Dag 103: leve de Billa 🛍️

Purbach am Neusiedler See – Wenen: 59,52 km 

Gisteren konden we nog genieten van wat optredens. De ene charmezanger(es) was al beter dan de andere. Het waren Duitse songs die we kennen van Dana Winner, Lady Linn…maar ook Boney M (one way ticket, zit al de hele dag in mijn hoofd trouwens) werden gespeeld. 

Deze morgen is het al vroeg warm. De zon schijnt op onze tent ⛺️ dus zijn we vroeg wakker. 

Om 9u20 halen we de H’tjes op aan de speeltuin, een voordeel dat ze al iets ouder zijn en die dingen alleen kunnen doen. 

We volgen het boekje niet vandaag. Volgens het boekje is het een 85 km naar Wenen, Jan heeft een route gevonden van zo’n 55 km. 

Mijn co-piloot is met zijn verkeerde been uit bed gestapt, ik bedoel…uit de tent gestapt. We volgen het boekje niet, de route is saai…en zagen maar 🫣. 

Het eerste deel van de rit is het zwaarst. We moeten niet zoveel hoogtemeters doen, maar de meeste zitten in dat stukje. Er moet een 4-tal kilometer geklommen worden, maar het gaat gestaag. We fietsen op een weg tussen een militair domein. We geraken goed en wel boven. 

De afdaling is rustig. Enkele haarspeldbochten en een brede baan naar beneden. Eenmaal beneden hebben we de wind in ons voordeel, eindelijk! We vliegen echt vooruit. 

We eten een fruitje vlakbij een overweg. Hannes zijn droom komt uit want de overweg gaat 3 keer dicht terwijl we daar staan. Nu ja, onze brompot wil voor de overweg staan, dus is het nog niet goed. Net wanneer we over de sporen rijden, gaat de bel opnieuw. Ik hoor de hele tijd: ‘Ocharme ik’ 😂. 

Daarnaast zingen onze brompot en Hannah nog het volgende liedje:

‘Wij protesteren 

Met piemels en geweren

Met konten en granaten

Omdat wij geen eten krijgen van moeder en vader’. 🫣🤪

 (het duurt naar hun goesting te lang vooraleer we eten!)

We fietsen dus nog een beetje verder. Het is zondag en ook in Oostenrijk zijn de winkels niet open. Maar we vinden aan de luchthaven van Wenen een Billa die open is! We rijden een rondje door de luchthaven van Wenen en kunnen zo toch beleg kopen voor op de pistolets 😉. 

Een beetje verder eten we in het park. Het is ondertussen bijna 13u maar we hebben wel al 46 km op de teller. 

De picknick gebeurt in lazy style. De H’tjes spelen nog wat op de speeltuin. 

Daarna is het in gestrekte draf naar Wenen. We zien eindelijk de Donau! We moeten over een vrij indrukkende fietsbrug. Dit is een sluis en een dam. Echt huge!

Al snel zijn we op de camping. Het is een grote camping. Wij staan op de tentenweide. Jammer genoeg is hier weinig schaduw. Het is wel het ideale moment om nog eens te wassen, veel zon (het is bakken vandaag) en veel wind (gelukkig). 

Als de wasmachine draait doen we een kleine wandeling. We vinden onder de camping nog een Billa, maar eentje aan een tankstation, wel handig. De H’tjes eten hun (bijna) dagelijks ijsje. We zien op de Donau enkele mensen wakeboarden, van een schans gaan…

Onze kleine meid wil dan in het water, kost wat kost. Hannah en ik beleven een heel moeilijk moment. De jongens zijn ondertussen boodschappen gaan halen. De was is ondertussen klaar en wordt opgehangen. 

Ik doe een dutje, het doet mij deugd. 

Ondertussen staan hier meer dan 70 tenten op de weide. Iedereen zet zijn tent waar hij denkt te moeten staan. 

Morgen fietsen we door Wenen en dan zien we nog waar we naartoe gaan (mijn hartslag 💓stijgt alweer bij die gedachte 💭 😇). 

O ja, morgen is het een beetje feest. Jan, onze reisleider, is jarig 🥳🎉🎊🎁.

Bis morgen 😘!