Dag 41: Pauwenveren  🦚 (Chiang Saen – Chiang Kong: 54,8 km)

Hannah sliep samen met Jan en ik in een bed. Hannes had een apart logeerbedje. We hebben allemaal wel goed geslapen. 

Voor het ontbijt mogen we kiezen. Jan neemt een beetje van alles. Hannah en ik kiezen voor het continentaal ontbijt: toast en fruit. En Hannes maakt een combinatie van ei en het continentaal ontbijt. Ik verwachtte veel van het ontbijt, maar het was een beetje een ontgoocheling. We kregen 2 toastjes, een mango en wat druiven. Voor een fruitontbijt wel wat weinig. 

De H’tjes fietsen nog wat rond terwijl wij de zakken maken. Zot toch dat ze nog extra fietsen 🤣. Ze krijgen ook wat pauwenveren 🦚 mee, dus hebben we extra versiering op de fiets. 

We starten de dag met een stop aan de 7-eleven voor water. Blijkbaar was er dus een winkel op minder dan 1 km van ons hotel. Die stond nog niet op Google. 

We fietsen de hele dag in de buurt van de Mekong. 

Na 25 km zoeken we even wat rust op. Een cola en een chocoladebroodje (nieuwe ontdekking in de 7-eleven deze morgen 😅) sterken mij terug aan. We rijden vlotjes richting de middagpauze toe. We eten in een plaatselijk restaurantje. We moeten sterk staan want het wordt nog pittig in de namiddag. 

We starten na 3 km met een beklimming aan 14%. We hebben opnieuw een supporter. Een man van Singapore 🇸🇬 moedigt ons aan, neemt filmpjes op… maar gelukkig neemt hij ook een foto van ons. Het uitzicht is immers geweldig. 


Net als we het tweede deel van de klim willen starten begint het te regenen, neen te gieten. 

Na een goede 10’ passeert onze nieuwe vriend om te vragen of alles oké is 🤣. Echt…

We trotseren de regen tot aan het viewpunt. Daar kunnen we schuilen. Wat we zien is adembenemend mooi. Jan en Hannes eten daar een vers gesneden ananas 🍍. 

Wanneer het stopt met regenen 🌧️, fietsen we verder. Eerst volgt een leuke afdaling en dan wordt die gevolgd door opnieuw een stevig klimmetje. Maar we geraken allemaal al fietsend boven 😀. Het uitzicht blijft de max. Het gaat nu de hele tijd op en af. Maar de afdalingen zijn net niet lang genoeg om die snelheid te gebruiken om weer boven te geraken. Elke keer ontploffen de benen een beetje. 

Maar we geraken op onze bestemming. Er wordt door de H’tjes een guesthouse met zwembad gekozen. Na het inchecken gaan de zwemkleren aan en genieten we van de verkoeling. We ontmoeten Britten die bijna een jaar aan het fietsen zijn. Dat zou ik toch niet kunnen. Ik zou alles in België veel te veel missen denk ik. Ik ben nu echt blij als ik eens kan bellen met mijn zussen 👯 ❤️. Ik mis soms ook de vele kleine gesprekjes. Maar ik ben hier wel heel gelukkig hoor 😀. Ik kan alles precies meer loslaten dan op onze vorige lange reis. 

Na het zwemuurtje gaan we een ijsje en een taartje eten. Wat smaakt de brownie 😀. 

Na nog eens 7-elevenfood chillen we nog in onze kamer. 

Morgen gaan we dan eindelijk de grens over. Jan is aan het mailen met het guesthouse om ons verblijf daar te regelen en de slowboat in orde te brengen. We hebben alvast voor een kleine upgrade gezorgd. We hebben plaatsen vooraan in de boot. Morgen regelen we (alle ja, Jan) de overnachting voor onderweg. Er bestaan package deals, maar die zijn blijkbaar niet altijd goed. 

We zullen dus morgen zien. 

Tot morgen ❤️!

Dag 40: De Gouden Driehoek 🇹🇭🇲🇲🇱🇦 (Mae Sai – Chiang Saen: 62 km)

Waw, al 40 dagen onderweg 😀. Het vliegt precies vooruit. 

Deze nacht sliepen Hannes en ik samen en Jan en Hannah. Het waren 2 kamers naast elkaar, maar ik ben toch wat geruster als we elk bij een kindje slapen (mijn moederhart ❤️). 

We zijn rond half 8 wakker. Na het ontbijt is het terug fietsen klaarmaken en hop…vertrekken. 

Hannah zit nog eens bij mij vandaag. 

We hebben het over de herinrichting van haar kamer. Ze heeft wilde plannen 🤣. Ondertussen fietsen we richting The Golden Triangle. Na wat stops om water te kopen (wij drinken hier elke dag nogal wat flessen water leeg 💦) komen we rond 11u30 aan.

Het is een redelijk toeristische bedoening. We maken de obligatoire foto’s. Hannes is een beetje pissed. Hij wil op Polarsteps Myanmar 🇲🇲 toevoegen aan zijn bezochte landen. Maar dit lukt niet. We proberen het dan via een boottochtje op de Mekong. We varen een half uur op motorbootje en passeren zo de grenzen van Myanmar 🇲🇲, Laos 🇱🇦 en Thailand 🇹🇭. Wist je dat we op ‘maar’ 260 km van China zitten? 

In Laos zien we indrukwekkende wolkenkrabbers verschijnen. Blijkbaar investeert China heel wat in Laos…en is dat duidelijk te zien. 

Ons boottochtje is eigenlijk de max! Het doet deugd om de koelte van het water even te voelen 😀. Jammer genoeg rijden we niet over de grens van Myanmar 🇲🇲, dus geen extra land op Polarsteps, maar wel een leuke ervaring erbij. 

Hannes zoekt een restaurantje. Het wordt vandaag een Italiaans restaurant. Het is heerlijk, maar wel vrij prijzig voor Thailand. 

De batterijen zijn terug opgeladen om verder de Mekong te volgen. Wat een grote, brede rivier. In de namiddag tettert Hannah erop los. Over de voetbal uiteraard…ze kijkt uit met gezonde zenuwen naar het nieuwe voetbalseizoen ⚽️. 

Het is hier weer bakken en braden. Gelukkig is er een verfrissend windje. 

Vandaag zijn er niet zo heel veel overnachtingsmogelijkheden. We ‘moeten’ blijven slapen in een resort 🤣. Een heel deftig hotel met zwembad en ontbijt. Maar…we hebben dit wel verdiend. 

De zakken worden snel van de fiets gehaald, het zwemgerief aangetrokken en hup…naar het zwembad. 

Het water werkt verkoelend. 

Jan en de H’tjes houden een duikcontest. Moeder is de jury 😀. 

We blijven lang hangen in het zwembad 🏊🏻. Na een geweldige douche gaan we op zoek naar eten. Het restaurant is hier niet open. Wie kiezen voor 7-eleven delivery. Aangezien het in het Thais is, regelen de mensen van het hotel dit voor ons. 

Dan volgt weer het luie deel van de dag. Liggen, niksen en recupereren. Alhoewel…de H’tjes vinden hier nog fietsen en hebben duidelijk nog niet genoeg gefietst vandaag. Zij houden hier nog wat racejes 🤣.

Voor morgen zullen we zien hoe ver we geraken. Het is nog een vrij pittig 🌶️ parcours naar de grens met Laos 🇱🇦. Dus we zullen zien wanneer we vertrekken, hoe het weer is…

Tot morgen ❤️!

Dag 39: Aan de grens met Myanmar 🇲🇲 (Chiang Rai – Mae Sai: 70,55 km)

Gisterenavond heeft het nog serieus geregend, maar dan echt stortregenen. Maar zeer goed dat het ‘s avonds of ‘s nachts regent 😀. 

Het ontbijt deze morgen is wat mager, naar mijn bescheiden mening. Ik mis cornflakes. Gebakken kip, eieren en worsten zijn zo niet mijn ding. 

Er staat nog een culturele activiteit op de agenda: Wat Rong Suea Ten, oftewel de Blauwe Tempel. Veel minder toeristisch dan de witte tempel, maar wel heel mooi, je waant je precies in een sprookje. We kunnen er gewoon binnen fietsen. O ja, in Chiang Rai zijn zelfs speciale fietspaden!!

Genoeg cultureel gedoe voor Hannes, dus beginnen we te fietsen 🚴‍♀️. 

We fietsen bijna de hele dag langs de 1. Dit is een viervaksbaan. Het valt eigenlijk nog redelijk mee qua drukte. Er zijn honderden winkels en standjes langs de weg te vinden. Hannah telde bijna 20 7-elevens over een afstand van 60 km. Er valt vandaag niet zo veel te beleven langs de route. Gelukkig is het uitzicht aan onze linkerkant wel de moeite om naar te kijken 👀. Er zijn opvallend veel ananasstandjes 🍍. We kopen wat gesneden ananas en Hannes maakt die allemaal soldaat. Daar gaat Jan zijn portie 🤣. De H’tjes en Jan eten zelfs al een ijsje om 10u30 ‘s morgens 🤗!!!

Hannes zoekt het restaurantje uit voor ons middageten. Hij doet dit voortreffelijk. Via Google Maps en de reviews (waar hij nu zelf vlijtig aan meewerkt) vindt hij iets. 

Hannah eet noedels en wij eten Khao Soi. Jan vraagt om het niet te pikant te maken, maar het is toch nog pikant. We moeten gewoon zeggen ‘niet pikant’. Maar los daarvan is het echt lekker. 

In de namiddag fietsen we verder op de 1. We kunnen goed doorvlammen. Goed dat we snel kunnen fietsen, zo voelen we ook wat wind. Het is immers weer bakken vandaag.

Rond half 4 bereiken we Mae Sai. De meest noordelijke stad van Thailand 🇹🇭.  We zien de grens met Myanmar 🇲🇲. Maar we mogen (uiteraard) niet binnen. Een soldaat is zo vriendelijk om een foto van ons te trekken 😀. 

Het is druk in de straat. Er zijn heel veel winkels, Tuktuks 🛺, songthaews… er zijn wel wat Thai die naar Myanmar gaan en omgekeerd. 

Na het fotomoment gaan we naar ons hotel van de dag. Alweer een koopje. 25 euro voor 2 kamers én een groot zwembad. De kamers zijn ruim. In elke kamer staat een tv, maar zo eentje van 20 jaar geleden, een echte bak 😀. Geen YouTube vandaag dus 😅. 

Ik heb heel veel zin in een smoothie.

Na een verkoelende zwembeurt gaan we naar een restaurant/bakery om de hoek. Ze hebben daar smoothies, halleluja 😇.  We beslissen om daar iets te eten. Het was echt keilekker. Spaghetti carbonara, chicken nuggets, frietjes, fruitsalade en een toastje met tonijn. Mijn broodje met tonijn smaakt😋. 

Jan en ik mogen dan alleen naar de 7-eleven van de H’tjes. We moeten ontbijt kopen voor morgenochtend. 

Wanneer we terugkomen blijkt dat ze ons de hele tijd gevolgd zijn. Ze zijn zelfs mee binnen in de winkel geweest en wij hebben dat niet gezien. Dolle pret uiteraard bij de H’tjes 🤗. 

Hannah belt nog eens met de meester en dan is het bedligtijd. 

Lezen, sudoku, puntjes verbinden…ik geniet van de rust en het samenzijn. 

Morgen fietsen we langs de Golden Triangle. Dit zijn de grenzen van Thailand 🇹🇭, Myanmar 🇲🇲 en Laos 🇱🇦. 

We blijven nog even aan de Thaise kant, maar niet voor lang. Nog een tweetal dagen fietsen en we komen aan de grens die we wel zullen oversteken. 

Tot morgen ❤️!

Dag 38: Varen op de Kok (Tha Ton – Chiang Rai: 3 km 🚴‍♀️🚴‍♂️)

Het ontbijt is voortreffelijk deze ochtend. We krijgen vers fruit, pannenkoeken, toastbrood, yoghurt met granola…voor elk wat wils dus. 

De zakken worden klaargemaakt en dan is het wachten op de driver van de boot 🛶. 

We krijgen nog wat bananen mee voor onderweg. Als de boot geladen is kunnen we vertrekken. 

Ik vind het best wel spannend. We zitten vrij ‘diep’ in het water. 

Het uitzicht is de max. We varen aan een behoorlijke snelheid over de Kok. Het alternatief voor onze boottocht was fietsen, maar vooral op niet-geasfalteerde banen én heel heuvelachtig. 

Af en toe zit er serieuze stroming op de rivier. De driver kent gelukkig de rivier als zijn broekzak. Hij weet perfect waar hij moet vertragen en langs waar hij moet varen. We zijn wel 1x helemaal nat geworden. Gelukkig kregen we een t-shirt om ons af te drogen 🤣. 

Hoewel we bijna 3 uur op de boot zitten, wordt er heel weinig gezaagd door de H’tjes. Als ze maar onderweg zijn zeker 🫢…

Rond 12u meren we aan in Chiang Rai. Het is dan nog 3 km naar ons hotel. 

We spijzigen de hongerige magen in een heerlijk restaurant. Hannah is onze dure vogel. Ze wil graag een Thaise steak eten. Jan doet mee met een andere steak en Hannes en ik nemen een spaghetti. Awel, het smaakt!

Ik heb gisteren met ChatGPT onze activiteit voor deze middag geregeld (I know…niet goed voor het milieu en zo 🫣). Er zijn hier wel wat tempels die de moeite zijn. 

We grabben (ja!!! Het is gelukt!!) naar Wat huay pla kang. Hier staat een gigantisch wit beeld van Guan Yin (de godin van compassie). Met de lift gaan we 28 verdiepingen hoog in het beeld. Zo komen we tot aan het hoofd. Van daaruit kan je door de ogen van de godin over het landschap kijken. Fenomenaal! In het terugkeren gaan we met de Hello-Kittybus naar beneden. De H’tjes wilden perse op deze bus. 

Er staat nog een wit tempelgebouw naast met drankenbeelden en een rode hoge toren. De H’tjes zijn over deze culturele activiteit alvast enthousiast 🤩. 

We grabben ook naar de volgende tempel, Wat Rong Khun ofwel de witte tempel. Dit is een futuristisch tempelkunstwerk. Je merkt onmiddellijk dat dit megatoeristisch is. Gelukkig is het deze tijd van het jaar echt wel rustig. Voor € 2,5/persoon mogen we binnen. Ik moet een sarong dragen en Hannah ook. Ze wordt wat slechtgezind. Het is de eerste keer dat zij dat ook moet aandoen. Het volledige tempelcomplex is wel de moeite om eens te doen. 

Na ons tempelbezoek grabben we nu naar het ijssalon 🍦. Dit hebben de kindjes nu wel verdiend. 

Naar Thaise normen is het een duur ijsje maar het is heel lekker. Ik kies voor een wafel, een goestje 🤗. 

Van het ijssalon stappen we terug naar ons hotel. Het is zo warm dat ik zelfs in het water 💦 ga. Na wat zwembadpret is het chilltime. 

Net wanneer we iets willen halen om te eten, begint het te regenen. De jongens wagen zich door de regen, mét paraplu’s ☔️ naar de 7-eleven. We doen nog eens van 7-eleven eten dus 😛. 

Na het eten trekt Hannah zich terug in haar kamer om wat naar Celine en Michiel 😇😱 te kijken. Hannes zet wat oude muziek op. En zo chillen we wat. 

Morgen staat nog een culturele uitstap op de planning naar de blauwe tempel en dan fietsen we door naar de grens met Myanmar 🇲🇲. 

Tot morgen ❤️!

Dag 37: Aan de oever van de rivier  (Fang – Tha Ton: 37,5 km)

Deze ochtend worden we gewekt door… de regen. En…het blijft regenen. We hadden van Serge al doorgekregen dat er de volgende dagen wel eens veel regen zou kunnen vallen. We zitten dan ook in het regenseizoen. Gelukkig regent het hier meestal niet te lang. 

Rond 9u30 kunnen we ons beginnen klaarmaken en om 9u50 zijn we aan het fietsen. 

De drukkende warmte is er niet. Het is zelfs aangenaam om te fietsen. De echte kleine baantjes worden vermeden, die zullen ondertussen veranderd zijn in een modderpoel. 

Het uitzicht blijft waanzinnig mooi. 

Plots komen we een man op een wel heel speciale fiets tegen. Hij heeft precies twee fietsen op elkaar gemonteerd. Hij volgt ons zelfs even.  Wanneer we wat energie bijtanken (met een koekje) komt hij even bij ons zitten. Uiteraard wil hij een foto met ons. Hij neemt zelfs een heel filmpje op 🫣.

 

Rond de middag arriveren we in Tha Ton. Aangezien we honger hebben worden de magen eerst gevuld. We eten Khao Soi. Dit zijn ook een soort van noedels, maar ook heel lekker. 

De volgende opdracht is een boot arrangeren. Via een hotel regelen we een driver voor morgenochtend. Om 9u gaan we met de fietsen en alles erop en eraan op de boot. Aangezien we vandaag iets te laat zijn en de driver niet meer voor het donker kan thuis zijn, blijven we een nachtje slapen hier. 

We hebben terug een hotel met zwembad. De H’tjes en Jan spelen wat in het water 💦. Ik vermaak mij met puntjes verbinden 😀. 

Na het obligate ijsje spelen we nog wat spelletjes. 

We gaan uit eten in een restaurantje vlakbij. We eten aan het water en zien dat de boot voor morgen al klaar ligt 😀. 

Het eten is heel lekker. Aangezien het restaurantje zo dicht bij het hotel is, hebben Jan en ik zelfs even een tête-à-tête ❤️. 

Enige nadeel van het lekkere eten…ik breng weer wat meer tijd dan voorzien door in het kleinste kamertje 🫣. 

Nu nog even rusten met de beentjes in de lucht zodat we klaar zijn voor een bootreis van 3,5 uur. 😀. 

Tot morgen ❤️!

Dag 36: Schitterende rit 🤩  (Chiang Dao – Fang: 47,55 km)

We beslissen om de songthaew een half uurtje later te laten komen. We hebben dus nog even tijd om te ontbijten. 

We proberen buiten te zitten, maar er zijn heel veel muggen. 

De H’tjes profiteren ervan om naar 2 afleveringen van FC De Kampioenen te kijken. Ondertussen prepareren Jan en ik de zakken. 

De songthaew is op tijd. Samen met Jan puzzelt de chauffeur de fietsen in de auto. Dit is toch altijd een evenement. Ik mag vooraan bij de chauffeur zitten, de H’tjes willen graag uit de auto hangen 😀. 

De rit zelf is echt mooi. Ik ben stiekem heel blij dat we gekozen hebben om ons wat verder te laten droppen. Het ging goed bergop en bergaf. De uitzichten zijn geweldig. 


Na een goede drie kwartier arriveren we  op de top. Onze driver wil nog wat foto’s van ons en dan kunnen we vertrekken. 

We duiken naar beneden. Maar…wat.een.uitzicht!!!!! Ik weet niet waar eerst te kijken 👀. 

Het eerste stukje fietsen we op de 107, de drukke baan. Jan kiest ervoor om wat binnendoor te fietsen. Het is echt een mooie weg. Er is een heel stuk dat we op onverharde wegen moeten fietsen. We worden volledig dooreen geschud, maar het uitzicht is machtig!! 

Het weer is goed. De regen van gisteren heeft ervoor gezorgd dat de temperatuur dragelijk is vandaag. 

Om te eten moeten we even terug naar de 107. We eten in een heerlijk noedelrestaurantje. Ook hier moeten we even op de foto met de uitbaters 📷.

Na het eten rijden we terug verder langs de kleine baantjes. Onderweg krijgen we nog wat verse lychees van de boom.
We zouden deze middag nog 45 km willen doen. Maar we zien de dreigende onweerswolken vanuit de bergen komen. Het wordt donkerder en donkerder.

We stoppen eerst aan een Hello Kitty-hotel. Gelukkig is er geen familiekamer 🫣. We rijden een beetje verder. We vinden een eenvoudig hotelletje. We zijn er net op tijd want het begint serieus te regenen. Zo van die regenbuien die je alleen hier kan tegenkomen. Het giet water. 

Na een deugddoende douche gaan we iets drinken in het cafeetje verbonden aan ons hotel. Het blijkt ook een kattencafé te zijn. Voor 90 Thb kan je katten 🐈‍⬛ knuffelen én krijg je een drankje. Wij passen daar wijselijk voor. We eten wel een taartje en wat koekjes 🍪. 

De H’tjes moeten nog even voor school werken. Hannah maakt al haar eindtoets van spelling (en die was heel goed 👍). 

We spelen nog eens een spelletje, Boonanza. Hannes hoopt na zijn dramatisch verlies van gisteren op een betere dag. Maar Hannah blijkt de beste onderhandelaar te zijn. 

Ondertussen is het droog buiten en gaan we op zoek naar wat streetfood. Voor 4 euro hebben we lekker gegeten. Er volgt nog een bezoekje aan de Lotus, dat is ook een grote supermarkt, voor het ontbijt van morgen. 

En nu liggen we allemaal, languit in ons bed. De ene tv te kijken, de andere te lezen en ik ben de blog aan het typen. 

Morgen moeten we niet zo veel fietsen. Onze bestemming is Tha Ton. Waar zullen we een boot proberen te versieren naar Chiang Rai. 

Tot morgen ❤️!