Wolkersdorf – Poysdorf: 29,89 km
Gisterenavond kwam er redelijk wat wind 💨 opzetten. We waren heel blij dat we in de speelkamer konden slapen.
Vandaag wordt er wel wat regen voorspeld. Bij het opstaan zien we dat de hemel grijs kleurt. Een beetje later begint het te regenen. Mijn goesting om te fietsen is weg. Bij het raadplegen van de buienradar zinkt de moed in mijn schoenen. Stefan vertelt ons dat er een trein is naar Mistelbach. Van daaruit is het nog 26 kilometer fietsen.
We krijgen echter eerst het voorstel om bij de papa van Stefan op bezoek te gaan. Hij is een hobby-kunstenaar. Hij maakt kunst met oude voorwerpen. De werken zijn geweldig én met een vleugje humor erbij. Hij nodigt ons uit in zijn kelder. Daar staan heel wat kunstwerken klaar voor een tentoonstelling binnenkort. Daarnaast heeft hij nog een museum met allemaal oude typemachines. Geweldig!!
Na dit kunstig intermezzo gaan we onze fietsen 🚲 klaarmaken. Het is ondertussen goed aan het regenen ☔️.
We beslissen om de trein te nemen tot in Mistelbach. Den baas is doodcontent, zijn ogen fonkelen.
Net voor de middag, na een klein halfuurtje trein, komen we aan. We twijfelen even om de trein tot aan de eindhalte te nemen. We zouden een hoek afsnijden en in Tsjechië moeten kamperen. Maar…we laten dit even bezinken en eten onze picknick in het station. De H’tjes gaan na het eten op zoek naar geld. Ze zoeken in en onder de automaten of ze iets vinden. Hun buit valt mee: 51 cent. Maar zij zijn heel content 🤗.
De weergoden zijn ons genegen. De regen is gestopt. We gaan dus fietsen.
Het parcours is golvend. We rijden tussen de graan- en de maïsvelden. Hannes zaagt de hele tijd over onze gemiste kans om met de OBB (de Oostenrijkse trein) te rijden.
Op één van onze laatste afdaling is er een probleempje bij de Pino van Jan en Hannah. Hannah is gestoken door een wesp. We hebben een pincet nodig om de angel te verwijderen. Er vloeien wel wat traantjes. Ondertussen krijgt Hannes les in empathie. Het blijft echter een moeilijk woord door hem, hoewel hij zijn best doet om (over)empathisch te zijn voor Hannah 🤭.
Al snel zijn we in Poysdorf. We bezoeken de plaatselijke Spar. De H’tjes kiezen een frisco. Daarna rijden we door naar de camping 🏕️. Het is een camping aan het meer. De zon 🌞heeft haar plaats terug gevonden dus gaan de H’tjes naar het meer. Eerst moeten ze zelf hun tent opzetten. We hebben dit geïntroduceerd de voorbije week. Jan en ik doen normaal alles, maar ze zijn oud genoeg om hun tent zelf een stukje op te zetten.
Wanneer we volledig geïnstalleerd zijn vinden we onze lieverds terug aan het strandje van het meer. Ze vinden het geweldig.
Samen met Jan zwemmen ze nog een stukje in het meer. Ik hoor onze baas niet meer zagen over de trein. Hij wil hier nu een rustdag nemen 🤭😵💫.
Morgen fietsen we naar Tsjechië 🇨🇿. Om in schoonheid afscheid te nemen van Oostenrijk 🇦🇹eten we nog eens Knödel. We zitten opnieuw in een wijnstreek dus drinken we deze keer een fles witte wijn.
Terwijl de H’tjes nog even lezen in de tent genieten wij van de rust. Het is hier echt een fijne camping. Niet te druk, rustig, een plekje om te zitten… De drukkende warmte van gisteren is weg. De regen van deze morgen was niet zo gezellig, maar een korte treinrit heeft ervoor gezorgd dat we wat beter weer hadden en toch nog hebben kunnen fietsen. Me happy!
Bis morgen 😘!