Aangezien er niet zoveel campings zijn rond Antwerpen zochten we naar andere oplossingen. 2 jaar geleden logeerden we al eens bij Bram en Evi in Tielrode. Dit leek ons terug een ideale stopplaats. Na een telefoontje was onze slaapplaats geregeld. We hadden wel veel kilometers voor de boeg, zo’n 64.
Wij waren vroeger wakker dan de H’tjes. We konden dus al beginnen met onze tent af te breken. Remember Jan zijn band van gisteren…die stond dus plat deze morgen. Jan mocht onmiddellijk een band stoppen. Tegen 8u30 was iedereen wakker en rond 9u40 stonden we vertrekkensklaar…een record 😀.
We wisten dat het opnieuw een dagje beuken tegen de wind zou worden. We fietsten al heel snel in België. Via Essen en Kalmthout belandden we op de fietsostrade richting Antwerpen, een goed en breed fietspad, iets om te onthouden.
De routeplanner stuurde ons in Kapellen langs een andere weg (daarom niet minder goed!). Tegen het middaguur reden we Antwerpen binnen. We besloten om dan maar op restaurant te gaan. Na wat research van Jan vonden we ‘Bavet’. We konden hier zelf onze spaghetti samenstellen. En dat het smaakte!! Alle borden waren van iedereen leeg. Het leek of de H’tjes de hele week geen eten gekregen hadden.
Na de middag fietsten we langs de Schelde richting ‘t Pachtgoedhof in Kruibeke. Een kinderboerderij met daaraan een brasserie verbonden. Daar hadden we afgesproken met onze gastheren. Een hele toffe locatie met een supertoffe speeltuin, dieren én lekkere ijsjes.
Daarna zetten we onze weg verder richting Tielrode. We hadden nog 20 km voor de boeg, 20 km langs de Schelde. Een wondermooie route, alleen die wind…Het eerste deel was moordend. Fietsen in een open vlakte…het was even zweten. Halverwege in Rupelmonde liepen we nog een oude bekende tegen het lijf, maar het aangeboden pintje van Bart werd vriendelijk afgeslagen.
Tegen 17u30 waren we in onze studio. We konden er genieten van een welverdiende douche. De kindjes speelden nog wat samen en kregen croques. Na het bedritueel kunnen wij nu genieten van onze frietjes 😀.
Morgen fietsen we terug richting Oostakker. Hopelijk zijn de benen tegen dan hersteld. Nu voelen ze wat zwaar aan…😉
