Month: July 2020

Rond 7u30 ontwaakten de H’tjes. We mochten gisteren in de studio bij Gael en Emilie slapen dus moesten we geen tent afbreken.

Na een goed ontbijt en een bezoekje aan de supermarkt kon onze tocht beginnen. Vanaf Luik volgden we de Ourthe. Vorig jaar hebben we dit stukje ook al gedaan. Vlak en wonderschoon. Wel heel veel volk…misschien dat het weekend er wel iets voor tussen zit. We hadden plots een onaangekondigde wegversperring. We moesten onze kar keren en verder rijden aan de andere kant van de rivier. Voor de rest is deze weg heel goed aangeduid!

We fietsten tot de middag. Sommigen vragen zich misschien af of de H’tjes zich niet vervelen op de fiets…wel…Neen dus. Hannes stelt heel veel vragen. Stiekem ben ik blij dat Jan altijd in zijn buurt zit, zodat hij op al die vragen een antwoord kan verzinnen 😉. Er is altijd wel iets te zien: dieren, vogels, andere mensen, sluizen, boten…noem maar op. Hannah is onze nachtegaal, zoals de trouwe lezers al weten 😀. Maar ook zij stelt vragen. Ze is soms de papegaai van Hannes. Daarnaast speelt Hannah verstoppertje met haar Dadou (één of andere knuffel die ze mee heeft) en kijkt ze veel rond. Dus vervelen…nooit. Zagen…zelden of nooit…dus dat is wel heel tof!

Deze middag vonden we een leuke picknickplaats mét speeltuin. Altijd een voltreffer. Hannes vindt boterhammen maar saai…meneertje wil slaatjes…dus kreeg hij deze middag eentje (het is niet elke middag feest hoor!).

Na het middageten cruisden we verder. Vandaag hadden we niet echt een eindbestemming voor ogen. Er zijn immers voldoende campings langs de Ourthe. We passeerden heel wat jeugdbewegingskampplaatsen. Rond Hamoir zagen de H’tjes hier en daar zwemmers in de rivier. Voor hen het signaal om te vermelden dat we zwemkleren én zwemschoenen bijhebben en dat deze wel eens mochten gebruikt worden. We vonden in Hamoir een plekje om pootje te baden mét zwemschoenen maar zonder zwempak. Deze activiteit was oké, maar nog niet voldoende.

Jan vond een camping op 6 km. Hannes was onze gps. Het venijn zat vandaag in de staart. We moesten op de grote weg fietsen (vandaag bijna de hele dag op aparte fietspaden!) én vooral bergop…maar 2x bergop om u tegen te zeggen. De trein geraakte zonder stoppen boven!! Applausje voor Jan (en Hannes).

Om naar de camping de rijden moesten we over een laatste hindernis…een brug met poortjes. Het eerste poortje konden we zelfstandig door, bij het andere poortje werden we geholpen door andere mensen…alle chance.

Aangekomen op de camping was het een wedstrijdje zwemkleren en -schoenen aandoen en zo snel mogelijk naar de rivier. De H’tjes beleefden een toptijd in het water. Wij hebben gescoord 😉.

We laten ons op vakantie vaak leiden door het toeval…en vandaag kwamen plots gekenden op bezoek aan onze tent. Ann en Peter (Reynvoet) staan hier met hun gezin op de camping. Een aperitiefje mocht niet ontbreken. Wij mochten hun restjes opeten en gebruik maken van hun infrastructuur 😀. Hoe cool is dat niet! En zo werd het weer een wonderschone dag met een toffe ontmoeting met warme mensen 😍.

Gisterenavond hebben we samen gegeten met Seb, Coralie , Leon, Clarisse en Odile. Het smaakte! Na een ijsje vlogen de H’tjes de tent in. Het duurde eventjes voordat ze in dromenland lagen 😀.

Ondertussen regelden Seb en Coralie een slaapplaats voor vandaag, bij Gael en Emilie, de broer van Coralie.

Tegen 8u15 waren de H’tjes wakker. Ondertussen had Jan de zakken al gemaakt. De binnenkant van de tent was ook al bijna opgeruimd.

We mochten mee aanschuiven aan tafel buiten. Lucky us! Ondertussen waren de H’tjes en de 2 oudsten vriendjes geworden. Ze wilden dan ook niet vertrekken 😀.

Tegen 10u15 reed de trein op gang. We hadden heel wat kilometers voor de boeg…zo’n 65 km. We volgen Rando velo 4. Leve de GPS, want met enkel de pijltjes/stickers volgen zouden we er niet komen 😉.

We reden langs Orp-Jauche en andere kleine dorpjes. We passeerden een weegbrug en wogen de trein: 220 kg 🤪. Tegen de middag waren we in Avernas. Daar vonden we een speeltuin om te picknicken.

Het weer was prachtig en de fietsroute redelijk pittig…bergop bergaf. Een merkwaardig feitje: we hingen allemaal vol met kleine vliegjes.

In de namiddag nuttigden we een lekker ijsje in Waremme. We fietsen verder richting Luik. Ondertussen was Hannah in slaap gevallen in de Weehoo. Hannes trapte duchtig verder.

De laatste 10 km was Hannes onze gids. Hij vindt dat geweldig om te doen…en we geraken op onze bestemming dus dat marcheert wel 😀. Rond 17u30 arriveerden we Gael en Emilie. Na een heerlijke spaghetti konden we een bad nemen.

We hoeven onze tent vandaag niet op te stellen. We mogen in hun studio slapen.

De H’tjes lagen snel in slaap. Nu genieten wij van een drankje in de tuin. Morgen rijden we langs de Ourthe.

Gisterenavond mochten we genieten van een lekkere maaltijd bij Gonzague en Nathalie. Wanneer de kindjes in de tent lagen én zeer snel in slaap gevallen waren konden wij genieten van een overheerlijk dessert en een gezellige babbel.

Na een goede nachtrust konden we mee ontbijten met onze gastheren. Daarna was het de tent afbreken, fietsen klaarmaken en vertrekken.

Rond 9u50 begonnen we te fietsen. Gonzague en Nathalie hadden hun kennissenkring aangesproken voor een slaapplaats. We mogen blijven logeren bij Seb en Coralie. Hoe tof is dat! Aangezien het aan het regenen was én we een campingplaats hadden voor ‘s avonds hebben we een bezoek gebracht aan het Afrikamuseum. We konden de roots van tonton Eugène eens bekijken. Heel mooi museum, een aanrader, ook met kinderen.

In het park van Tervuren, heel mooi park trouwens, hebben we gepicknickt.

Daarna konden we eindelijk vertrekken met de fiets. We reden via Overijse richting Wallonië. Nu pas begint de vakantie voor Hannah. We zijn in Wallonië. Moppersmurf Hannes ontdooide toen we voor de tingeling stonden. Eindelijk moesten we wachten voor de trein. En onze brompot werd een vrolijke smurf. Hannah heeft dit jaar heel wat liedjes en gedichtjes geleerd van juf Marjolein. We danken haar de extra inspiratie voor Hannahs’jukebox. We hebben al veel variatie gehoord.

Op het marktje van Grez Doiseau stopten we om kersen en frambozen te eten. Daarna reden we door richting Jodoigne. Het ging bergop en bergaf maar wel een hele mooie route.

De laatste kilometers is Hannes onze GPS. Hij moet ons dan de weg wijzen. Hij deed dit vandaag feilloos.

Rond 17u arriveerden we bij Seb en Coralie met hun 3 kindjes. Ondertussen hebben zij al een slaapplaats voor ons geregeld in Luik, hoe cool is dat!

Onze tent staat op, we zijn fris gewassen en hebben het geluk dat we mogen aanschuiven aan tafel (buiten met 1,5m Social distancing). Ondertussen spelen de H’tjes in de tuin. Het leven kan toch schoon zijn 🤗.

Na een rustige nacht ontwaakten de H’tjes rond 7u. Voor een eerste nacht in de tent viel dit heel goed mee 😀.

We mochten ontbijten in de living van Inge en Gerd. De overheerlijke pannenkoeken werden gesmaakt. Daarna was het tijd om de tent op te ruimen. De meisjes zijn verantwoordelijk voor de binnenkant van de tent (slaapzakken, slaapmatjes en kussens plooien), de jongens voor het afbreken van de tenten. Dit loopt (meestal) redelijk gesmeerd.

Deze ochtend was het terug wat aan het regenen. Het afbreken ging dus wat trager. Aangezien we niet te ver moesten fietsen was het ‘à l’aise’. Rond 11u kon de trein vertrekken.

We reden langs Ternat en Dilbeek Brussel binnen. Het was een rustige weg met hier en daar al een voorproefje van wat ons de verdere vakantie te wachten staat…af en toe een klimmetje. We passeerden stukjes bos…gelukkig woont de Gruffalo daar niet. Gisteren werd hij al gespot…de voetstappen dan toch 😂.

‘s middags begon het terug hard te regenen. Gelukkig hadden we net boodschappen gedaan. Onze picknick hebben we dan maar opgegeten aan de ingang van de winkel.

Rond 14u reed de trein de Grote Markt op. Wel tof eigenlijk 😀. We brachten Manneke en Jeanneke Pis een bezoekje.

Door een vergeten regenjas in Oostakker kregen we daar ook bezoek. Tante Elke en Olivia maakten een fotoshoot van ons, aten mee een ijsje en Olivia entertainde de H’tjes bij de fontein.

Na het afscheid reden we door richting het Paleis en de Wetstraat. Dit maakte toch wel indruk op de H’tjes.

Van daaruit cruisden we verder richting Sint-Pieters-Woluwe. De H’tjes konden nog even hun energie kwijt op een speelplein om daarna door te rijden tot bij Nathalie en Gonzague. Terwijl wij de tenten opzetten, werd een heerlijke maaltijd voor ons bereid.

Na een deugddoende douche liggen de H’tjes in de tent…liggen is echt het woord…voor de rest is er een dik feestje aan de gang. Duimen voor een goede nacht 😉.

Morgen rijden we richting Orp. Jan is nog op zoek naar een slaapplaats. Het is toch altijd een avontuur.

Deze morgen waren er 2 grote enthousiastelingen die onmiddellijk wilden vertrekken. Klein probleempje: we moesten alles nog inpakken. Gelukkig waren we (Jan dan toch) goed voorbereid: er was een paklijst en het meeste materiaal lag al klaar.

Tegen half 12 was de frigo leeg, het huis opgeruimd én vooral…waren de fietsen klaar ( de H’tjes waren al een uur vroeger vertrekkensklaar 😃).

De trein trok zich op gang richting Schellebelle door de Kalkense Meersen. Heel mooi stukje! Daarenboven hebben we 2 nieuwe letters gevonden voor de wedstrijd ‘Fiets rond uw kot’ (van Vlaanderen fietsland). Na een goed uur fietsen zijn we gestopt in Wichelen om e spaghetti te eten. Het smaakte! Na onze middagstop mochten we op de overzet. Wat een feest is dat toch altijd!!! 3 contente kindjes 😀 (de H’tjes én Jan).

We kronkelden verder richting Lede. Onze volgende tussenstop was bij tante Ilse en nonkel Joost. Zij zitten volop in de verbouwingen. Wie een raam/meerdere ramen of een voordeur nodig heeft, mag zich altijd tot hen wenden! Terwijl we binnen wat aan het bijpraten waren, begon het goed te regenen. We hadden dus geluk 😀. Toen we vertrokken was de bui over.

Van Lede trokken we richting Aalst door het prachtig natuurdomein van Honegem. Hannes was onze gids met de gps in de handen en wij, Jan en ik, voelden ons precies Wout Van Aert in het veld. En Hannah…die keek rustig toe.

Vanuit Aalst ging het langs Dender naar Affligem. Hier had Jan via warmshowers voor de overnachting gezorgd. Maar het laatste stukje van de dag was nog hevig…we kregen een serieuze plensbui over ons. En Jan had zich een beetje vergist…waren we nu toch al te ver gereden…we moesten in de gietende regen rechtsomkeer maken… Maar hé, we survived en we kwamen terecht bij een hele warme familie.

We werden verwelkomd door Gerd en de hond Bor. Hannes was niet zo’n fan van Bor… na een kennismakingsbabbel werden de tenten opgezet. Voor de kindjes was het al snel bedtijd. Uiteraard met het nodige praten, ruziemaken en tranen….maar na een half uurtje was het stil.

Ondertussen was Inge, de gastvrouw, ook thuisgekomen. We mochten mee aanschuiven voor een heerlijke maaltijd. Na een goede douche is het nu bedtijd. De eerste dag zat er alweer op…we zijn nu echt vertrokken.

Na een jaartje de benen te laten rusten is het woensdag terug zo ver… We vertrekken met de fietsen voor ons jaarlijks rondje. Dit jaar blijven we opnieuw in België en trekken we terug over de taalgrens. We hebben nog zoveel moois niet gezien in België dus waarom niet.

Ik vind het wel een klein beetje spannender dan anders. We moeten er geen doekjes om winden dat Corona er nog altijd is. Als we de nieuwsberichten mogen geloven is het zelfs terug meer aanwezig. Voor de fietstochtjes op zich, blijven we uiteraard in onze bubbel. Het kamperen en overnachten via warm showers is nog iets anders. Ik hoop dat we dit de komende 2 à 3 weken zullen kunnen blijven gebruiken.

Onze uitrusting is in vergelijk met vorig jaar niet veel veranderd. Jan zal met de trein rijden. De trein bevat de pino (tandem), weehoo (achterstuk), de H’tjes (Hannah en Hannes) en nog wat bagage. Ik rijd met mijn fietske en … wat extra bagage (peanuts in vergelijking met Jan).

Het parcours heeft Jan uitgestippeld…dus als het te lastig wordt…me know nothing :-).

Het gezelschap blijft ook gelijk. Alleen is iedereen een jaartje ouder.

Jan, mijn vriend en papa van Hannes en Hannah, is de drijvende kracht achter dit ‘project’. Hij kan zich uren bezighouden met zoeken naar routes, lezen van verhalen, geschikte materialen uitzoeken… Ik, Anke, voer uit :-)…en verzorg de blog. De H’tjes zijn onze lieftallige kindjes. Hannes is in april 6 geworden. Hij zit vooraan op de pino. Hannes trapt veel mee, kan wel een hulpje zijn voor Jan als het bergop gaat. Daarnaast stelt hij duizend-en-één vragen. En…hij wil de reisgids zijn…hij droomt ervan met de gps in zijn handen ons de weg te wijzen. Achteraan zit Hannah. Zij wordt 5 in november. Hannah trapt enkel mee als het bergAF gaat. Dan is ze immers sneller dan mama…bergop is te lastig voor haar. Zij is onze jukebox/nachtegaal. Gekende, minder gekende én zelf verzonnen liedjes passeren de revue.

Zo, wij zijn er alvast klaar voor. We proberen jullie dadelijks op de hoogte te brengen van onze avonturen. Veel leesplezier 😉