Dag 7: Val-de-Vesle-Courmelois – Autry (60 km)

Gisterenochtend was Hannah opgestaan met uitslag. We wisten niet zo goed van wat…tot we ‘s avonds de uitslag bij iedereen zagen. Onderweg zijn we door bossen gereden waar de processierups aanwezig was…we hebben dus uitslag door deze rupsen. Het valt behoorlijk mee; heel wat bubbeltjes en ook jeuk 😏.

Gisterenavond kon ik genieten van het lezen van mijn boek. Eindelijk 😀. Ik lees graag, maar het ontbreekt mij vaak de tijd.

Deze ochtend vertrekt de trein om 9u45. De H’tjes hebben immers tot 8u geslapen 😀. We zullen deze middag beslissen waar we blijven overnachten.

We fietsen vandaag door hele kleine dorpjes en tussen vele graanvelden. We zien de hele dag dreigende wolken maar hebben tijdens het fietsen geen regen gehad.

Het eerste stukje moeten we wel wat klimmen. We worden aangemoedigd door een groep wielertoeristen.

Het is zondag en zijn er niet veel winkels open en we rijden door kleine gehuchtjes dus hadden we onze proviand gisteren ingeslagen. We waren dan ook dolblij toen we een bakker tegenkwamen. Zo hebben we vers stokbrood en nog een heerlijk koekje erbij. Normaal is het op zondag ‘chocoladedag’. Vreemde benaming voor het eten van donut en een chocoladekoek als ontbijt. Deze ochtend was het gewoon brood. Hannes vindt brood niet echt eten…

Ik krijg nooit iets…

Na onze korte stop fietsen we verder tot rond 12u. We vinden een speeltuintje waar we kunnen picknicken. We beslissen om te fietsen tot een camping in Autry. Voor de volgende camping moeten we nog iets te veel klimmen. Dat sparen we voor morgen 🙈.

We komen rond 15u aan op de camping. Heel basic. Weinig volk. Weinig te beleven. Maar we hebben dit jaar een hangmat mee😀. We kunnen die voor de eerste keer gebruiken. Ik hoopte in alle rust mijn boek te kunnen uitlezen in de hangmat. Niets was minder waar.. ze werd onmiddellijk in beslag genomen door de lieve kindjes. Plezier alom voor hen en moeder…die mocht lezen op haar matje 😏. Ik genoot van mijn rustmoment. De H’tjes zijn heel lief maar vragen heel veel aandacht (van de mama vooral).

Kunnen ze zich goed bezighouden? JA! We hebben speelgoed mee, maar ze hebben er nog niet veel mee gespeeld. Ze spelen vooral met de vlag van de Weehoo en lopen rondjes. Maken ze ruzie? JA! We moeten hen regelmatig eens uit elkaar halen. Hebben ze soms hun kuren? JA! Hannes vindt alles dan saai, wil een nieuwe mama en papa, mag nooit iets… Hannah pest haar broer, loopt weg, roept… Is reizen met de fiets leuk? JA! De H’tjes vinden het geweldig. Op de fiets maken ze (bijna) geen ruzie en hebben ze (bijna) nooit hun kuren 😀.

Na het rustmomentje eten we pasta met rode saus en rookworst. Ik speel een potje UNO met de kindjes terwijl Jan de afwas doet. Na het eten begint het te regenen. Dus alles snel in de tent zwieren. Hannah helpt goed mee terwijl Hannes snel in de tent kruipt en commandeert dat het veel zal regenen als hij de wolken ziet. Hannah, de onderneemster, Hannes, de bangerik 😀. Het avondritueel gaat door in de tent.

De H’tjes liggen in hun tent en het is gestopt met regenen. Ik ga nu snel mijn boek uitlezen. O ja, we rijden morgen naar Verdun.

One thought on “Dag 7: Val-de-Vesle-Courmelois – Autry (60 km)”

  1. Hey Anke, Jan en de H’tjes,

    Net jullie reisverslagje van vandaag gelezen. Jullie zijn gewoon super goed bezig. Wat een doorzetting en teambuilding straalt jullie gezinnetje uit. Ook al zijn er de dagelijkse strubbelingetjes, jullie weten het altijd om te draaien naar het positieve. Zo pakken we het aan he, Anke! Ook Wim bekeek de foto’s en geeft jullie een dikke duim. Ga zo door, lieverds. Wij genoten ook al van de een mooie vakantie, weliswaar wat rustiger aan. Het mooie Voeren bezochten we net de week voor het noodweer. Echt mooi om daar te vertoeven. Maar… nu heel erg voor de mensen daar wat ze meemaken. Mochten mijn achillespezen het toelaten had ik zeker daar gaan helpen. Maar… zit nu 3 keer per week bij kiné (Toon Van Avermaet) in behandeling. Heb toch best wat last. Nu ook ijs aan het leggen. Maar… het komt zeker wel goed. We relativeren zeker met andere mensen die veel meer ellende meemaken.
    We wensen jullie morgen ook een goede fietstrip. Onze duimen gaan nu de lucht in. Hoe lang zijn jullie op fietspad?
    We spreken daarna zeker af he. Warme, dikke knuffel aan jullie allen van Wim, Amina en mezelf. Toppie ! Love you, Ankie! 🙂

    Christel

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *