janankehanneshannah

Gisterenavond werden we verwend door Sabine en Fabrice met een heerlijke pasta carbonara en een lekkere chocoladecake. De H’tjes waren heel flink, ze durfden niet van hun stoel komen door Romy, de hond. Na het eten was het onmiddellijk bedtijd. Onze gastheren werken ‘s nachts dus mochten we in hun huis slapen. Er waren 2 kamers voorzien dus vlogen de H’tjes elk apart.

Na een half uurtje was hun vriendje Romy naar boven geslopen om haar bij Hannah te nestelen. Uiteraard vond Hannah dat niet zo fijn… Jan heeft Romy dan vriendelijk, maar kordaat uit de kamer verwijderd. Een half uurtje later was het weer zo ver… jan en ik hebben dan besloten om apart te slapen…snif snif 🤪. Jan lag bij Hannah en ik bij Hannes. Dat vinden ze uiteraard geweldig. ‘s Nachts hebben Hannah en Jan nog eens bezoek gehad, maar Hannes en ik hebben geslapen als een roosje 🌹.

Rond 7u30 was Hannes wakker (en ik dus ook). Hij vroeg onmiddellijk naar zijn nieuwe vriendin Romy. Die was nergens te bespeuren.

Tegen dat we goed en wel beneden waren kwamen onze gastheren terug van hun werk. We kregen chocoladekoeken. Wat een feest! Na het ontbijt was het tijd om te vertrekken. Vandaag staat de bron van de Schelde op het programma en onze eindbestemming is Saint-Quentin. Het belooft opnieuw een warme dag te worden, 27 graden.

We fietsen een heel eind langs het Canal de Saint-Quentin. We passeer heel wat sluizen dus het gaat wel een beetje bergop maar we voelen het niet zo goed. Het fietspad is heel gevarieerd: asfalt, asfalt met heel veel bulten, een aardewegje, platgereden gras…Voor elk wat wils dus 😁. Ondertussen draait de jukebox van Hannes op volle toeren: de titelsong van Paw Patrol (O ja, ze zit in die fase 🙈), Kniktieklaas (het allermooiste Sinterklaasnummer ever), het nieuwjaarsliedje, een rapliedje van vaderdag…

We picknicken aan een kerkje met vlakbij een speeltuin. Die speeltuin interesseert de H’tjes echter niet…ze spelen ‘Verstop de bal’, een variant op het spel van gisteren ‘Verstop de slak’. Je ziet, kindjes hebben geen speelgoed nodig…

Ondertussen fietsen we niet meer langs het kanaal maar begint het al wat bergop en bergaf te gaan. Na de middag stoppen we aan de bron van de Schelde. Onze eerste missie is geslaagd 😀. De H’tjes zitten met hun voetjes in het koude water. Een goede afkoeling want het is warm, 27 graden.

We rijden verder…heuvel op en heuvel af…het is warm, we zweten 🥵. Onderweg vragen we aan een huis om onze drinkflessen te vullen. We krijgen koud water mét ijsblokjes…ZALIG! En de kindjes, die krijgen weer een snoepje, de gelukzakken.

We komen terug aan het kanaal. Maar we komen op de plaats waar het kanaal terug uit de tunnel komt. Het kanaal gaat immers enkele kilometers door een tunnel. Een speciaal schip trekt de schepen door die tunnel. We gaan even kijken naar de tunnel. Er is naast het kanaal, wat hogerop een fietspad. We rijden door het bos, langs kleine paadjes terug naar het fietspad naast het kanaal. Wondermooi!

Daarna wacht ons nog een pittig intermezzo…onze klimmersbenen worden al een beetje getest. De laatste 8 km volgt de cooling down. Cruisen langs het kanaal met wind in ‘t gat. Zo rijden we Saint-Quentin binnen.

We verblijven op de camping Municipal. De H’tjes vinden de camping het leukst. Hebben ze veel vrijheid. We verkennen nog even het stadje…lees: we gaan op zoek naar een ijsje. Na het ijsje mag Hannah op de draaimolen, een feest voor haar😀.

We (Jan) maken voor het eerst eten op het vuurtje: pasta met paprika, rode saus en rookworst. Het smaakt. Nu liggen de H’tjes in de tent. Eventjes rust voor ons 😀.

De top 3 van de dag van Hannes: 1. Een Ijsje eten 2. Op de Weehoo zitten 3. Met de voetjes in het water van de bron van de Schelde.

Top 3 van de dag van Hannah: 1. Op de draaimolen zitten 🎠 2. Een ijsje eten 3. Op de pino zitten.

Gisterenavond duurde het tot rond 21u vooraleer het stil was. Hieronder zie je enkele sfeerbeelden 😂.

Deze nacht hebben ze even de hele camping wakker gemaakt (zelf weten ze daar niets van) maar al bij al was het een rustige nacht. Rond kwart voor 8 komen de eerste geluiden uit de black & fresh-tent.

Na het ontbijt is het tijd om alles in te pakken. Ondertussen spelen de H’tjes voetbal en lopertje. Rond 9u45 trekt de trein zich weer op gang. Na de boodschappen rijden we richting de Schelde. We fietsen langs het jaagpad tot het plots stopt. We rijden de gewone baan op en zien dat we in Frankrijk 🇫🇷 zijn!!!

In een klein dorpje eten we onze picknick op. Het is ondertussen al goed warm geworden. We vragen om onze drinkflessen bij te vullen aan een dame en de kindjes krijgen nog een kinderbueno. Jan vond het even spijtig dat hij geen kindje was 🙈.

We volgen de Schelde verder, maar rijden er niet meer naast. We rijden door kleine Franse dorpjes. Waar we gaan slapen verandert elk half uur…eerst een camping, dan een andere camping wat verder en dan uiteindelijk een warm showers.

We fietsen nu langs de Scarpe. Een mooie fietsroute, zelfs af en toe wat avontuurlijk. Ondertussen is er een wissel. Hannah mag op de pino en Hannes op de Weehoo. Vooraan heel wat lawaai, maar weinig getrappel. Achteraan is het wat stiller.

De H’tjes krijgen een belangrijke taak: poortjes open en dicht doen. Ze nemen die taak heel serieus!!

De laatste kilometers zijn wat heuvelachtig. Aangezien Hannah al even ingedommeld was (ja, op de pino zitten is vermoeiend 🙊) en ze geen meter trapt, mag Hannes terug vooraan plaatsnemen.

Tegen half 6 en na 79 km arriveren we bij onze warm showers. We worden vriendelijk onthaald door Sabine en de hond. De hond vinden de H’tjes niet zo fijn. Hannes staat al snel op de tafel 🤦‍♀️.

Na een deugddoende douche wachten we nu op ons eten 😀.

Morgen rijden we normaal naar de bron van de Schelde en fietsen we door tot aan Saint-Quentin. Normaal…je weet dat dit kan veranderen🤪.

Gisterenavond werd nog ‘hard’ gewerkt om de zakken gevuld te krijgen zodat we deze ochtend op ons gemak zouden zijn. Maar dat ‘gemak’ is veel gezegd.

Aangezien Jan nog niet volledig gevaccineerd is, moest hij nog een testje ondergaan. Gisteravond kreeg Jan het bericht dat zijn test niet gelukt was. Deze ochtend kreeg hij een nieuwe kans…

Na een stevig ontbijt (pannenkoeken) vertrokken we rond 9u45. Onze eerste stop was UZ Gent. Aangezien Jan een tweede keer moest getest worden, mocht hij ergens anders aanschuiven. Hij moest even wachten, maar zou wel sneller (na 3 uur) resultaat krijgen.

Na de test cruisen we langs de Schelde richting Oudenaarde. We volgen grotendeels de Schelderoute. Tegen de middag arriveren we daar al. Plat en lichte wind in rug: het ideale fietsweer dus.

We eten deze middag op restaurant. Op de gezellige markt van Oudenaarde vonden we een lekkere bistro. En…een speelparcours voor kinderen én fonteintjes. Dolle pret dus voor de H’tjes. Tijdens het eten bespraken we het vervolg van de dag. Onze ‘welcome to my garden’-plaats was er al over een 25tal km. Aangezien we zo snel vorderen, kunnen we wat verder doorrijden. Doornik is een volgende optie. Daar is ook een camping. We besluiten ‘de benen’ af te wachten.

Rond half 2 trekt de trein terug op gang. We zien enkele vrachtschepen tot grote tevredenheid van Hannes. Hannah was ondertussen samen met haar hondje ingedommeld. Deze keer vergezellen hondje en dadoetje ons op reis. Dadoetje slingert ergens rond in de Weehoo en hondje…die ziet af…Hannah gebruikt hem als knuffel én als kussen 😂.

Voor het fruitje stoppen we aan een sluis. Er was immers heel wat bedrijvigheid. Die sluizen…dat blijft toch integrerend.

We fietsen verder tot Doornik. Wat een mooie stad! We eten op de markt een heerlijk ijsje. Op een 2tal km van de stad bevindt zich de camping. Na een boterhammetje liggen de H’tjes in bed…Hannes in de ene tent, Hannah in de andere. We proberen het onmiddellijk zo op hun vraag.

Ondertussen rusten wij uit van onze langste fietstocht met de H’tjes. We hebben 82 km op de teller vandaag…een record 😀. We zullen zien hoe de benen morgen reageren 🙈. Morgen steken we de grens over en volgen verder de Schelde. O ja, Jan zijn test was negatief 😊.

Elk jaar is het een zoektocht naar waar we op vakantie gaan. Dit jaar waren we er snel uit. We fietsen langs de frontlijn. We vertrekken bij ons thuis in Oostakker. De route eindigt in Bazel (Zwitserland). Of we daar geraken, dat weten we niet. We zien wel.

We volgen dit jaar een stuk de route van Kees Swart. We fietsen van bij ons de Schelde af tot aan de bron. Tussen Cambrai en Saint-Quentin komen we op de route. Daarna fietsen we verder richting Reims, Verdun, Colmar om zo in Bazel te eindigen. Het plan is om dan met heel ons hebben en houden met de trein terug te keren. Dat wordt nog een avontuur.

Het weer lijkt ons alvast gunstig gestemd. Sinds gisteren schijnt de zon en is het mooi weer.

Onze samenstelling is nog steeds dezelfde :-). Jan, de organisator, planner, GPS, motivator, feestbeest (elk jaar verjaart Jan op vakantie). De H’tjes, bestaande uit Hannes en Hannah. Hannes, 7 jaar, controleur, weerman, tijdsbewaker, wegwijzer. Hannah, al 5 jaar, zangeres, toneelspeler, kortom onze entertainer. En dan ik, Anke, de volger en blogger.

Onze uitrusting verbetert elk jaar. Dit jaar zijn er echter geen spectaculaire vernieuwingen. De pino wordt door Jan bestuurd samen met Hannes. Achter de pino hangt de weehoo, met Hannah erin. Heel af en toe wisselen ze van plaats. Daarnaast rijd ik met mijn gewone fiets (ik heb een elektrische fiets maar op vakantie fiets ik altijd op eigen kracht). Onze bagage gaat mee op de fiets.

Waar we blijven slapen is afhankelijk van dag tot dag. Er bestaan ondertussen heel wat mogelijkheden: een camping, een tuin via welcome to my garden of een tuin via warm showers. ‘s Avonds bekijken we wat de mogelijkheden zijn voor de volgende dag.

Morgen rijden we richting Kluisbergen. Daar hebben we al een plekje in een tuin kunnen arrangeren. Als Jan het goed gezien heeft, zelfs eentje met een zwemvijver :-).

Zo, nu ga ik nog even uitrusten en de zakken verder prepareren. Tot de volgende!!