Dag 120: This is the end…😢

Aken – Oostakker: 33,1 km

Laatste dag… het voelt een beetje raar aan. Enerzijds ben ik heel blij terug te zijn, anderzijds zal ik de ongedwongenheid, het niet-moeten heel hard missen. 

Deze ochtend was er ontbijt. Hannes heel content, hij vloog onmiddellijk op de yoghurt af 🤪. Hij wist nog van vorig jaar dat die lekker was. 

We hadden een leuke opstelling van kamer trouwens. Er waren bovenaan 2 bedden die achter elkaar ‘hingen’. Daaronder sliepen Jan en ik in 2 bedden naast elkaar. Hannah haar hobby was om van haar bed naar beneden te springen op ons bed. Tja…trapjes zijn zooooooo niet nodig🤭. 

Ik wou zeker op tijd zijn in het station. We hadden gisterenavond op de app gezien dat er geen rechtstreekse trein was van Keulen naar Aken. We zullen dus wat langer moeten sporen. 

Na een fietstochtje langs de Rijn zijn we rond 9u in het station. In het reiscentrum worden we verder geholpen. We moeten inderdaad 2 treinen nemen. Jan leest op de papieren aan het perron dat er aan een brug wordt gewerkt…deze week… dus zijn er geen rechtstreekse treinen naar Aken. De terugreis zal dus wat langer duren…geduld is een schone deugd 🫣. 

Het in en uit de trein stappen gaat vlot. We halen onze aansluiting, de vertragingen vallen goed mee, dus op schema 😀. 

In Aken kopen we broodjes en we beginnen aan onze fietstocht naar het station. We doen dit al 3 jaar en hebben telkens een andere route genomen. We fietsen eerst goed omhoog om uit Aken te geraken. Daarna is het parcours heuvelachtig. De H’tjes trappen goed mee. Hannes vond het nochtans vreselijk dat we met de fiets naar Eupen gaan, want er was er een van Eupen naar Welkenraedt’.  Maar stiekem vindt hij het tochtje wel leuk 🙂. We passeren voor de eerste keer het bordje met België 🇧🇪 erop…dus fototijd 🤳. 

We eten onze broodjes op in Hergenrath. Rond 14u20 zijn we aan Delhaize in Eupen. We kopen we snoepjes voor onderweg. We moeten nog een grote 2 uur op de trein zitten. 

Het op-en afladen van de fietsen gaat vlot. En dan fietsen we door het mooie Gent terug naar huis. 

Als we thuis komen staat ons eten klaar. Onze lieve buurvrouw Maria heeft gezorgd voor eten: spinaziepuree met worst, echte Vlaamse boerenkost. En dat het smaakt. 

En zo zit ons grote avontuur erop. 

Hannes, baas, liefhebber van het openbaar vervoer, lid van de fietspolitie, roeper, zager (😜), kleine betweter, denker, meneertje waarom, maar bovenal mijn fietscompagnon, wat heb ik genoten van jou deze reis. Je was steeds welgezind op de fiets. Je vertelde mij vaak over het parcours en ik mocht de hele dag luisteren naar jouw ‘informations’. We hadden vele leuke gesprekken over het leven. Je hebt al heel wat wijsheid in jou. Je beweert een betere reisleider te zijn dan jouw papa. Dit was een reis op jouw maat. Je hebt al vele wilde plannen voor de volgende reizen (met de kajak, met de bus, met de trein…). Je bent een toppertje!!

Hannah, principessa, voetbalster, junior, zangers, roeper, moppentapper…

Wat heb ik veel gelachen om jou. Jij bracht heel vaak een vrolijke noot op onze reis. Jouw stok was een rode draad tijdens onze reis. Je hebt een mooi souvenir mee voor op jouw kamer. Wanneer je bij mij op de fiets zat, trapte je Supergoed mee, om toch maar te bewijzen dat jij dat ook kan. En jouw mondje stond geen minuut stil 🙃. Vertellen, fantaseren, vragen stellen, mopjes vertellen…Maar je had het soms ook heel lastig. Jij miste thuis, jouw vriendjes, de voetbal. Je toonde dit niet altijd op de juiste manier. We hebben samen nog wat werk aan de winkel. Maar je bent mijn allerliefste knuffelbeestje!

Jan, de reisleider, jij bent de motor van dit hele avontuur. Jij hebt alles gepland, uitgezocht… het enige wat ik moest doen was volgen en ja-knikken (😜 mopje). Jij zorgde ervoor dat we eten hadden, een slaapplaats, een route… dat je daarvoor zoveel op jouw telefoon zat, nemen we er wel bij 😀. Ook dit jaar was jij meester positivo! Always look at the bright side of life is echt wel jouw levensmotto. Jij kan omgaan met mijn grilletjes en willetjes (maar ik ook met die van jou 🤪). We zijn een goed team toapetegoare. Op naar nieuwe avonturen samen! Hopelijk kunnen we dit nog lang samen doen ❤️💕. Misschien toon ik dat soms te weinig, maar ik zie jou echt graag 💝. 

Maar eerst gaan we wat rusten. De draad terug oppikken. 

Ik wil jullie nog allemaal bedanken voor de vele fijne reacties, jullie support vanop afstand, berichtjes…het deed deugd aan mijn hartje! 

Tot in real life of tot een van onze volgende avonturen!!! 😘😘😘

6 thoughts on “Dag 120: This is the end…😢”

  1. Proficiat, wat een avontuur zeg👍. blij voor jullie dat de tocht al bij al goed verlopen is. Ik heb het niet alle dagen gevolgd maar toch zeer regelmatig gepiept. Dikke chapeau om zoiets te ondernemen, ik droomde er ook van ( weliswaar op een Andere manier) om zoiets te ondernemen maar nooit de stap durven zetten. Pracht van een herinnering die jullie je leven lang zullen koesteren.

  2. wat een avontuur, stiekem jaloers op wat jullie samen hebben gedaan en meegemaakt. Jullie zijn een fantastische familie en ik kijk nu al uit naar jullie volgende reis met zeker weer fantastische verhalen om van te genieten

  3. Wat een avontuur. Dikke proficiat! En Anke bedankt voor het dagelijks verslag, ik heb genoten en zal mijn avondverhaaltje missen. Hopelijk komen er meer avonturen van de H’tjes en hun ouders. Chapeau!!

  4. Ik kwam jullie tegen op de wereldfietsers. Grote delen van jullie route hebben wij ook al eens gereden. Zoals in Portugal, Spanje, Frankrijk, Italië, Slovenië, Oostenrijk, Tsjechië, Duitsland enz. Niet allemaal in 1 jaar maar door de jaren heen. Wij kamperen meestal dus was het leuk om te lezen dat jullie op dezelfde camping logeerden. Wij hebben afgelopen jaar wel de oversteek over de Adriatische zee gedaan alleen andersom. Van Porec naar Venetië. Ik kan mij van al die jaren niet herinneren zulke natte dagen gehad te hebben. Wij waren 8 weken weg in mei en juni dit jaar.
    Nog veel fietsplezier gewenst in de toekomst en bedankt voor het verslag ik ben er gisteren en vandaag flink door onderhouden!

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *