Month: July 2020

We zaten gisteren op een geweldige camping. Dit was ons besluit op de fiets. Het was rustig, een trekkersveld mét overdekte plaats. In de overdekte plaats waren bankjes en stopcontacten om elektrische apparaten op te laden. Wij laden meestal onze gsm’s op, de batterijen voor de gps en onze powerbank.

‘s Morgens maakte ik kennis met onze buurvrouw. Zij zijn een gezin met 2 kinderen en trekken ook rond met de fiets. Altijd leuk om ervaringen te wisselen.

Rond 9u40 vertrok de trein. Van Douzy reden we naar Remilly-Aillicourt om daar Maasfietsroute op te rijden. We reden de hele tijd over een breed fietspad. De weg wordt goed aangeduid. Wij rijden richting het Noorden. Regelmatig worden de afstanden naar het volgend dorpje/stadje aangegeven. Daar hou ik wel van. Aangezien ik mijn kilometerteller ben vergeten (net als mijn lange broek…) kan ik de afstanden moeilijk inschatten. En zo lukt dit wel 😀.

We passeren veel sluizen, maar…geen boten. Grote ontgoocheling bij Hannes. Onderweg was Hannes terug de vragensteller. Hannah zong de hele tijd een liedje van Jip en Janneke; iets over ‘lelijk weer’. Ze werd het woord ‘lelijk’ nog eens extra uitgelegd vandaag. We kronkelden verder langs de Maas tot we in Charleville-Mézières arriveerden.

Daar gingen we op restaurant voor Jan zijn verjaardag. H’tjes waren supercontent. We kregen daar nog een ticket voor een gratis ritje op de draaimolen…weerom feest. Elke dag vragen de kids wat we gaan doen. Elke dag antwoord ik dat de dag vol verrassingen zit…zo ook het ritje op de draaimolen.

In de namiddag vlogen we verder langs de Maas. Het is plat, lichtjes bergaf, maar wel tegen de wind. Het uitzicht is echt mooi. Het doet Jan een beetje denken aan de fietsroute langs de Moesel. In plaats van de wijngaarden zijn er bossen langs de weg. Af en toe passeren we een mooi stadje, echt plezant. Ook de eerste boot in de sluis wordt gespot. Daar moeten we uiteraard naar kijken.

In Monthermé beslissen we onze tent op te slaan. Een mooie camping aan de oevers van de Maas.

Hannah mag met Jan boodschappen doen. Hannes geniet van zijn mama-tijd. We spelen Ridderslag en Uno. Wanneer de boodschappers terug zijn, spelen we met z’n allen nog eens Uno.

Deze avond eten we hotdogs. Dat smaakt altijd. En na een verkwikkende douche en een hoofdstuk uit Sjakie en de Chocoladefabriek is het tijd om te slapen voor de H’tjes. Hannah eerst, daarna volgt Hannes…onze nieuwe strategie, remember gisteren. Vandaag werkte die niet. Hannah deed immers haar stinkende best om wakker te blijven en ze is daarin geslaagd. Na nog een half uur batteren is het nu stil.

Morgen volgen we de Maas verder. We verwachten morgen rond de grens te kamperen. Als we vliegen zoals vandaag zou dit wel eens moeten lukken. Duimen voor goed weer deze nacht en morgen!!!

Na een rustdag gisteren waren de batterijen terug opgeladen (of zou het toch zo moeten zijn 😉). Deze ochtend klonken de eerste kreten rond 7u15 uit de tent van onze lieverdjes…na ja…deze ochtend waren het eerder duiveltjes 👿

Het is vandaag ook de verjaardag van Jan. Gisteren had ik samen met de kindjes wat raadseltjes gemaakt. Wanneer Jan de code had gevonden mocht hij zijn kaartje openmaken. De kindjes hadden er alvast veel plezier…En Jan heeft de code gevonden 😉.

Rond 9u45 waren we klaar om te fietsen. We kregen onmiddellijk een steile klim voorgeschoteld. We geraakten allemaal goed boven. In Florenville deden we boodschappen voor de middag. ‘s Middags eten we meestal brood met beleg. Af en toe eens sandwichen op vraag van vooral Hannah. Deze middag waren het sandwichen 😀.

In Florenville vertelde een man hoe we het best naar Chassepierre zouden rijden. We volgden zijn advies. We reden langs een prachtige route. We zitten hier echt in een mooi stukje van België. We flirtten de hele tijd met de Franse grens. Vanuit Chassepierre reden we langs rustige wegen tot op de Ravel. Daar vlamden we bergaf. Ik gebruikte zelfs mijn grote plateau 🚲.

We vonden daar een picknickbankje om te eten. We ontmoetten daar nog een andere fietser. Jan praatte wat bij over de te volgen route. Wij zouden deze avond normaal in m’n Sedan overnachten, maar blijkbaar is dit een camping voor mobilhomes en niet voor trekkers. Hij raadde ons een camping aan in Douzy met een trekkersveld én een meer én speelplein voor kindjes. Ideaal dus voor ons 😀.

Na de middag fietsten we verder en plots….zaten we in Frankrijk. Ik vind het altijd jammer dat we een grens over fietsen zonder te merken dat we in een ander land zijn. We merkten dat we in La France waren omdat de verkeersborden en wegmarkeringen anders zijn. We fietsten hier door de wondermooie Ardennen. Schitterende uitzichten!! Wat we wel hadden vandaag was veel wind…tegenwind. Het was soms wel een stampen.

Rond 14u15 arriveerden we op onze camping bij het meer. We mogen jammergenoeg niet zwemmen door een bacterie in het water. Hannes vroeg om te minigolfen. Aan Hannes’techniek is er nog wat werk. Maar hij telde zeer plichtsbewust zijn aantal slagbeurten. Hannah haar stick en balletje vlogen snel de lucht in. Uiteindelijk won ik de battle 😀…eens een winnaar, altijd een winnaar hé 😉.

De kindjes konden zich daarna uitleven op de springkastelen. Hannah kon haar overtollige energie kwijt 😀…het was nodig.

Deze avond moesten we het eten uit onze mond sparen. De H’tjes hebben gegeten…niet normaal.

We proberen een nieuwe slaapstrategie uit…Hannah is doodmoe…zij vliegt als eerste de tent in. Hannes is daarnet, 20 minuten later, in de tent gekropen. En…voorlopig is het stil 🤫. Laat ons hopen 🤞.

Morgen starten we aan de Maasroute. Dit schijnt een prachtige route te zijn. We volgen die route tot in Namen.

Nu ga ik nog een beetje verder lezen… 📖

Gisterenavond konden we genieten van een schone playlist van onze buren: Urbanus, Preuteleute… dit samen met een boekje maakte het compleet.

De H’tjes hebben terug goed geslapen. Ik vind het altijd moeilijk om te slapen. In de tent slaap ik nooit supergoed. Ik moet nog mijn goede positie en zo vinden 😉…op een dag…😴.

Vandaag kon alles langzaamaan gebeuren. Rustig ontbijten, de kindjes wat spelen en wij wat lezen. ‘s Morgens leest Hannes voor voor Hannah. De reuzenkrokodil is uit. Nu is hij begonnen aan de GVR.

De was moest ook gebeuren. Terwijl Jan deze taak opnam, brainstormde ik met de H’tjes over Jan zijn verjaardag 🎁. Morgen wordt Jan immers … 38 jaar.

Ondertussen ontwaakte de camping, wij hadden bijna een halve dag achter de rug 🤭. We gingen naar het dorp boodschappen halen. In het doorgaan stapten we door het bos. In het terugkeren namen we de grote weg. Zo verkenden we het parcours reeds voor morgen. We zullen ons goed mogen prepareren…ons voorgerechtje bestaat uit een klimmetje van 11%…

Na het middageten stond dé activiteit van de dag gepland…kayakken! We huurden 2 bootjes voor een uur. Hannah en Jan op een boot 🚣‍♀️, Hannes en ik op een boot. Het was de max. Halfweg wisselden we van partner; Hannes bij Jan en Hannah bij mij. Het paddelen lukte nog vrij goed 😊 . Het enige wat Hannah interesseerde was echter wanneer ze uit de boot in het water mocht vallen…

Na het kayakken was het tijd om te spelen in het water en op het speelplein. Voor ons was het chillen.

Morgen rijden we richting Sédan en steken we de grens over. De Maas wordt dan even onze beste vriend 🤗.

Gisterenavond koelde het snel af. Het voorspelde terug een frisse nacht te worden. Maar één ding wisten we zeker…we zouden opstaan met een magnifiek uitzicht 😀.

Na een goede nacht hoorden we rond 7u15 de eerste geluiden uit de ‘Black & Fresh-tent’. We kregen van onze gastheer verse chocoladekoeken én brood. Wat smaakte dat. En met een theetje erbij had ik een geweldig ontbijt. Thuis drink in vaak een thee bij mijn ontbijt. Ik denk eraan dit ook op vakantie te doen.

Rond 9u45 vatten we onze tocht aan. Gisterenavond beslisten we om de route we te veranderen. Vandaag rijden we naar de Semois. Daar is een camping te vinden. Van daaruit rijden we richting de Maas. Dat is één van de vele voordelen van reizen met de fiets. Je bent negens aan gebonden. Wil je een andere route nemen dan kan dit gewoon.

Deze ochtend reden we richting Libramont. Het ging de hele tijd bergop en bergaf. Best wel pittig. We passeerden heel wat weiden met koeien. We zagen hier en daar wat speciale vogels rondvliegen, maar ik ben helaas geen vogelkenner. Het bleef dus bij: ‘Kijk, een grote vogel!’ Hannah oefent op de fiets het tellen tot 100. Hannes navigeer ons via de wegwijzers naar de juiste plaatsen.

Rond de middag arriveerden we in Libramont. Het belangrijkste deze keer was om campinggas te kopen. Altijd interessant 😄. In de plaatselijke lunchgarden nuttigden we onze warme maaltijd. Na de inkopen fietsten we verder richting Chiny. Daar hadden we een campingplaats gereserveerd. Ja…die was ook bijna volzet…

In de namiddag hadden we een golvend profiel. Bergop….bergaf….de bergaf was altijd de aanloop voor een volgende bergop. Best pittig voor de benen. Mijn benen stonden soms wel eens in brand…de hellingen waren immers steil.

Rond 15u30 waren we bijna aan de camping. We zagen echter een bospad dat er zeer berijdbaar uitzag en het leek ons wel tof om via dat bospad naar de camping te fietsen in plaats van de drukke weg. Het was een kleine omweg van 4 km. Dat viel dus wel mee. Het bospad was echter niet zo spectaculair, maar het was toch even weg van de drukkere weg. De laatste 15 km waren immers op een vrij drukke weg.

Onze camping ligt aan de Semois. Er is een zwemplaats met glijbaan. Ik moet jullie niet vertellen dat het jongste H’tje laaiend enthousiast is en niet kon wachten om in de rivier te gaan. Deze keer ging Jan mee in het water. Na een bezoekje aan het speelplein was het tijd om te slapen voor de H’tjes. Na een zoveelste catchfight was het eventjes stil…nu beginnen ze wat te tetteren…

Morgen nemen we een rustdag. We gaan misschien kajakken. We kunnen jammer genoeg geen tocht doen op de Semois omdat er te weinig water is, maar we kunnen in de buurt wel eens wat weg-en weer varen. Naast rusten en zwemmen wordt morgen ook de was gedaan…moet ook gebeuren hé ☺️.

Gisterenavond was het nog even bal populair op de camping. Tja…zo’n megacamping is niet mijn favoriet, maar we hadden een slaapplek 😀.

Het was de eerste avond dat Jan en ik samen buiten zaten. Even wat bijpraten…maar het begon echt koud en vochtig te worden. Er kwamen zelfs wolkjes uit onze mond tijdens het praten 😄. Het beloofde een koude nacht te worden. Leve mijn nieuwe donzen slaapzak 😇.

‘s Morgens rond 7u15 ontwaakten de H’tjes. Ze hadden goed geslapen 😀. Deze ochtend verwende Jan ons met chocoladekoeken 😋.

Rond 10u15 vertrokken we. De H’tjes hebben zich eerst kunnen uitleven op het speelplein van de camping. We wisten dat er vandaag wel wat klimwerk op het programma stond, maar we waren er klaar voor. De eerste kilometers gingen rustig omhoog. Ondertussen moest ik een aantal keer de Brabançonne voorzingen…tja…het is vandaag immers onze nationale feestdag 🇧🇪.

Tegen de middag zaten we op 380 meter hoogte. We waren onderweg een geitenboerderij tegengekomen en kochten er verse geitenkaas en salami. We hadden ‘s middags een heerlijke maaltijd. Dit zijn zo van die kleine gelukjes 😇. Wanneer de H’tjes een kerk zien, willen ze meestal eens binnengaan. We hebben op vraag van Hannes een kaarsje aangestoken voor Moemoe, opa dierenarts en opa van mama. Hannah heeft een kaarsje aangestoken voor … Krieke…haar beste vriendin, zodat ze Krieke niet zou vergeten.

Deze middag fietsten we verder. We kwamen op een hoogte van 450 meter, niet slecht. Daarna hadden we nog enkele mooie afdalingen gevolgd door wat klimmetjes. We trakteerden onszelf op een ijsje om daarna de resterende klim aan te vatten naar onze slaapplek in Saint-Ode. De camping bleek volzet waardoor Jan voor een warm shower had gekeken. We zitten hier bij de papa van Sofie op een SCHITTERENDE plek. Helemaal alleen met een geweldig uitzicht.

De route vandaag was wondermooi: rustige baantjes, mooie uitzichten…Top gewoon. Morgen hebben we weer een klimdag voor de boeg. Morgen rijden we naar Libramont en dan richting Bouillon. Hopelijk blijven de benen goed 😊.

Dat fietsen en kamperen met kinderen niet altijd rozengeur en maneschijn is, hoef ik waarschijnlijk niet te vertellen. Normaal slapen de H’tjes goed ‘s nachts. Deze nacht was iets minder…ze waren toch een drietal keer ‘wakker‘…Hannes beseft dit echter nooit, maar wij moeten wel uit onze tent komen om het volume wat te doen dalen.

Deze ochtend was er rond 7u45 lawaai te horen in de black & fresh-tent. Ze waren wakker…het was tijd om…naar de treinen te kijken. Onze camping was net naast de treinsporen, voor Hannes een topplaats.

Na onze gebruikelijke ochtendrituelen waren we om 9u45 vertrekkensklaar. We werden uitgezwaaid door de familie Reynvoet 😀. Dan konden we echt vertrekken.

Jan wou vandaag zeker een fietsenmaker vinden. Het voorwiel van de Pino sleept wat en het achterwiel van de Weehoo slijt heel snel. Een back-up is altijd interessant. In Barvaux was de fietsenwinkel dicht…dus Jan zijn humeur werd wat minder…maar minder humeur bij Jan is nog altijd vrij goed humeur 😉.

We reden richting Durbuy. Een hele mooie route. We dachten in Durbuy boodschappen te doen, maar helaas pindakaas…geen winkel te vinden in Durbuy…enkel restaurantjes….

Een beetje buiten Durbuy vonden we een plekje mét een speeltuin om onze resterende boterhammetjes op te eten. Daar beslisten we om de route iets of wat te wijzigen. We kozen voor de meer vlakkere route naar La Roche… we mogen onszelf uitdagen, maar het is nog altijd vakantie 🤗.

Wij verder richting Hoton. Vandaar namen we, voor ons, een nieuwe route richting La Roche. Het was echt een prachtige route. Bijna allemaal op aparte fietswegen. We moesten soms wel eens stevig klimmen, maar nooit lang. Een klimmetje werd vaak gevolgd door een afdaling. En de afdaling werd vaak gebruikt als aanloop voor het verdere klimwerk.

Rond 16u arriveerden we in La Roche. Daar vonden we de plaatselijke fietsenmaakster, een supervriendelijke vrouw, die we knepen van het vak goed beheerste. Het resultaat: geen haperend voorwiel meer én een nieuwe buitenband voor de Weehoo.

Ons volgende taakje: een slaapplaats vinden. Aangezien er hier veel campings zijn verwachtten we geen probleem…niets was minder waar. Onze eerste 2 campings waren volzet. Jan had al gebeld naar een volgende camping waar ook geen plaats bleek te zijn…help O help. Maar…plots kwam iemand ons zeggen dat er net een plekke vrijgekomen was op de camping dus zitten we hier nu op megacamping ‘Camping Benelux’. Gelukkig een speelpleintje erbij én we zitten terug aan het water 💦.

Vandaag voor we eerste keer ons vuurtje gebruikt om te koken. En…ook voor de eerste keer een verhaaltje voor het slapengaan. Na de GVR vorig jaar is het dit jaar ‘Sjakie en de chocoladefabriek’.

Morgen trekken we richting Libramont. Het weer zal ook weer wat beter zijn 😀. Olé!