Dag 117: fietsen tussen heuvels 🏞️en buien 🌧️

Nebocady 🇨🇿 – Dresden 🇩🇪: 64 km

Gisterenavond begon het plots keihard te regenen dus moesten Jan en ik ook in de caban ‘vluchten’. De H’tjes waren nog volop plezier aan het maken dus kwamen we hen wat storen. Dit zorgde er wel voor dat ze sneller in slaap lagen 🤪. 

Deze morgen kunnen we vrij snel vertrekken. Het is gelukkig droog 😀. We moeten geen tenten afbreken, matjes oprollen en slaapzakken wegsteken dus dat scheelt wat in tijd. Rond half 10 vertrekken we. Afhankelijk van het weer, de ‘lastigheidsgraad’, de benen proberen we naar Dresden te rijden. 

We beginnen de rit met een hoogtepunt. We staan voor de overweg. Hannes is content, alleen…het duurde niet lang genoeg 🙃. 

Na een kleine 10 km zie ik dat het karretje lek begint te lopen… we zoeken een goed plekje om de band te herstellen. We vinden een plekje onder een grote brug en het begint dan keihard te regenen. Goede timing van de lekke band 😬. 

We kunnen snel terug vertrekken. De route is prachtig. We fietsen tussen de ‘bergen’ en passeren ondertussen heel wat steden en dorpjes. Ik zou de hele tijd postkaartfoto’s kunnen nemen. Het doet ons soms denken aan onze route langs de Moezel. 

En…we rijden ook de hele tijd naast de sporen. Zo kunnen we, volgens Hannes, elk moment de trein 🚃 nemen. 

Net voor de middag rijden we over de grens Duitsland 🇩🇪 binnen. Jammer genoeg is er geen bordje, dus geen foto. 

In Bad Schandau nemen we de overzet naar de stad. Daar doen we onze boodschappen. Als we aan de kassa staan zien we dat het…jawel…regent. We wachten dus even aan de ingang tot het mindert. Het was opnieuw een goed moment dat we niet aan het fietsen waren. 

Een dorpje verderop is er een speeltuin met overdekte picknickplaats. Het is ondertussen al half 2. En je raadt het nooit, het begint opnieuw keihard te regenen ☔️. We spelen het spelletje ‘Ik ga op reis en ik neem mee…’   

Als we terug de fiets opstappen schijnt het zonnetje zelfs! Ook in de namiddag blijft het parcours adembenemend. We moeten de rivier nog eens over tot groot jolijt van de H’tjes. Dit betekent nog eens met het pontje naar de overkant.

We kronkelen verder langs de Elbe…omhoog en omlaag. Tot het opnieuw begint te regenen… nu hebben we geen schuilplaats. De regen valt met bakken uit de lucht. Aan een fietsenstalling proberen we wat te schuilen. We zijn kleddernat. Na de stortbui gaan we weer door. 

En een halfuurtje later krijgen we nog eentje over ons. Nu biedt een boom wat bescherming. Ja, het weer spaart ons niet tijdens onze laatste lange rit. 

We besluiten de eerste camping te nemen die we tegenkomen. Rond half 6 fietsen we de oprijlaan op. Ondertussen was het alweer aan het regenen. 

De camping ligt op 13 km van het station. Er is hier een binnenruimte, een keukentje…kortom alles wat wij nodig hebben. 

De H’tjes warmen zich op in de binnenruimte, ze hebben het koud. Hannah kijkt tv 🙄 en Hannes leest wat. Jan en ik zetten ondertussen snel de tenten op. 

Er staat hier een hometrainer en de H’tjes fietsen er allebei op alsof ze nog alle energie van de wereld hebben 🤭. 

Na het eten is het tijd voor een verhaaltje in de slaapzak. 

Morgen gaan we een bezoekje brengen aan Dresden. En dan zit ons avontuur er bijna op…snif 🥲. 

Bis morgen 😘

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *