Dag 116: een druilerige dag 🌧️

Pistany – Nebocady: 43 km

Er waren enkele campinggasten die gisteren nog een feestje gebouwd hebben, wij hebben daar gelukkig niet veel last van gehad. Onze Nederlandse buren daarentegen hebben niet zo goed geslapen 🤨. 

Het heeft de hele nacht geregend. Zoals de weerapp zo mooi omschrijft: ‘lichte regen’. 

Ook deze ochtend blijft het licht regenen ☔️. 

De H’tjes zijn heel vroeg wakker. Ze gaan onmiddellijk aan het strandje spelen. Ondertussen kom ik stilaan uit mijn tent. We breken de tenten af onder het afdak. Zo worden de binnententen niet nat. 

We zijn bijna klaar om te vertrekken. Klein probleempje: de kindjes zijn supervuil van het spelen aan het strandje. Het is niet eenvoudig om ze ‘proper’ te krijgen. Maar we kunnen rond half 10 vertrekken. 

Het blijft de hele voormiddag regenen. Het parcours langs de Elbe is echter wondermooi! We fietsen tussen de heuvels. Af en toe zit er een verraderlijke helling tussen, een serieuze kuitenbijter. Dit samen met de regen maakt het toch wel lastig. 

We zien terug regelmatig vakantiefietsers. Het is dan ook een mooi parcours. Je merkt dat dit een druk gereden route is. Er zijn veel plaatsen waar je kan pauzeren om iets te eten of te drinken. Je vindt heel wat infopunten waar je vaak overdekt kan zitten. Én de weg is goed bewegwijzerd. Mijn copiloot vindt dit het allerbelangrijkste 😉. Ja, vandaag zitten we terug in onze normale setting ☺️. 

Tegen de middag vinden we een Potraviny die open is. 

Ik vind er eindelijk eens heerlijke bubbeltjeschocolade 😍. Me happy!

Het wordt een eenvoudige picknick: pistolets met kruidenkaas of hespenworst. 

In de namiddag blijft het regenen. We hebben niet veel kilometers meer af te malen, 16 km. 

We blijven kronkelen langs de Elbe of de Labem in het Tsjechisch. 

We rijden de hele dag langs de spoorweg. Zowel links als rechts van ons zien we treinen en goederentreinen passeren, zelfs op zondag is er veel passage. 

Rond half 3 komen we aan op onze ‘kampeerplaats’. We slapen vanavond in een cabane. Het zou deze middag, avond en nacht nog regenen 🌧️. Binnen slapen in een bed is nog eens mooi meegenomen 😉. 

Jan zet zich op het terras met een pintje en kijkt naar de koers. Er is hier een minigolf en onder bepaalde voorwaarden gaan de H’tjes en ik minigolfen ⛳️🏌️‍♀️🏌️‍♀️. 

Halverwege hebben we honger en pauzeren we even. 

Na onze pauze spelen we verder. Het laatste stukje moesten we de regen trotseren. Maar…de H’tjes zijn heel flink geweest! Een flinke opsteker ☺️. 

Het begint harder te regenen en gaan in onze cabane zitten om de koers verder te bekijken. We zien Mathieu Van der Poel op een magistrale wijze wereldkampioen worden. Er werd hier door Hannah hard gesupporterd voor Wout Van Aert, maar het mocht niet zijn. 

Na de koers is het douchen geblazen! We eten hier nog iets in het restaurant en dan is het tijd om onder de dekens te kruipen. 

Morgen rijden we naar Duitsland 🇩🇪. Het voorlaatste land van onze vakantie. 

Dag 115: kakkerslak 🐌💩

Vojkovice – Pistany: 73,36 km

Gisterenavond was er én een trouwfeest én een vrijgezellen in de buurt van onze tent. De muziek van het trouwfeest viel heel goed mee. Er werd precies niet zo heel veel gedanst. Op het vrijgezellenfeestje ging het er iets heftiger aan toe. De muziek knalde door de geluidbox. Maar al bij al hebben we een goede nachtrust gehad. 

Er wordt vandaag de hele dag regen voorspeld. Deze ochtend staan we droog op. We ruimen snel de tenten op voordat het regent. Een droge tent opzetten later op de dag is leuker dan een natte 😅. 

Wanneer we vertrekken begint het te regenen, niet te hard maar toch genoeg om onze regenjassen aan te trekken. De H’tjes zijn al volledig in regenmodus. A ja, de weerman heeft voorspeld dat het zal regenen ☔️ 😜. 

De posities zijn gewijzigd. Hannah zit bij mij en Hannes bij Jan. Het is de hele dag plat, vandaar 🤭. 

Tot in Melnik volgt de route de Moldau, vanaf dan rijden we langs de Elbe. Dit is een grote, brede rivier. Én er varen boten op, niet dat we er al veel gezien hebben, maar de baas is toch blij dat hij al een boot heeft gezien. 

Op de jongensfiets is het stil. Bij de meisjes wordt er veel gebabbeld, Hannah haar mond staat geen 2 seconden stil. We oefenen ook nog eens de tafels, flink hé van ons 😄. 

We passeren heel veel vakantiefietsers vandaag. Het zijn dan ook de enige ‘zotten’ die we op het fietspad zien. 

Rond half 12 stoppen we in Steti. Daar doen we onze boodschappen. 

We zoeken een plekje om te eten, liefst overdekt. 

We rijden langs de roeibaan van Racice. Vorig jaar werd het WK roeien hier georganiseerd. Vandaag zijn er ook verschillende wedstrijden. We vinden een droog plekje op de tribune en zien ondertussen heel wat reeksen kano en kajak. We denken dat dit het Tsjechisch kampioenschap is. Hannah vindt dit geweldig! Ik heb nu de opdracht gekregen om een kajakkamp voor haar te zoeken 🤦‍♀️😬. 

We fietsen verder in de miezerregen. Bij een korte stop vindt Hannah een slak 🐌 die ze meeneemt op fiets. Hij wordt gedoopt als slakkieslak. Wanneer Hannah kaka ziet aan de slak, zetten we hem terug in de natuur. 

In Litomerice ligt een camping aan de route. Wanneer we ons willen installeren hebben Jan en ik er geen goed gevoel bij. Er is weinig plaats om de tent te zetten en er staan ook auto’s op het grasveld die langs de tenten moeten passeren. 

6 km verder is er een andere camping. Voor we naar daar fietsen doen we boodschappen en fietsen we door de stad op zoek naar een ijsje. Jan vindt op Google een bakker waar ze blijkbaar hele lekkere ijsjes hebben. We nemen de proef op de som 😀. De H’tjes eten een ijsje en Jan en ik een taartje. Het is allebei heel lekker 🤤. 

Onze camping ligt in Pistany aan een meer. We mogen ons installeren waar we willen. We staan dan op een topplek met zicht op het meer. De camping is spotgoedkoop, 13 euro. De douchemuntjes krijgen we gratis. 

Terwijl wij de tenten opzetten spelen de kindjes in het zand. Geef ze water, zand, een emmertje en een schepje en je hoort ze niet meer. 

Er is hier een grote overdekte plaats waar we kunnen koken en eten. Komt goed van pas met de regen. 

Het verhaaltje zal voor in de tent zijn. 

Morgen plannen we een kortere rit. We willen graag het WK wielrennen nog een stuk zien. We zullen een 45 km doen. De kilometers tot in Dresden gaan snel naar beneden. Vanaf deze camping is het nog 114 km en we hebben nog 3 dagen 😀.  We zullen er dus zeker op tijd arriveren. 

Uvidíme se zítra 😘!

Dag 114: Vltavou 💦

Praag – Vojkovice: 57,43 km

Rond 9u10 zijn we klaar om de camping te verlaten. Gisteren hadden we nog een gesprek met 2 Nederlanders die op fietsvakantie zijn en deze morgen met een Duitse man die samen met zijn vrouw op de tandem door Europa fietst. 

We fietsen nog een klein stukje door Praag en fietsen langs de Vltavou (Moldau) de stad uit. Het fietspad leidt ons langs mooie parken waar veel activiteiten mogelijk zijn. Jan is de Elberoute vergeten op de gps te zetten dus moeten we nog even stoppen. Dit gebeurt aan een heel leuke speeltuin. Er is ook een waterspeeltuin 💦 dus de H’tjes zien en horen we niet meer. Het duurt dan ook even voor we ze terug meekrijgen 🤭. De route is plat, maar ook heel mooi. We fietsen precies tussen wat bergjes. 
We fietsen langs een kajakparcours. Heel tof om te zien. En nog een sport die Hannah wil beoefenen 🫣.

Net voor de middag verlaten we de Moldau en moeten we het dal uit. We moeten nog een van de laatste keren onze klimmersbenen aanspreken. 

In Klecany gaan we naar een Potraviny. Dit zijn hier de kruidenierswinkels. In vele kleine steden heb je zelfs geen supermarkt, enkel dit. Je ziet hier en daar een Coop maar die zijn vaak leeg. Al die Potraviny’s worden uitgebaat door Aziaten. 

We doen daar dus onze boodschappen en picknicken op het dorpsplein. 

Na de middag moeten we nog even omhoog en vanaf dan zijn de hoogtemeters voor vandaag bijna gedaan. Na de afdaling komen we terug aan de Vltavou. We zien heel wat fietsers en ook vakantiefietsers. 

In Kralupy nad Vltavou steken we de rivier over. Aan de andere kant rijden we over een bospad. Best wel een leuk pad. Een oude spoorwegbrug brengt ons terug aan de andere kant. 

We rijden langs een bos 🌳 met een kasteel 🏰 erbij. 

De route blijft plat tot aan de camping. 

Onze camping is aan een meer. Het is hier rustig. 

In het restaurant aan de cafetaria is een trouwfeest aan de gang. Er ligt een lekker stuk vlees te garen in een houtvuur. Jan krijgt al het water in de mond. Hij wil al partycrashen 😂. 

De H’tjes spelen even aan het meer. Ze zijn moe. Na het spelen zoeken ze de rust op en lezen. 

Ondertussen zijn we getuige van een hondenspektakel. De trouwers zijn lid van een flybalclub. Na wat opzoekingswerk blijkt dit een soort parcours voor honden te zijn. Ze moeten over een hindernissenparcours rennen, een balletje nemen en zo snel mogelijk terugkeren. Verschillende feestvierders hebben hier een hutje geboekt en een paar hebben hun honden mee. We zien hoe flink ze luisteren (waar ik heel blij van wordt) maar ook hoe snel ze voorwerpen kunnen vangen. 

We eten deze avond nog eens van het vuurtje. Pasta met rode saus en groentjes. 

Morgen wordt er de hele dag regen voorspeld ☔️. Hopelijk komen de voorspellingen niet uit. Het parcours is vlak, de volle 66 hoogtemeters 😜. De wind zou wel op de kop staan 💨. 

Jan denkt ook al eens na voor zondag want we willen graag een stuk van het WK zien. We hebben dus een plek nodig waar we kunnen zitten, liefst met een tv en onder een afdak. Er wordt immers tot en met maandag minder goed weer verwacht. 

Uvidíme se zítra 😘!

Dag 113: 🏁Praha🏁

Tynec nad Sázavou – Praag: 53,79 km

Gisterenavond kregen we nog wat regen over ons. Leve de parasol ☂️!

We zijn vrij vroeg wakker. Alles opkramen en dan hup…vertrekken. 

De H’tjes spelen nog wat aan het water. Ze vangen elk een visje met hun emmertje. Hannes laat zijn visje vrij, Hannah wil het meenemen op de fiets 🤭. Uiteindelijk wordt het diertje terug de vrije natuur ingezet 😄. 

En dan start the road to Prague. 

Het eerste deel van de dag is omhoog, vals plat. We fietsen door de bossen. Het is bewolkt, maar droog. Het is terug korte t-shirtweer 😉, voor Jan en ik dan toch. Hannes is voorbereid op de koude. Elke dag bekijkt hij wel 3 keer het weer. Hij houdt ons op de hoogte van de recente verwikkelingen op het gebied van de meteo. Hannah heeft dan weer haar regenjas aan. 

We eten in Petrikov een fruitje aan een speeltuin. Vanaf daar zal het ook volgens het boekje bergaf gaan tot in Praag. 

Het duurt even vooraleer we een winkel vinden. We eten in een bos aan een kleine speeltuin. 

Na het eten rijden we door de voorsteden van Praag. We passeren heel wat parken met leuke speeltuinen. We fietsen echter door want we zouden nog een klein bezoekje aan de stad willen brengen.

We staan op een camping op een eilandje. De tenten kunnen net op een ‘verhoogje’ staan. Het is een echte basic-camping. 

Na de installatie nemen we het pontje richting de stad. We kunnen het kaartje 90’ gebruiken om met het openbaar vervoer rond te reizen. De oren van Hannes flapperen al! Na een ijsje nemen we een tram. We hebben geen echt plan, dus verloopt het wat chaotisch 😜. In een groot winkelcentrum vinden we een Decathlon 😅. We hebben nog een gasbidon nodig voor de volgende dagen. 

We nemen dan terug de tram naar het andere deel van de stad. Daar struinen we wat rond. 

Praag is echt wel mooi!

We gaan snel nog iets eten en nemen dan de tram en het pontje terug naar de camping. 

Moe maar voldaan gaan we de nacht in. 

Morgen fietsen we nog een klein stukje door Praag om dan de Elberoute te volgen tot in Dresden. 

Uvidíme se zítra 😘!

Dag 112: platte batterij 🪫 

Sedlec Prcice – Tynec nad Sázavou: 45,38 km

Deze ochtend ontbijten we in het pension. Er is behoorlijk wat keuze. Hannes is alvast in zijn nopjes. We eten eitjes, verschillende soorten cornflakes, toastbrood… Met een goed gevulde maag kunnen we vertrekken. Het parcours is golvend. Geen meter, maar dan ook geen meter plat. De afdalingen moeten gebruikt worden als springplank naar de heuveltjes. Die heuveltjes zijn vaak kort maar pittig. Mijn helper zijn benen zijn weer in orde. Ik zie dat la principessa haar best doet. 

Ondertussen praten Hannes en ik een beetje over wat we gaan doen als we thuis zijn. We gaan ze alvast even laten logeren bij de tantes. Zo hebben ze geen last van elkaar(en wij niet van hun 🤪). Plots begeeft onze kilometerteller het…platte batterij. Jan en Hannah gaan naar de winkel voor een nieuw batterijtje. Dit euvel is snel gearrangeerd 😀. 

We spreken af dat we verder fietsen tot we een goede eetplek tegenkomen. En echt, 5 minuten later, zien we in Stetkovice een splinternieuwe speeltuin. Er staan veel uitdagende toestellen. De H’tjes content, dus wij ook 😄. 

Na de middag blijft het parcours heuvelachtig, al gaan we meer naar beneden. 

Onze weerman heeft gezien dat er regen op komst is en hij heeft gelijk. We krijgen wat spetters over ons heen, maar het valt heel goed mee. 

In Neveklov vind ik dat het tijd is om even te pauzeren. We stoppen aan een bakkerij voor een ijsje voor de H’tjes en een taartje voor Jan. Ik vind mijn goesting niet direct dus drink ik maar iets. 

Na die welverdiende pauze fietsen we naar onze kampeerplaats. 

Het is een plek naast de rivier. De receptie is in een oude trolleybus. Onze buschauffeur-in-spe vindt dit alvast top. 

En dan begint het te regenen ☔️. Volgens onze verschillende apps zal het voor de rest van de avond en een stukje van de nacht zijn. We schuilen onder een parasol tot de regen wat mindert. Daarna zetten we onze tenten op. 

De H’tjes lezen. Jammer dat het weer niet zo goed is, er is hier een rivier, een  luchtkussen.. de kindjes zouden zich goed kunnen amuseren. 

We gaan te voet naar de winkel, zo bewegen we nog een beetje 🙏. Onze menu bestaat uit paella en gyros uit de diepvries. Alle eten is op! We hebben het geluk dat we onder de parasol kunnen zitten want het regent opnieuw. 

De bar op de camping is niet open, het weer zal niet goed genoeg zijn. Als het goed weer is, komt hier wel wat volk denk ik. 

Morgen fietsen we naar Praag. Het is nog een 50-tal kilometer. De hoogtemeters minderen elke dag, goed nieuws dus 😀. 

Uvidíme se zítra 😘!

Dag 112: het sportpension ⚽️🏀🏸🏓🏐⛳️🏊🏻‍♀️

Roudná – Sedlec Prcice: 53,39 km

Het was toch een moeilijke avond gisterenavond. De rust keerde weer toen ik ook in de tipi ben gaan liggen. 

We zijn deze nacht niet nat geworden 💦 😅 en hebben vrij goed geslapen. 

Een geslaagd iets dus die tipi ☺️. 

Deze morgen regent het al, vooral miezeren. We ontbijten binnen in onze tent. 

Rond 9u20 start onze tocht in de miezerregen. We hebben allemaal onze regenkledij aan: de H’tjes hebben hun regenjas, regenbuien én surfsokjes aan. Jan zijn Sealskinz (waterdichte sokken) en regenjas en ik mijn regenjas. We volgen de pijltjes richting Tabor. Jan heeft de route een klein beetje aangepast zodat we iets minder hoogtemeters moeten doen en meer in rechte lijn naar Tabor fietsen. 

Net voor Tabor kunnen we onze route niet meer volgen, ze zijn aan het werken aan een brug en we kunnen er onmogelijk over. We rijden een stuk langs de grote baan om Tabor binnen te rijden. We rijden langs de grote winkels. 

De H’tjes zijn al superflink geweest. Ze krijgen een welverdiende donut 🍩. 

Daarna kunnen we eindelijk terug de route op. 

Tabor ken ik vooral van het veldrijden. Ik ben wel eens benieuwd hoe de stad zelf is. 

De stad ligt vrij hoog. We moeten een stukje klimmen. Het eerste deel van de stad dat we passeren is het ‘nieuwe deel’. Hier is een verzorgde winkelstraat. We fietsen verder naar het oude deel. Een heel mooi plein met enkele mooie gebouwen. 

Het is bijna middag en beslissen om daar iets te eten op restaurant. Het smaakt! Ondertussen begint het wat harder te regenen. Het laatste stukje van de voormiddag was droog, we konden onze regenjassen uitspelen. 

Na het eten fietsen we in de regen terug verder. Gelukkig wordt het snel terug droog. Deze namiddag gaat de route in het begin vooral omhoog. We fietsen langs rustige wegen. Het uitzicht is echt de moeite! Het omhoog rijden gaat wat trager bij mij vandaag. Mijn copiloot zijn benen zijn wat vermoeid, denk ik. Vandaag draait hij vooral mee. Ja, hij heeft de hele reis al supergoed meegetrapt! Hannah trapt ook goed mee als het steil bergop gaat. Bij de vlakkere stukken laat ze Jan vooral het werk doen. 

Ik moet toch wel wat puffen en blazen. Maar we zien al pijltjes naar Praha ☺️. Dat geeft wel moed! Het is nog minder dan 100 km. Zalig toch! Nooit gedacht dat we ons ‘doel’ zouden bereiken en plots komt het heel dichtbij. 

In Strezimir eten we een stukje fruit aan een bushalte. Ernaast is een winkeltje. Ik zie dat er ergens 15.00 – 18.00 staat. Het is iets voor 15u en ik treuzel een beetje in de hoop dat ik om 15u een fris drankje kan drinken. Helaas is mijn kennis van het Tsjechische nihil en blijkt dat dit enkel op vrijdag is dat die winkel open is 😬🙊. Maar we zijn bijna boven volgens de reisleider dus ik kan er nog wel even tegen. 

De laatste 8 km zijn zo goed als naar beneden duiken tot aan ons pension in  Sedlec Prcice. 

Het is een pension met een overdekt zwembad, een minigolf, een zandbak én een sportzaal. 

Na het inchecken speel ik met Hannes een potje minigolf. Ondertussen neemt Hannah een duik in het zwembad, het is echter koud dus is ze er snel weer uit. Daarna is het sporttijd. Ik badminton met Hannah en speel nog eens pingpong 🏓. Jan komt ons vergezellen en basket wat met Hannes. Daarna pingpongen ze nog even. 

We eten ons stokbrood van deze middag op. De H’tjes chillen nog wat in de kamer. Hannes leest en Hannah kijkt wat tv (ze mag niet op haar e-reader 🫣, een gevolg van gisterenavond). 

Na het verhaaltje is het bedtijd. 

Jan en ik zitten nog wat buiten. 

Morgen wordt een iets kortere rit tot aan een camping. 

Het weer vandaag was veel beter dan voorspeld. Gelukkig. Hannah denkt dat het wel meer en meer zal regenen want nonkel Jan heeft gezegd dat hoe dichter we bij België 🇧🇪 komen, hoe meer het zal regenen 🤪😇. 

Uvidíme se zítra 😘!