janankehanneshannah

Gisterenavond koelde het snel af. Het voorspelde terug een frisse nacht te worden. Maar één ding wisten we zeker…we zouden opstaan met een magnifiek uitzicht 😀.

Na een goede nacht hoorden we rond 7u15 de eerste geluiden uit de ‘Black & Fresh-tent’. We kregen van onze gastheer verse chocoladekoeken én brood. Wat smaakte dat. En met een theetje erbij had ik een geweldig ontbijt. Thuis drink in vaak een thee bij mijn ontbijt. Ik denk eraan dit ook op vakantie te doen.

Rond 9u45 vatten we onze tocht aan. Gisterenavond beslisten we om de route we te veranderen. Vandaag rijden we naar de Semois. Daar is een camping te vinden. Van daaruit rijden we richting de Maas. Dat is één van de vele voordelen van reizen met de fiets. Je bent negens aan gebonden. Wil je een andere route nemen dan kan dit gewoon.

Deze ochtend reden we richting Libramont. Het ging de hele tijd bergop en bergaf. Best wel pittig. We passeerden heel wat weiden met koeien. We zagen hier en daar wat speciale vogels rondvliegen, maar ik ben helaas geen vogelkenner. Het bleef dus bij: ‘Kijk, een grote vogel!’ Hannah oefent op de fiets het tellen tot 100. Hannes navigeer ons via de wegwijzers naar de juiste plaatsen.

Rond de middag arriveerden we in Libramont. Het belangrijkste deze keer was om campinggas te kopen. Altijd interessant 😄. In de plaatselijke lunchgarden nuttigden we onze warme maaltijd. Na de inkopen fietsten we verder richting Chiny. Daar hadden we een campingplaats gereserveerd. Ja…die was ook bijna volzet…

In de namiddag hadden we een golvend profiel. Bergop….bergaf….de bergaf was altijd de aanloop voor een volgende bergop. Best pittig voor de benen. Mijn benen stonden soms wel eens in brand…de hellingen waren immers steil.

Rond 15u30 waren we bijna aan de camping. We zagen echter een bospad dat er zeer berijdbaar uitzag en het leek ons wel tof om via dat bospad naar de camping te fietsen in plaats van de drukke weg. Het was een kleine omweg van 4 km. Dat viel dus wel mee. Het bospad was echter niet zo spectaculair, maar het was toch even weg van de drukkere weg. De laatste 15 km waren immers op een vrij drukke weg.

Onze camping ligt aan de Semois. Er is een zwemplaats met glijbaan. Ik moet jullie niet vertellen dat het jongste H’tje laaiend enthousiast is en niet kon wachten om in de rivier te gaan. Deze keer ging Jan mee in het water. Na een bezoekje aan het speelplein was het tijd om te slapen voor de H’tjes. Na een zoveelste catchfight was het eventjes stil…nu beginnen ze wat te tetteren…

Morgen nemen we een rustdag. We gaan misschien kajakken. We kunnen jammer genoeg geen tocht doen op de Semois omdat er te weinig water is, maar we kunnen in de buurt wel eens wat weg-en weer varen. Naast rusten en zwemmen wordt morgen ook de was gedaan…moet ook gebeuren hé ☺️.

Gisterenavond was het nog even bal populair op de camping. Tja…zo’n megacamping is niet mijn favoriet, maar we hadden een slaapplek 😀.

Het was de eerste avond dat Jan en ik samen buiten zaten. Even wat bijpraten…maar het begon echt koud en vochtig te worden. Er kwamen zelfs wolkjes uit onze mond tijdens het praten 😄. Het beloofde een koude nacht te worden. Leve mijn nieuwe donzen slaapzak 😇.

‘s Morgens rond 7u15 ontwaakten de H’tjes. Ze hadden goed geslapen 😀. Deze ochtend verwende Jan ons met chocoladekoeken 😋.

Rond 10u15 vertrokken we. De H’tjes hebben zich eerst kunnen uitleven op het speelplein van de camping. We wisten dat er vandaag wel wat klimwerk op het programma stond, maar we waren er klaar voor. De eerste kilometers gingen rustig omhoog. Ondertussen moest ik een aantal keer de Brabançonne voorzingen…tja…het is vandaag immers onze nationale feestdag 🇧🇪.

Tegen de middag zaten we op 380 meter hoogte. We waren onderweg een geitenboerderij tegengekomen en kochten er verse geitenkaas en salami. We hadden ‘s middags een heerlijke maaltijd. Dit zijn zo van die kleine gelukjes 😇. Wanneer de H’tjes een kerk zien, willen ze meestal eens binnengaan. We hebben op vraag van Hannes een kaarsje aangestoken voor Moemoe, opa dierenarts en opa van mama. Hannah heeft een kaarsje aangestoken voor … Krieke…haar beste vriendin, zodat ze Krieke niet zou vergeten.

Deze middag fietsten we verder. We kwamen op een hoogte van 450 meter, niet slecht. Daarna hadden we nog enkele mooie afdalingen gevolgd door wat klimmetjes. We trakteerden onszelf op een ijsje om daarna de resterende klim aan te vatten naar onze slaapplek in Saint-Ode. De camping bleek volzet waardoor Jan voor een warm shower had gekeken. We zitten hier bij de papa van Sofie op een SCHITTERENDE plek. Helemaal alleen met een geweldig uitzicht.

De route vandaag was wondermooi: rustige baantjes, mooie uitzichten…Top gewoon. Morgen hebben we weer een klimdag voor de boeg. Morgen rijden we naar Libramont en dan richting Bouillon. Hopelijk blijven de benen goed 😊.

Dat fietsen en kamperen met kinderen niet altijd rozengeur en maneschijn is, hoef ik waarschijnlijk niet te vertellen. Normaal slapen de H’tjes goed ‘s nachts. Deze nacht was iets minder…ze waren toch een drietal keer ‘wakker‘…Hannes beseft dit echter nooit, maar wij moeten wel uit onze tent komen om het volume wat te doen dalen.

Deze ochtend was er rond 7u45 lawaai te horen in de black & fresh-tent. Ze waren wakker…het was tijd om…naar de treinen te kijken. Onze camping was net naast de treinsporen, voor Hannes een topplaats.

Na onze gebruikelijke ochtendrituelen waren we om 9u45 vertrekkensklaar. We werden uitgezwaaid door de familie Reynvoet 😀. Dan konden we echt vertrekken.

Jan wou vandaag zeker een fietsenmaker vinden. Het voorwiel van de Pino sleept wat en het achterwiel van de Weehoo slijt heel snel. Een back-up is altijd interessant. In Barvaux was de fietsenwinkel dicht…dus Jan zijn humeur werd wat minder…maar minder humeur bij Jan is nog altijd vrij goed humeur 😉.

We reden richting Durbuy. Een hele mooie route. We dachten in Durbuy boodschappen te doen, maar helaas pindakaas…geen winkel te vinden in Durbuy…enkel restaurantjes….

Een beetje buiten Durbuy vonden we een plekje mét een speeltuin om onze resterende boterhammetjes op te eten. Daar beslisten we om de route iets of wat te wijzigen. We kozen voor de meer vlakkere route naar La Roche… we mogen onszelf uitdagen, maar het is nog altijd vakantie 🤗.

Wij verder richting Hoton. Vandaar namen we, voor ons, een nieuwe route richting La Roche. Het was echt een prachtige route. Bijna allemaal op aparte fietswegen. We moesten soms wel eens stevig klimmen, maar nooit lang. Een klimmetje werd vaak gevolgd door een afdaling. En de afdaling werd vaak gebruikt als aanloop voor het verdere klimwerk.

Rond 16u arriveerden we in La Roche. Daar vonden we de plaatselijke fietsenmaakster, een supervriendelijke vrouw, die we knepen van het vak goed beheerste. Het resultaat: geen haperend voorwiel meer én een nieuwe buitenband voor de Weehoo.

Ons volgende taakje: een slaapplaats vinden. Aangezien er hier veel campings zijn verwachtten we geen probleem…niets was minder waar. Onze eerste 2 campings waren volzet. Jan had al gebeld naar een volgende camping waar ook geen plaats bleek te zijn…help O help. Maar…plots kwam iemand ons zeggen dat er net een plekke vrijgekomen was op de camping dus zitten we hier nu op megacamping ‘Camping Benelux’. Gelukkig een speelpleintje erbij én we zitten terug aan het water 💦.

Vandaag voor we eerste keer ons vuurtje gebruikt om te koken. En…ook voor de eerste keer een verhaaltje voor het slapengaan. Na de GVR vorig jaar is het dit jaar ‘Sjakie en de chocoladefabriek’.

Morgen trekken we richting Libramont. Het weer zal ook weer wat beter zijn 😀. Olé!

Rond 7u30 ontwaakten de H’tjes. We mochten gisteren in de studio bij Gael en Emilie slapen dus moesten we geen tent afbreken.

Na een goed ontbijt en een bezoekje aan de supermarkt kon onze tocht beginnen. Vanaf Luik volgden we de Ourthe. Vorig jaar hebben we dit stukje ook al gedaan. Vlak en wonderschoon. Wel heel veel volk…misschien dat het weekend er wel iets voor tussen zit. We hadden plots een onaangekondigde wegversperring. We moesten onze kar keren en verder rijden aan de andere kant van de rivier. Voor de rest is deze weg heel goed aangeduid!

We fietsten tot de middag. Sommigen vragen zich misschien af of de H’tjes zich niet vervelen op de fiets…wel…Neen dus. Hannes stelt heel veel vragen. Stiekem ben ik blij dat Jan altijd in zijn buurt zit, zodat hij op al die vragen een antwoord kan verzinnen 😉. Er is altijd wel iets te zien: dieren, vogels, andere mensen, sluizen, boten…noem maar op. Hannah is onze nachtegaal, zoals de trouwe lezers al weten 😀. Maar ook zij stelt vragen. Ze is soms de papegaai van Hannes. Daarnaast speelt Hannah verstoppertje met haar Dadou (één of andere knuffel die ze mee heeft) en kijkt ze veel rond. Dus vervelen…nooit. Zagen…zelden of nooit…dus dat is wel heel tof!

Deze middag vonden we een leuke picknickplaats mét speeltuin. Altijd een voltreffer. Hannes vindt boterhammen maar saai…meneertje wil slaatjes…dus kreeg hij deze middag eentje (het is niet elke middag feest hoor!).

Na het middageten cruisden we verder. Vandaag hadden we niet echt een eindbestemming voor ogen. Er zijn immers voldoende campings langs de Ourthe. We passeerden heel wat jeugdbewegingskampplaatsen. Rond Hamoir zagen de H’tjes hier en daar zwemmers in de rivier. Voor hen het signaal om te vermelden dat we zwemkleren én zwemschoenen bijhebben en dat deze wel eens mochten gebruikt worden. We vonden in Hamoir een plekje om pootje te baden mét zwemschoenen maar zonder zwempak. Deze activiteit was oké, maar nog niet voldoende.

Jan vond een camping op 6 km. Hannes was onze gps. Het venijn zat vandaag in de staart. We moesten op de grote weg fietsen (vandaag bijna de hele dag op aparte fietspaden!) én vooral bergop…maar 2x bergop om u tegen te zeggen. De trein geraakte zonder stoppen boven!! Applausje voor Jan (en Hannes).

Om naar de camping de rijden moesten we over een laatste hindernis…een brug met poortjes. Het eerste poortje konden we zelfstandig door, bij het andere poortje werden we geholpen door andere mensen…alle chance.

Aangekomen op de camping was het een wedstrijdje zwemkleren en -schoenen aandoen en zo snel mogelijk naar de rivier. De H’tjes beleefden een toptijd in het water. Wij hebben gescoord 😉.

We laten ons op vakantie vaak leiden door het toeval…en vandaag kwamen plots gekenden op bezoek aan onze tent. Ann en Peter (Reynvoet) staan hier met hun gezin op de camping. Een aperitiefje mocht niet ontbreken. Wij mochten hun restjes opeten en gebruik maken van hun infrastructuur 😀. Hoe cool is dat niet! En zo werd het weer een wonderschone dag met een toffe ontmoeting met warme mensen 😍.

Gisterenavond hebben we samen gegeten met Seb, Coralie , Leon, Clarisse en Odile. Het smaakte! Na een ijsje vlogen de H’tjes de tent in. Het duurde eventjes voordat ze in dromenland lagen 😀.

Ondertussen regelden Seb en Coralie een slaapplaats voor vandaag, bij Gael en Emilie, de broer van Coralie.

Tegen 8u15 waren de H’tjes wakker. Ondertussen had Jan de zakken al gemaakt. De binnenkant van de tent was ook al bijna opgeruimd.

We mochten mee aanschuiven aan tafel buiten. Lucky us! Ondertussen waren de H’tjes en de 2 oudsten vriendjes geworden. Ze wilden dan ook niet vertrekken 😀.

Tegen 10u15 reed de trein op gang. We hadden heel wat kilometers voor de boeg…zo’n 65 km. We volgen Rando velo 4. Leve de GPS, want met enkel de pijltjes/stickers volgen zouden we er niet komen 😉.

We reden langs Orp-Jauche en andere kleine dorpjes. We passeerden een weegbrug en wogen de trein: 220 kg 🤪. Tegen de middag waren we in Avernas. Daar vonden we een speeltuin om te picknicken.

Het weer was prachtig en de fietsroute redelijk pittig…bergop bergaf. Een merkwaardig feitje: we hingen allemaal vol met kleine vliegjes.

In de namiddag nuttigden we een lekker ijsje in Waremme. We fietsen verder richting Luik. Ondertussen was Hannah in slaap gevallen in de Weehoo. Hannes trapte duchtig verder.

De laatste 10 km was Hannes onze gids. Hij vindt dat geweldig om te doen…en we geraken op onze bestemming dus dat marcheert wel 😀. Rond 17u30 arriveerden we Gael en Emilie. Na een heerlijke spaghetti konden we een bad nemen.

We hoeven onze tent vandaag niet op te stellen. We mogen in hun studio slapen.

De H’tjes lagen snel in slaap. Nu genieten wij van een drankje in de tuin. Morgen rijden we langs de Ourthe.

Gisterenavond mochten we genieten van een lekkere maaltijd bij Gonzague en Nathalie. Wanneer de kindjes in de tent lagen én zeer snel in slaap gevallen waren konden wij genieten van een overheerlijk dessert en een gezellige babbel.

Na een goede nachtrust konden we mee ontbijten met onze gastheren. Daarna was het de tent afbreken, fietsen klaarmaken en vertrekken.

Rond 9u50 begonnen we te fietsen. Gonzague en Nathalie hadden hun kennissenkring aangesproken voor een slaapplaats. We mogen blijven logeren bij Seb en Coralie. Hoe tof is dat! Aangezien het aan het regenen was én we een campingplaats hadden voor ‘s avonds hebben we een bezoek gebracht aan het Afrikamuseum. We konden de roots van tonton Eugène eens bekijken. Heel mooi museum, een aanrader, ook met kinderen.

In het park van Tervuren, heel mooi park trouwens, hebben we gepicknickt.

Daarna konden we eindelijk vertrekken met de fiets. We reden via Overijse richting Wallonië. Nu pas begint de vakantie voor Hannah. We zijn in Wallonië. Moppersmurf Hannes ontdooide toen we voor de tingeling stonden. Eindelijk moesten we wachten voor de trein. En onze brompot werd een vrolijke smurf. Hannah heeft dit jaar heel wat liedjes en gedichtjes geleerd van juf Marjolein. We danken haar de extra inspiratie voor Hannahs’jukebox. We hebben al veel variatie gehoord.

Op het marktje van Grez Doiseau stopten we om kersen en frambozen te eten. Daarna reden we door richting Jodoigne. Het ging bergop en bergaf maar wel een hele mooie route.

De laatste kilometers is Hannes onze GPS. Hij moet ons dan de weg wijzen. Hij deed dit vandaag feilloos.

Rond 17u arriveerden we bij Seb en Coralie met hun 3 kindjes. Ondertussen hebben zij al een slaapplaats voor ons geregeld in Luik, hoe cool is dat!

Onze tent staat op, we zijn fris gewassen en hebben het geluk dat we mogen aanschuiven aan tafel (buiten met 1,5m Social distancing). Ondertussen spelen de H’tjes in de tuin. Het leven kan toch schoon zijn 🤗.