Oostakker – Teralfene (51 km)

Deze morgen waren er 2 grote enthousiastelingen die onmiddellijk wilden vertrekken. Klein probleempje: we moesten alles nog inpakken. Gelukkig waren we (Jan dan toch) goed voorbereid: er was een paklijst en het meeste materiaal lag al klaar.

Tegen half 12 was de frigo leeg, het huis opgeruimd én vooral…waren de fietsen klaar ( de H’tjes waren al een uur vroeger vertrekkensklaar 😃).

Kalkense Meersen

De trein trok zich op gang richting Schellebelle door de Kalkense Meersen. Heel mooi stukje! Daarenboven hebben we 2 nieuwe letters gevonden voor de wedstrijd ‘Fiets rond uw kot’ (van Vlaanderen fietsland). Na een goed uur fietsen zijn we gestopt in Wichelen om e spaghetti te eten. Het smaakte! Na onze middagstop mochten we op de overzet. Wat een feest is dat toch altijd!!! 3 contente kindjes 😀 (de H’tjes én Jan).

Overzet in Wichelen

We kronkelden verder richting Lede. Onze volgende tussenstop was bij tante Ilse en nonkel Joost. Zij zitten volop in de verbouwingen. Wie een raam/meerdere ramen of een voordeur nodig heeft, mag zich altijd tot hen wenden! Terwijl we binnen wat aan het bijpraten waren, begon het goed te regenen. We hadden dus geluk 😀. Toen we vertrokken was de bui over.

Raam te koop 😀

Van Lede trokken we richting Aalst door het prachtig natuurdomein van Honegem. Hannes was onze gids met de gps in de handen en wij, Jan en ik, voelden ons precies Wout Van Aert in het veld. En Hannah…die keek rustig toe.

Vanuit Aalst ging het langs Dender naar Affligem. Hier had Jan via warmshowers voor de overnachting gezorgd. Maar het laatste stukje van de dag was nog hevig…we kregen een serieuze plensbui over ons. En Jan had zich een beetje vergist…waren we nu toch al te ver gereden…we moesten in de gietende regen rechtsomkeer maken… Maar hé, we survived en we kwamen terecht bij een hele warme familie.

We werden verwelkomd door Gerd en de hond Bor. Hannes was niet zo’n fan van Bor… na een kennismakingsbabbel werden de tenten opgezet. Voor de kindjes was het al snel bedtijd. Uiteraard met het nodige praten, ruziemaken en tranen….maar na een half uurtje was het stil.

Ondertussen was Inge, de gastvrouw, ook thuisgekomen. We mochten mee aanschuiven voor een heerlijke maaltijd. Na een goede douche is het nu bedtijd. De eerste dag zat er alweer op…we zijn nu echt vertrokken.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *