Dag 78: de pirouette van het karretje

Paratico – Manerba del Garda: 73 km

Awel, dat muggending…het heeft tocht wel geholpen. Zal nog gebruikt worden. 

Vanmorgen zijn we vroeg klaar. Om 9u20 kunnen we vertrekken. Het is vrij bewolkt en nog niet te warm. We moeten eerst uit het dal van het meer geraken. We fietsen omhoog en soms omlaag tussen de wijngaarden. En dan plots: een wreed 🤪accident. Jan gaat zodanig wild tekeer in een afdaling dat het karretje kantelt en van zijn fiets schiet. Hilariteit alom. 

Gelukkig niets aan het karretje 😅. 

Aangezien we geen boekje hebben van de route tot in Venetië, moeten Hannes en ik ons behelpen met rode stickers met witte pijlen te zoeken. Maar vandaag is het feest; er staan bordjes! Hannes content en ik ook (hoewel ik nog de kilometers mis 🤪). 

We fietsen door een natuurpark. Altijd mooi meegenomen als we aparte fietspaden hebben én een mooi zicht 😀. 

Tegen de middag zijn we in Brescia, we hebben toch al 30 km gefietst. Ik zie een Subway en stel voor om daar een belegd broodje te eten. Achteraf heb ik spijt dat ik dit voorgesteld heb. Er waren volgens mij betere plaatsjes om eens een belegd broodje te eten. Maar keuzes maken als je honger hebt, is meestal geen schitterend idee. Bij deze het bewijs. 

De H’tjes vinden het wel lekker, Hannes vindt het te weinig. Maar een puddinkje en een snoepje kunnen hem paaien. 

We fietsen verder richting het Gardameer. De route blijft golvend. Op een bepaald moment is die zelf versperd. Er zijn werken aan de gang en we kunnen niet door. De omleiding leidt ons tussen de velden. Het was precies veldrijden. We maken hierdoor toch wel een omweg. De 63 km die op voorhand gezegd werd, zal wat meer zijn. Maar we zijn dit ondertussen wel gewoon hé, Hannes 🤪. 

Plots verschijnt het Gardameer. En…het ziet er schoon uit. We moeten nog heel wat op en af voor we aan de camping komen. We doen nog boodschappen want er is niet echt een winkel in de buurt van de camping, tenzij de campingwinkel. Maar je weet nooit op voorhand wat voor een marchandise ze hebben 😊. 

Het is hier al de hele dag zwaar bewolkt. We zagen heel wat donkere wolken in de buurt van het Gardameer. Maar nu we er zijn, klaart het open. Wij zijn toch echte zonnetjes hé 🌞. 

We zitten hier op een ****-camping. Dit wil zeggen: een zwembad én animatie. We zullen hier 2 nachten blijven. We hebben de schoonheid van het Gardameer nog onvoldoende kunnen aanschouwen deze avond. Het zou zonde zijn om morgen verder te fietsen. Het is niet dat we hier elke dag passeren. 

We eten nog eens de lekkere maaltijd met bloemkool, patatjes, zalm en een zachtgekookt eitje in een yoghurt-mayonaise saus. De H’tjes maken het zwembad (terug mét badmuts) onveilig en verkennen de camping mét het kaartje terwijl Jan kookt. 

Na het eten volgt een voorleessessie aan het meer. Een toplocatie. En is het mooier dan het Garda d’Iseo, Awel eigenlijk wel. Het is hier prachtig!!

O ja, een vraagje: we zijn bezig in Harry Potter 4, het laatste boek dat ik van Harry Potter voorlees. Hebben jullie nog suggesties? Ik ben vooral op zoek naar ‘klassiekers’ die te vinden zijn in e-book vorm. Stuur gerust een berichtje of pb’tje. Alle tips zijn welkom 😀. 

A domani 😘

Dag 77: zwemmen – ijsje – zwemmen 

Gisterenavond zijn we uiteindelijk de tent moeten invluchten voor de muggen 🦟. 

Toen we Hannah terug bij Hannes legden was het kermis in hun tent. Er was deze morgen toch wel wat lichamelijke schade 🙄. 

Vandaag rustdag. Na het ontbijt proberen de H’tjes zich rustig bezig te houden tot 10u30, het moment dat het zwembad opengaat 🫣. Hannah leest vooral. Hannes leest ook, maar gaat al even naar het meer. We bellen met het thuisfront. Vandaag is mijn zus, tante Elke, jarig. We bellen ook even met Olivia en oma van de zee. 

Gisteren was tante Leen jarig. We verblijden beiden met een filmpje (ChatterPix is een keicoole app 😀). 

Om 10u30 zijn ze weg. Voor mij het signaal dat ik eindelijk nog eens in een boek kan lezen. 

Jan gaat voor de middag naar de winkel en na het zwemmen werken de H’tjes voor school. We zijn bijna rond voor dit schooljaar 😊. 

Het is hier ondertussen al warm, boven de 30 graden. Het is doef…er wordt vandaag nog onweer voorspeld. Maar ja, onze weerapps verschillen nogal in hun voorspellingen 😂. 

We eten op het gemak paella. Ik doe een dutje en lees nog wat. Jan speelt met de kindjes Boonanza. Deze keer is Hannes de winnaar. 

Aangezien het ijsje gisteren zo lekker was, gaan we nog eens terug. Jan bestelt opnieuw een specialleke. 

Jan en de kindjes spelen nog een beetje in het meer. Ik geniet van het kijken naar hen 😂. 

Ja, een rustdag is rusten hé 😀. 

Het uitzicht is hier toch wel fenomenaal. Volgens sommigen even mooi als het Gardameer maar veel minder toeristisch 😀. 

Morgen zullen we waarschijnlijk de vergelijking kunnen maken. De volgende stap is het Gardameer, als alles goed gaat. 

Deze avond doen we nog een belletje naar tante Leen en oma van Stefaan. 

Nu liggen de H’tjes in de tent en proberen we iets uit tegen de muggen. Een spiraalvormig iets wat we in brand moeten steken. Ik ben benieuwd!

A domani 😘!

Dag 76: de badmuts 🏊🏻‍♀️

Vaprio d’Adda – Paratico: 61,79 km

Gisterenavond hebben we de Cats Europees goud zien halen. Na een goede nachtrust zijn we klaar voor een fietsdag. 

We nemen het ontbijtbuffet van het hotel. Er is er eentje content 🥰. Het is met eitjes, muesli, cornflakes, toastbroodjes en veel taart. De Italianen ontbijten precies graag met cake of taart 🥧. 

We kunnen vroeg vertrekken. Vandaag moeten we iets meer hoogtemeters doen dan de voorbije dagen. We fietsen langs rustige wegen en zien de bergen dichterbij komen. De ‘bezetting’ van de fietsen is terug ‘normaal’. 

Tegen de middag stoppen we aan een Conad in Romano di Lombardia. We zoeken een parkje met banken in de schaduw en liefst een kraantje met drinkwater. We vinden een plaatsje aan een fontein in de schaduw, maar geen speeltuin. Het drinkwater is warm. We merken dat het moeilijker wordt om fris water uit de kraantjes te krijgen, het water is vrij warm. 

Ondertussen krijg ik een video-telefoon van de school. Vandaag krijgen de leerlingen hun nieuwe leerkracht te zien én de leerkrachten hun nieuwe leerlingen. Dat was echt wel eens leuk! Ook de H’tjes zijn heel content met hun nieuwe juffen 🥰. 

Na dit intermezzo fietsen we verder. Het is echt wel warm. De verschillende kraantjes die we tegenkomen zijn allemaal warm, we moeten ons dus behelpen met warm water. Af en toe worden de klimmersbenen nog eens aangesproken, het zijn vooral korte, pittige hellingen. We fietsen terug door enkele wijngaarden. 

We pauzeren nog even voor een fris drankje en om een frisse fles water te kopen om onze flessen te vullen. 5 km verder zien we het meer, Lago d’Iseo. 

Een ijsje op deze warme dag mag niet ontbreken. Jan laat zich eens volledig gaan 🫣. 

Rond half 5 bereiken we onze bestemming: een camping mét zwembad én aan het meer. 

Het zwembad wordt al snel uitgetest. Groot is onze verrassing dat er een badmuts moet gedragen worden. Gelukkig worden die hier verkocht. Na een beetje vertraging springen ze met een bommetje het water in en zijn ze vertrokken. 

Wij zetten de tenten op. Ik neem ook nog een duik mét badmuts en al snel volgt Jan ook. 

Alles verloopt wat trager deze avond. We eten wat later en het verhaaltje ook. Ik lees voor aan het meer op vraag van Hannes. Hoe mooi is het daar🤩. 

Morgen zullen we de benen stilhouden. We hebben 13 dagen na elkaar gefietst en kunnen wat rust gebruiken. 

Wat we gaan doen, weten we nog niet. We zien wel wat de dag brengt 😊. 

A domani 😘

Dag 75: Milano by bike

Milaan – Vaprio d’Adda: 54 km

Gisteren hebben we nog een was gedraaid. Deze morgen was die droog. Het koelt hier ‘s nachts niet zo veel af. Ideaal voor de was dus. 

Ik hield de wacht aan de tent (de H’tjes waren niet van plan snel te slapen 🤨) en Jan keek in de bar naar de Belgian Cats. 

De eerste vraag van Hannah, als ze wakker is: ‘Gaan we naar het Aquapark?’  Het antwoord is ‘neen’. We fietsen verder vandaag, maar rijden door het centrum van Milaan. Rond half 11 vertrekken we. Aan het Aquapark is het aanschuiven en ook op de weg ernaartoe. We moeten eerst nog de camping betalen en die is toch wel echt duur: 57 euro. 

We moeten nog 12 km fietsen naar het centrum. 

De route leidt ons langs San Siro, de thuishaven van Inter en AC Milaan. We kunnen het stadion niet bezoeken want ene Chris Martin komt met zijn groepje optreden. De Coldplay-fans staan al klaar aan de ingang. 

We rijden langs de hippodroom. In september wordt het Europees Kampioenschap jumping hier georganiseerd. 

We fietsen verder op brede fietspaden richting de stad. Soms delen we een rijstrook met de bussen en taxi’s. 

We rijden de stad binnen langs Arco della Pace. 

Uiteraard kan een bezoek aan de Decathlon niet ontbreken. Ja, die is hier op zondag open. We hebben nog een gasbidon nodig. 

We zien dan de Duomo verschijnen. Dit is echt wel indrukwekkend. Er loopt heel veel volk rond. 

We gaan even windowshoppen Galleria Vittorio Emanuele. Niet alleen de winkels zien er goed uit, de galerij is echt geweldig. 

We picknicken in een heel mooi park. Er zijn daar verschillende soorten speeltuinen. Wij eten aan de swingspeeltuin. Dit is een speeltuin vol met schommels ☺️. 

We moeten deze middag nog vol aan de bak, 36 km. Mijn humeur en goesting hebben niet hun beste dag. Ik ben precies wat moe en kan niet zoveel verdragen. 

We fietsen de hele middag langs het kanaal. Het is een goed fietspad. Mijn medepassagier vindt het megasaai want er is geen boot te zien. We passeren heel veel parkjes en speeltuinen. Gelukkig zijn er regelmatig kraantjes met water, het is immers warm. 

Een ijsje in Inzago smaakt echt. Er zijn vele anderen die hetzelfde gedacht hebben als ons. We passeren heel wat fietsers vandaag, het is zondag én prachtig weer. 

Plots zien we toch bootjes op het kanaal. Er is een kajakwedstrijd. Dit is toch wel een belevenis. 

We zitten op 10 km van ons hotel, ja, geen camping in de buurt. 

Rond kwart voor 5 komen we aan in het Country hotel. 

We bestellen pizza. Hannah is een moeilijke klant. We kiezen een pizza met worst en frietjes 😇. We vergeten echter te vermelden dat er geen kaas op mag, maar de rest lust ze wel. 

Deze avond zullen Jan en ik de Cats aanmoedigen. 

Morgen wijzigen we onze route een beetje. We fietsen naar het Lago Iseo. Daar zijn er heel wat campings in de buurt.

A domani 😘!

Dag 74: Canale Villoresi 💦

Gallliate – Milaan: 62 km

Gisterenavond hebben we nog lang kunnen buiten zitten. Er stond behoorlijk wat wind en dit had zo zijn voordelen. Onze natte kleren waren heel snel droog én de muggen werden weggeblazen 😂. 

Deze morgen wordt er efficiënt opgeruimd en zo kunnen we op 9u20 vertrekken. Het belooft weer een warme dag te worden. 

Het is zaterdag en we merken dit al meteen. We passeren heel wat wielertoeristen. We krijgen regelmatig een ‘schouderklopje’. 

Vandaag fietsen we bijna de hele dag langs het Canale Villoresi. Het fietspad bolt heel goed. Hannes vindt het heel jammer dat er geen boten zijn, anders was het voor hem de perfecte dag geweest. We passeren heel regelmatig langs de rand van de stad. Eigenlijk wel een hele fijne route. Met mijn maatje Hannes heb ik toch al moeten lachen met de keffertjes en de mormels die we passeren 🐕🐩🐕‍🦺🦮.

Tegen de middag hebben we al over de 30 km in de benen. Na een bezoek aan de winkel picknicken we terug aan een speeltuin. Tegenwoordig spelen de H’tjes heel weinig op de speeltuin. Hannah nog meer dan Hannes wel…

Ik denk dat de speeltuinen vaak voor jongere kinderen zijn. Hannah heeft graag al een beetje meer uitdaging en Hannes…ja…die is soms nogal kieskeurig ☺️. 

Deze middag fietsen we langs een ander kanaal richting Milaan. Vandaar rijden we door allerlei parken. Ik heb terug een nieuw maatje bij mij op de fiets. Het wordt een gezellige praatnamiddag ☺️. Soms kan ze toch zooooo lief zijn. 

We zien in de verte San Siro liggen, de thuishaven van Inter en AC Milaan. Zo weet ik dat we bijna bij de camping zijn. 

De campingplaatsen zijn onder de bomen, gelukkig. Er staat ook een fris windje. Het wordt wel een vrij dure aangelegenheid MAAR er is toiletpapier. Ik vind als je veel betaalt voor een camping dat er op zijn minst toiletpapier moet aanwezig zijn. Wij hebben wel een rolletje mee…maar een beetje ‘luxe’ mag wel 😂. 

Naast de camping ligt een waterpark met megaglijbanen. Het jongste H’tje heeft er haar ogen al op uitgekeken. We moeten nog eens nadenken wat we gaan doen morgen. 

We moeten beginnen rekening houden met het warme weer. Het gaat hier elke dag vlotjes boven de 30. We merken dat we na de middag wat vermoeider beginnen te worden. Maar wie weet helpt het op 3x per dag supercalifragilisticexpialidocious te zeggen en voel we ons beter. Morgen probeer ik dit alvast 😜. 

We eten nog een lekker ijsje in een gelateria. En rusten wat uit op de camping. 

A domani! 😘

Dag 73: besneeuwde bergtoppen 🏔️

Vercelli – Gallliate: 51,44 km

Gisterenavond moest er nog een crisis opgelost worden, maar uiteindelijk is iedereen toch in slaap geraakt. 

Het ontbijt is deze keer gene vetten…broodjes en koeken uit het plastiek, maar wel een zak granola. 

We zijn vroeg klaar en kunnen om 9u15 vertrekken. Vandaag fietsen we naar een camping. 

We rijden langs rustige fietswegen en  passeren wat kleine gehuchtjes. We passeren terug heel wat rijstvelden. 

Het is vandaag klaar weer, de zon schijnt én we zien de blauwe lucht. Daardoor zien we eindelijk de sneeuwtoppen van de bergen! Echt machtig!

Volgens reisleider Jan moeten we 23 km fietsen tot in Novara, helaas…na 23 km fietsen we nog altijd tussen de velden. Onze reisleider had eventjes last van dyscalculie…cijfertjes omwisselen 🫣. 

Vandaag winkelen we in de Tigros. Deze keten hebben we nog niet gehad. De karren zijn alvast goed gekeurd ☺️. 

Voor het middageten stoppen we in een Park in Novara. Het is een mooi, groot park. 

We fietsen daarna nog door het centrum. Wat een gezellige stad! Ik kende de naam alleen van de volleybal, maar het is er volgens mij heel aangenaam vertoeven. 

Ook deze namiddag rijden we langs rustige wegen. We fietsen naast het kanaal op een boerenpad. Mijn medepassagier is tevreden met de route, enkel de rijstvelden is hij wat beu. We moeten ons even manoeuvreren over een brugje, maar na wat prutsen geraken we door. 

Het is maar een korte etappe naar de camping. En…er is een zwembad! H’tjes weer content. 

Jan en ik doen ondertussen een terrasje. De thermometer gaat vlotjes boven de 30 graden. 

Gelukkig hebben we een plekje voor onze tenten in de schaduw. We moeten ze wel even herschikken door een vreselijk mierennest. In een mum van tijd zat de voortent (en mijn voeten) vol. Eerlijk heb ik liever pimpaljoentjes 🐞dan mieren 🐜.

Er is wel wat wind hier opgekomen in de namiddag. Het sneeuwt hier precies soms. 

Wanneer Jan kookt spelen de H’tjes met de stenen bij de rivier. 

Hopelijk blijven de muggen deze keer wat verder van ons…🙏. 

Morgen fietsen we naar Milaan. 

A domani 😘