gedichtje van Hannes verder ongeoefend. Hannah probeerde wat te zingen, maar haar ogen gingen stilaan toe. We slingerden langs kleine wegen richting Stekene. We hoopten een plaatste te kunnen bemachtigen in het Stropersbos, een heel mooi stukje bos in Oost-Vlaanderen. Jammer, maar helaas mochten we niet op de bivakzone door…je raadt het nooit…Corona. Hier komen we zeker nog eens terug. Gelukkig hadden we dit aan de kindjes al op voorhand laten weten dat de kans bestond dat we niet ‘in de natuur’ konden kamperen.

Uiteraard had Jan een back-up plan 😉. Een camping in de buurt, op ongeveer 2 kilometer. De weg uit het bos was wellicht de zwaarste opdracht van ons uitje. Na een fietswandeling en wat verkeerd lopen, vonden we de uitgang.

Rond 16u arriveerden we op de camping. Een vrij grote camping met heel wat dieren: kippen, geiten, zwijnen, alpaca’s, walbi’s…enthousiaste H’tjes dus. We hebben onze nieuw hangmat ook eens uitgeprobeerd. Dit wordt een toppertje.

Na het avondeten (pasta met rode saus en rookworst) kregen we een serieuze onweersbui over ons heen. Samen gezellig in de tent dus, de ene met wat meer schrik dan de andere.

Ze liggen nu al samen in de tent. Benieuwd wat de nacht brengt. Hopelijk niet teveel regen 🤞. Morgen fietsen we naar tante Leen en nonkel Jan ik kan Kaprijke. De H’tjes kijken ernaar uit om met Marie en Tuur te ravotten 🤗.

Hemelvaart-verjaardagstrip

To blog or not to blog… oké… dan toch 😉.

We zijn deze ochtend eindelijk vertrokken op onze mini-fietsvakantie. Eigenlijk stond dit gepland in de paasvakantie…een trip op vraag van onze jarige toen. Door de volleybal, het slechte weer en een drukkere periode op het werk van Jan hebben we beslist het te verplaatsen naar Hemelvaart.

Fietsen langs de fietsautostrade naar Antwerpen stond hoog op Hannes’verlanglijstje. Zo was de eerste etappe snel vastgelegd.

Eerlijkheidshalve moet ik bekennen dat ik niets gedaan heb ter voorbereiding. Jan heeft een route gepland en alle zakken gemaakt. Het enige wat ik gedaan heb is zorgen voor leesvoer op de e-reader 🙈.

Rond 10u kon de trein vertrekken. Van Oostakker cruisen we richting Destelbergen en zo naar Lokeren. In Lokeren installeren we ons op een terrasje om eens goed te eten. Na een lekkere lunch fietsen we verder langs Sint-Niklaas, Sinaai, Melsele om zo in Antwerpen aan te komen. Het weer is goed! Niet te warm niet te koud. Ideaal fietsweer dus. Het zag er rond Antwerpen even heel dreigend uit, maar we zijn nog niet nat geworden.

En de H’tjes te amuseren zich, uiteraard. Hannah speelt verstoppertje met haar jas Hannes kan niet veel doen want hij moet op borden letten 🤷‍♀️. Voor school moet hij een gedichtje uit het hoofd leren…we willen dit al eens oefenen op de fiets…maar hij heeft daar dus geen tijd voor…te druk bezig met borden zoeken…

We verblijven op de City Camping Antwerpen. Een kleine camping op een boogscheut van de stad vlakbij de Schelde.

Het opzetten van de tenten verliep vlot. We kunnen het nog ☺️.

De kindjes genieten nu even van hun privéstrand. Daarna een boterhammetje eten en dan…ik ben benieuwd wat de avond brengt…wordt vervolgd dus.

O ja, morgen fietsen we in een grote bocht richting het Stropersbos in Stekene. See You!!!

routes – paklijst

Voor degenen die wat inspiratie opdeden en meer gedetailleerd de routes willen bekijken kan je via deze link al onze routes zien die we met de kinderen gemaakt hebben.

De GPX files via routeyou of op aanvraag 🙂

Onze meest recente paklijst vind je hier, dit kan helpen voor degenen die wat meer info nodig hebben over wat we precies meenemen. Eén gouden raad, less is more. Alles wat je meeneemt is ook gewicht dat je mee moet sleuren. Niet alles hadden we vanaf de eerste keer, minder gewicht en minder pakvolume is er elke reis wat bijgekomen tot wat het nu is.

Dag 17: Ruisbroek – Oostakker (64 km)

Gisterenavond genoot ik nog wat van mijn zussen-tijd. Zalig! Ik heb dan ook de leukste en liefste zussen ter wereld 😍. Jan verdiepte zich tijdens ons getetter in de humo. Elk zijn gelukje dus 🙃.

Jan sliep boven bij Hannes, Hannah en ik sliepen een verdiepje lager. Ik was vergeten hoeveel Hannah beweegt in haar slaap…het werd dus geen geweldige nacht 🤪.

‘s Morgens werden we verwend met verse pannenkoeken. Krachtvoer om de voorspelde hete dag door te komen.

Rond 9u45 zijn we vertrokken in Ruisbroek. Het eerste deel van de route is redelijk heuvelachtig. Maar al bij al valt het goed mee. Vorig jaar volgden we een deel van de route en opnieuw missen we dezelfde afslag van vorig jaar…🤔. We besluiten dan maar dat het niet goed aangeduid staat. In de trein is het behoorlijk rustig, het is dan ook al warm. Hannah zingt voor de honderdste keer haar nieuwjaarsbrief en Hannes focust zich op de pijlen en nummertjes. Elk zijn bezigheid 🤗.

Rond de middag rijden we langs de Dender. Rond Affligem passeren we een sluis…en liggen daar nu toch 3 bootjes in. Terwijl Jan boodschappen haalt, wachten wij op de havenmeester om de sluis te bedienen. We slaan ondertussen een babbeltje met de schippers van de plezierbootjes. We krijgen zelfs een uitnodiging om mee te varen naar Ninove. Jammergenoeg past de trein niet op de boot. We nuttigen ook ons middagmaal aan de sluis. Het is een handmatige sluis waardoor er heel veel te zien is!

Na de middag slingeren we nog even verder langs de Dender. Hannah haar jukebox is deze middag even op vraag. We mogen onze lievelingsliedjes aanvragen…wel enkel K3, Mega Mindy, Sinterklaasliedjes en iets van Soefietje… Daarna rijden we Aalst uit richting Lede. In Serskamp doen we een terrasje. Het is immers bakken. De H’tjes genieten van een ijsje en wij van een verfrissend drankje. Onze drinkflessen worden bijgevuld mét een extra ijsblokje.

Na onze stop rijden we verder langs Wetteren. Daar springen de H’tjes in de fonteintjes. Voor hen is het ook bakken en braden. Na het speelmomentje vliegen we verder naar Oostakker langs het kasteel van Laarne, Heusden en via het jaagpad langs de Schelde.

Rond 16u zijn we thuis. Thuiskomen is altijd leuk, maar toch een beetje raar. Onze reis zit erop. Het was opnieuw een fijne ervaring met heel veel onverwachte ontmoetingen. Fietsvakantie 2020: U was geweldig!!!

Dag 16: Perwez – Ruisbroek (61 km)

Gisteren zijn de H’tjes snel in slaap gevallen, het was immers al laat. Wij konden nog genieten van het gezelschap van onze gastheren.

Rond 7u15 klinken de eerste lachjes in de tent. De H’tjes zijn wakker. We starten de dag wat op het gemak. We laten de tenten drogen. Ze waren vochtig van deze nacht. Het was best frisjes geweest. We ontbijten en genieten van de ochtendzon. Het belooft een warme dag te worden.

Na het ontbijt vangen de H’tjes nog wat kikkervisjes. Ondertussen plooit Jan de tenten op. Mijn werkje zat er al op, matrasssen en slaapzakken plooien.

Rond 10u zijn we vertrekkensklaar. Vandaag is onze eindbestemming Ruisbroek; bij tante Elke 😀. We verlaten de Ravel van gisteren en rijden richting Waver. Het is een heuvelachtig parcours tussen graan-en maïsvelden. Hannah zorgt voor de muziek: vandaag…Sinterklaasliedjes 🤔.

Rond de middag komen we aan in Waver. Aan een speeltuin mét zandbak picknicken we. Een zandbak is altijd een topattractie. De opplooibare emmertjes komen altijd goed van pas 🤗.

Na het middageten rijden we richting het Zoniënwoud. We moeten terug omhoog en omlaag. We passeren het mondaine Overijse en het kasteel van La Hulpe. De moeite waard! In het Zoniënwoud rusten we eventjes. De H’tjes proberen ondertussen een brug te maken over een sloot. Eerst voor henzelf, maar als ze merken dat de stok niet zo sterk is, is het eentje voor de eekhoorntjes. Na de mooie passage doe het Zoniënwoud zijn we op 10 km van onze eindbestemming.

Overijse
Kasteel La Hulpe
Spelen in het Zoniënwoud

Het venijn zit hem terug in de staart vandaag. In Sint-Genesius-Rode stuurt de gps ons door een wegje, niet bedoeld voor fietsers. De avonturier in Jan komt boven en we beslissen het toch te wagen. Na 100m zien we al snel waarom het niet voor fietsen bedoeld is…een serieuze bergaf naar beneden…heel smal en…vol met brandnetels. Terugkeren is echter geen optie met de trein. Samen met de kindjes ga ik te voet naar beneden. Zij moeten zich vasthouden aan de afsluiting. Daarna kunnen we terug verder fietsen. Het is er echter wel heel smal. Op het einde is het nog wringen om te fietsen door de paaltjes te krijgen…maar hé het is ons gelukt.

Vanaf Linkebeek duiken we naar beneden naar Ruisbroek. We worden verwelkomd met een bananen-aarbeienmilkshake. Wat smaakte dit.

We hoeven geen tent op te zetten aangezien mijn zus tot onze bubbel behoort. Lucky us. Tante Elke is de voorlezer van dienst in Sjakie en de chocoladefabriek 🤗.

Morgen staat de trip naar Oostakker op het programma. Het belooft een snikhete dag te worden. Hopelijk vinden we heel wat afkoeling op ons parcours.

En nu… ga ik genieten van het aangename gezelschap én een wijntje 🍷.

Dag 15: Thuin – Perwez (65 km)

De kindjes konden zich gisteren uitleven in de tuin van Vincent. Rond 19u45 was het slaaptijd. Tijd ook voor een nieuwe strategie: Hannah in onze tent, Hannes in de tent van de kindjes…en…het werkte!

Wij konden ondertussen genieten van een goede douche, doet toch altijd deugd na een dagje fietsen. Na een babbeltje met Vincent was het tijd om te slapen.

Rond 7u15 ontwaken de H’tjes. Ik moet zeggen dat het heel vaak verleidelijk is om nog langer te blijven liggen. Jan staat altijd op. Ik blijf nog 5’ liggen en begin dan met de matjes opplooien en slaapzakken in de zakken te steken.

Ook deze morgen was het van dat: H’tjes wakker, iedereen wakker. De geitjes van Vincent werden al snel vriendjes 😀. Daarnaast was er robotgrasmachine. Het volgen van zo’n robot is blijkbaar keitof 🤪. Tegen dat we de H’tjes meekregen..man man man….

We brengen eerst een bezoekje aan de hangende tuinen. Heel schoon, een bezoekje waard.

Vandaag is onze bestemming ergens rond Gembloux. Jan is nog bezig een slaapplaats aan het regelen.

Deze ochtend rijden we langs de Samber naar Charleroi. Vorig jaar deden we dit stukje ook. Net voor Charleroi is er een omleiding…en wat voor één…We moeten de Samber verlaten, dat betekent dus klimmen, maar echt serieus klimmen. Gelukkig zijn Hannes’ benen hersteld, op die van Hannah hoeven we niet te rekenen 🤣. Ze laat Hannes wel regelmatig weten dat hij vooraan zit én dus moet trappen…

Rond de middag komen we aan in Charleroi. De H’tjes vinden het geweldig om te roepen als ze een Wallonië-bus of Wallonië-vlag zien. Dus de laatste kilometers voor het middageten wordt heel wat afgeroepen (ze kunnen echt niet stil praten…).

‘s Middags gaan we nog eens op restaurant. Hannes en ik eten een pasta, Jan en Hannah een brochette. Het was heerlijk!!

Na de middag rijden we de stad uit. We moeten terug omhoog. Er is één straat pittig, maar daarna valt het goed mee. Langs de randgemeenten rijden we zo verder weg van Charleroi. We rijden zo langs de vlieghaven van Charleroi. Er klinken vrolijke kreten vanuit de trein, enthousiaste H’tjes 😀. Rond Fleurus komen we terug op rustige fietswegen. De toestand van de wegen was wel niet altijd schitterend. We voelden ons soms zoals Mathieu Vander Poel. Via een mooie Ravel komen we aan in Gembloux. Het is wel leuk om die steden eens echt te zien in plaats van enkel de sporthal.

Ondertussen was de slaapplaats geregeld. We slapen deze nacht in Perwez bij Gigi en Bernard. Na de dagelijkse boodschappen rijden we van Gembloux tot bij hen.

We parkeren onze fietsen en er komt terug een verrassing aan. Er is een zwemvijver. De kindjes amuseren zich te pletter: Hannah springt met salto’s in het water en Hannes vist kikkervisjes. Wat een plezier om hen bezig te zien. Ook het grootste kindje gaat mee in het water.

Na een verkwikkende douche mogen we mee aanschuiven aan tafel. Het wordt een gezellig avond (O ja, voor wie zich ongerust zou maken: alles Corona-proof). De kindjes liggen te slapen en wij relaxen nog even op het terras.

Het was weer zo een van die dag van de kleine gelukjes…een lovely day.

Morgen trekken we richting Ruisbroek. Daar mogen we logeren bij de Bakama’s. We ze niet kent…dit is mijn zus Elke met haar kroost in Brussel 😀.