janankehanneshannah

Gisteren hadden we een heel gezellige avond bij Bram en Evi. Dit zijn avonden om te koesteren, ik heb er echt van genoten. Een echt bed deed ook wel eens deugd :-).

Rond 7u30 waren onze lieverdjes wakker. Na een ontbijt buiten werden de fietsen op het gemak klaargemaakt en konden we vertrekken naar Oostakker… Bedankt Evi en Bram voor alles gisteren en vandaag!

Rond 9u40 sprongen we op onze fiets (springen is veel gezegd…ik had precies wat zware benen) richting de Durme. We volgende de Durme tot in Waasmunster. Een heel mooi jaagpad in de natuur, opnieuw een aanrader. Van Waasmunster ging het richting Lokeren. Voor we Lokeren binnenfietsten passeerden we langs het Molsbroek, een natuurgebied. We wisten niet van het bestaan af, maar alweer een nieuwe ontdekking niet ver van de deur.

In Lokeren deden we onze boodschappen. De laatste dagen opteerden we voor een slaatje uit de winkel. Lekker, gemakkelijk en niet veel smeerwerk. Hannes lust wel de slaatjes, bij Hannah is het wat minder.

We fietsten verder richting Lochristi. Op 14 km van huis zochten we een plekje om te picknicken, onze laatste picknick…snif snif… We vonden een plekje langs de baan bij een kapel. We moesten wel picknicken want het was aan Hannah om vooraan te zitten na het middageten…Zij was dus vragende partij om snel te picknicken.

In een mum van tijd waren de slaatjes op. Zoals gewoonlijk door Hannes, Jan en mij…Bij Hannah bleeft het beperkt tot het vlees uit de slaatjes zoeken en de tomaatjes.

Na een stevig stukje tegen de wind fietsen arriveerden we in Oostakker. Na een bezoekje aan de proevertjeswinkel voor een stukje meloenwater (woordje van Hannah) reden we onze oprit op. En zo was onze vakantie plots gedaan.

Nu volgt het wassen van de kleren (gelukkig niet zo veel :-)), de fietstassen leegmaken, het slaapmateriaal laten verluchten en wassen en de tent uitstofzuiger. Maar het smaakt naar meer…het was alvast een geslaagde test op iets groters :-).

O ja…Ons Hannahtje is aan het slapen…al meer dan 2 uur. Zou ze dan toch moe zijn?

Aangezien er niet zoveel campings zijn rond Antwerpen zochten we naar andere oplossingen. 2 jaar geleden logeerden we al eens bij Bram en Evi in Tielrode. Dit leek ons terug een ideale stopplaats. Na een telefoontje was onze slaapplaats geregeld. We hadden wel veel kilometers voor de boeg, zo’n 64.

Wij waren vroeger wakker dan de H’tjes. We konden dus al beginnen met onze tent af te breken. Remember Jan zijn band van gisteren…die stond dus plat deze morgen. Jan mocht onmiddellijk een band stoppen. Tegen 8u30 was iedereen wakker en rond 9u40 stonden we vertrekkensklaar…een record 😀.

We wisten dat het opnieuw een dagje beuken tegen de wind zou worden. We fietsten al heel snel in België. Via Essen en Kalmthout belandden we op de fietsostrade richting Antwerpen, een goed en breed fietspad, iets om te onthouden.

De routeplanner stuurde ons in Kapellen langs een andere weg (daarom niet minder goed!). Tegen het middaguur reden we Antwerpen binnen. We besloten om dan maar op restaurant te gaan. Na wat research van Jan vonden we ‘Bavet’. We konden hier zelf onze spaghetti samenstellen. En dat het smaakte!! Alle borden waren van iedereen leeg. Het leek of de H’tjes de hele week geen eten gekregen hadden.

Na de middag fietsten we langs de Schelde richting ‘t Pachtgoedhof in Kruibeke. Een kinderboerderij met daaraan een brasserie verbonden. Daar hadden we afgesproken met onze gastheren. Een hele toffe locatie met een supertoffe speeltuin, dieren én lekkere ijsjes.

Daarna zetten we onze weg verder richting Tielrode. We hadden nog 20 km voor de boeg, 20 km langs de Schelde. Een wondermooie route, alleen die wind…Het eerste deel was moordend. Fietsen in een open vlakte…het was even zweten. Halverwege in Rupelmonde liepen we nog een oude bekende tegen het lijf, maar het aangeboden pintje van Bart werd vriendelijk afgeslagen.

Tegen 17u30 waren we in onze studio. We konden er genieten van een welverdiende douche. De kindjes speelden nog wat samen en kregen croques. Na het bedritueel kunnen wij nu genieten van onze frietjes 😀.

Morgen fietsen we terug richting Oostakker. Hopelijk zijn de benen tegen dan hersteld. Nu voelen ze wat zwaar aan…😉

Het in slaap vallen van de H’tjes was niet zo succesvol. H1 moest het stellen met één boekje ipv twee en H2 mocht niet trappen op de Weehoo.

Deze morgen kregen we af en toe een bui waardoor het afbreken van de tent wat langzamer ging. Ik ging regelmatig met de kindjes schuilen in een hutje vlakbij de tent.

Na een bezoekje aan de plaatselijke groentetuin en het geven van courgetten aan zwijntjes konden we rond 11u vertrekken.

De weg leidde ons langs het bos met een mooi fietspad. We arriveerden rond de middag in Breda, wel een mooie stad.

Bij de Albert Heijn kochten we een slaatje en aten dit op in het park. Er was een mooie speeltuin aanwezig waardoor van eten niet veel in huis kwam…

Het was trouwens ideale fietstemperatuur. Wel hadden we de wind serieus tegen. Het was echt beuken tegen de wind. We passeerden terug heel weinig dorpjes. Op 10 km van de camping was blijkbaar de dichtste winkel. De H’tjes hopen dat er in elke winkel van die kleine karretjes zijn. Deze keer had ze pech, geen karretjes in de Coop.

De laatste 10 km waren door een militair bos. Heel aangenaam fietsen én de wind lijkt ook iets minder fel dan 😉. Er was even opschudding. Jan zijn voorband was aan het leeglopen. Even bijblazen en we konden weer op weg, gelukkig geen platte band.

Deze keer slapen we op een gewone camping, geen natuurcamping. Dé attractie is het zwembad, vlakbij onze tent. We moesten dus wel een duikje nemen in het water. Na het zwemmen, douchen en dan eten. Een heerlijke maaltijd overigens: mie, allerlei groentjes met gemarineerde kippenreepjes.

Waar we morgen naartoe fietsen weten we nog niet. Wat we wel weten is dat we richting België fietsen…