Satov – Vranov nad Dyjí: 35,50 km
Het was een koude nacht. Goed ingeduffeld in de slaapzak heb ik eindelijk nog eens goed geslapen.
Rond half 10 kan de fietstrein vertrekken.
We rijden bijna onmiddellijk het Nationale park Podyji binnen. We zien heel veel fietsers. Dit lijkt een populaire bestemming te zijn voor veel Tsjechen. We fietsen over een wiebelende hangbrug over een meer. Ik vind het best wel spannend. Hannes vindt het leuk omdat ik niet helemaal op mijn gemak ben 😏.
We moeten daarna een stukje omhoog, het pad ligt er heel slecht bij én het stijgt enorm. We moeten van de fiets. Het wordt stappen en duwen.
We komen ‘boven’ bij een wijnhuisje. Er zit daar wel wat volk.
We fietsen terug verder. Alle ja, fietsen is veel gezegd. Het zijn precies muren die we op moeten. Het is onmogelijk om te fietsen. Dus terug stappen en duwen geblazen. De kindjes helpen heel goed mee met duwen. Het is echt wel nodig.
We ontdekken dat we onze extra fles water vergeten zijn in de koelkast op de camping 🙄.
Gelukkig is het vandaag niet te warm. Het is eigenlijk ideaal fietsweer. De wind is in vergelijking met gisteren iets gaan liggen. Maar we voelen er niet veel van omdat we beschermd worden door de bomen.
We zien soms prachtige stukjes natuur.
Volgens een informatiebord zijn er slangen 🐍, kameleons… maar tot grote spijt van Hannes zien we die niet. De klimmetjes die we moeten doen blijven serieuze muren, ik moet meer afstappen dan mij lief is. Af en toe zitten er wel goede fietsstukken tussen. De baas is content met dit gevarieerde parcours.
Deze ochtend heeft Jan boodschappen gedaan voor deze middag. Maar de route gaat plots even uit het nationale park en we fietsen door een dorpje. Daar zien we een restaurantje en we besluiten op restaurant te gaan. De kindjes eten kabeljauw met frietjes en groentjes. Het smaakt precies! De H’tjes eten alles op. Jan eet een stoofpotje met kip en paprika en ik eet een pizza Margarita.
We hebben deze morgen 15 km afgelegd en al meer dan de helft van de hoogtemeters.
Vol goede moed begin ik deze namiddag te fietsen. We rijden terug door het nationale park. Het is er echt rustig fietsen. We zijn echter niet alleen. Er is wel wat ‘fietspassage’ 😀.
Na terug een bergje op komen we op het hoogste punt van de dag, 510 meter. Vanaf dan is het vooral bergaf.
We fietsen langs vakantiehuisjes langs het water. En zo zijn we plots aan onze camping in Vranovská beach. Dit is een heel vakantiedorp met campingplaatsen, huisjes, activiteiten…
Maar die camping staat eivol. We mogen eerst een plekje zoeken vooraleer we inschrijven. Maar er is geen deftig plekje te vinden. Iedereen staat daar op elkaar. Er is geen enkele structuur te vinden voor kampeerplaatsen. We besluiten naar iets anders te gaan. Hannah is heel ontgoocheld. Wel wat begrijpelijk want deze camping is aan het meer, met een glijbaan en heel veel activiteiten. Maar er is geen enkel deftig plekje te vinden. Als troost eten we een ijsje 🍦 🤗.
We rijden 3 kilometer verder naar de volgende kampeerplaats. Dit is een tuin aan een hostel. Het is heel basic maar heel rustig en een prachtig uitzicht op een kasteel.
We spelen nog een potje UNO tot groot plezier van de H’tjes.
Met onze pistolets van deze middag maken we hotdogs 🌭.
De H’tjes spelen nog even in de zandbak en dan is het tijd voor een verhaaltje. Ondertussen is het beginnen regenen. Gelukkig zitten we onder een afdakje 😀☔️.
Nu zal het belangrijk zijn dat we de benen goed laten rusten. Morgen zal opnieuw een zware dag zijn. Hopelijk moeten we wat minder van de fiets. Vandaag was toch de eerste dag in onze hele fietsreizenvakanties dat we zoveel hebben moeten stappen.
uvidíme se zítra 😘!