Poysdorf 🇦🇹 – Satov 🇨🇿: 63,30 km
Vandaag staat er een serieus windje 💨. Er wordt af en toe een kleine bui voorspeld door onze verschillende weerapps. Het wordt een overgangsdag qua weer, denk ik. De volgende dagen zien er toch wat zonniger en warmer uit.
We kunnen vroeg vertrekken. Én het is nog droog. De wolken zien er wel dreigend uit.
De H’tjes hebben hun warme kleren nog eens uitgehaald. Het is immers frisjes. Jan fietst met zijn t-shirt met lange mouwen en ik begin met mijn t-shirt en regenjas.
De eerste kilometers gaan tergend traag vooruit. Het is bergop en beuken tegen de wind. We volgen verschillende pijltjes dus is Hannes content 😀. Hannah heeft nog wat last van haar wespensteek🐝. Het staat wat dik en rood. Maar ons zalfje zal wel helpen.
We eten een fruitje op een speciale stopplaats voor fietsen, die komen we hier regelmatig tegen.
Ondertussen is het voor mij jas aan, jas uit… Als mijn regenjas uit is, ben ik de stoere beer 🐻, de enige in korte mouwen. Wanneer het te hard druppelt, doe ik mijn jas wel weer aan tot ergernis van mijn co-piloot (goh, we moeten weeral stoppen, ik wist het hé 😜).
Rond 11u30 zijn we in Laa an der Thaya, de laatste Oostenrijkse stad.
We picknicken in een geweldig park. Er is daar een motoriek-pad. Één van de beste speeltuinen van Oostenrijk, vermoed ik. De H’tjes zouden zich echt kunnen uitleven. Maar…er is ook een waterspeeltuin en dat vinden ze veel leuker 😏.
Vlak na de middag bereiken we de Tsjechische grens. Uiteraard worden terug de nodige foto’s genomen 😜.
De wind blijft strak waaien en niet in ons voordeel. We fietsen tussen de open velden dus het wordt nog meer beuken. De weg is een die bestaat uit brokken en stukken. Ik moet mij goed concentreren om het juiste spoor te volgen 🧘♀️.
We rijden door enkel kleine steden. Hannes merkt al snel dat de namen soms moeilijk uit te spreken zijn. Dat Tsjechisch, daar verstaan wij nougatbollen van 🙃.
Na het vele beukwerk stoppen we aan een watermolen in Slup. We drinken daar iets. Het duurt eventjes voor we de menukaart begrijpen 🙄, maar leve Google Translate !
Het landschap blijft golvend. We passeren heel wat zonnebloemvelden 🌻, maar de zonnebloemen zien er wel wat ongelukkig uit vandaag (vooral door de wind denk ik).
De H’tjes zijn ondertussen gespecialiseerd in het zoeken naar ijssalons. En komen we er nu toch wel eentje tegen zeker? Het zijn wel geen bollen. Het is een beetje zoals softijs. Het smaakt wel.
We moeten nog 6 km naar de camping. We rijden door een soort natuurpark. Er staan daar precies allemaal kleine vakantiehuisjes en je kan er wijn proeven. Ja, ook hier zien we heel wat wijnvelden. Er is hier ook een discgolfterrein. In Oostenrijk zagen we dit ook al. Dit is een golfterrein met frisbees. Je moet proberen jouw frisbee in een mandje te gooien. Uiteraard met verschillende moeilijkheden in afstand, in obstakels… ziet er wel tof uit. Na dit leuke baantje moeten we nog even op en neer tot aan onze slaapplaats.
Onze camping is gelegen aan het plaatselijke voetbalveld. Er staan hier enkele kleine huisjes waar je kan in slapen. Daarachter is een veld waar onze tenten staan.
Het is een frisse avond. Het voorlezen gebeurt in de tent. Ik heb zelfs een ondertruitje met lange mouwen aan.
Morgen rijden we verder langs de grens met Oostenrijk (we blijven wel in Tsjechië). De route loopt langs het Nationale park Podyji. Het is nog eens een serieuze klimrit. Er zullen dus niet heel veel kilometers afgelegd worden maar wel heel wat hoogtemeters.
De wind zou morgen minder fel zijn. Helaas blijft de richting nog verkeerd.
Onze route is hier in Tsjechië trouwens volledig bewegwijzerd. Hannes vindt dit uiteraard geweldig. Nu is de gps van Jan niet meer nodig volgens de baas 🤭.
uvidíme se zítra 😘!