janankehanneshannah

Berlanga de Duero – Soria: 49 km

Gisterenavond hebben we beslist om onze route een klein beetje te wijzigen omdat we te weinig overnachtingsplaatsen tegenkomen. 

Na een behoorlijke nachtrust, wat eitjes voor Jan en de H’tjes kunnen we vertrekken. Ons einddoel vandaag is Soria. We rijden de hele dag op de SO-100. We rijden op en neer en zien het landschap regelmatig veranderen. Vandaag zien we veel bossen en ‘rode’ aarde. Het verkeer valt heel goed mee langs deze weg. Er passeren wel auto’s maar het is een vrij rustige weg. 

Na onze eerste stop wisselen Hannes en Hannah van plaats (Hannes heeft zijn handschoenen nodig. Het is redelijk frisjes vandaag.)

Ik heb onmiddellijk een spraakwaterval op de fiets 😀. 

We picknicken ‘s middags in Quitana Redonda. Daar is een kleine kruidenierswinkel waar we nog wat beleg kunnen kopen. We eten aan de sporthal. Er is daar een voetbalveld, een padelveld, fitnesstoestellen en ze zijn een speelplein aan het afwerken. 

Na de middag hebben we nog een kleine 20 km af te leggen. Onze formatie is terug zoals normaal, Hannah bij Jan en Hannes bij mij. 

We passeren wegenwerken. En…er staan er daar toch weer twee met bordjes te zwaaien. Geen verkeerslichten hier, wel mannen met bordjes 😀. 

Onze camping ligt voor Soria. We zeggen onze vertrouwde weg SO-100 vaarwel en duiken naar beneden naar de camping. Het is een kleine, rustige camping. We installeren ons en hebben dan halvelings een ijsje met bollen beloofd aan de H’tjes (die ons daar uiteraard maar al te graag aan herinneren). Maar eerst wat opruimwerk. We zien dat onze pot rode tomatensaus kapot is…dus zak uitkuisen en trui proberen proper krijgen. 

De weg naar de stad is nog pittig. Het ijssalon gaat maar om 17u15 open. We zijn de eerste klanten 😀. 

Voor het terugfietsen hebben we gelukkig een betere berijdbare weg gevonden. 

De paella smaakt. De douche is geweldig. En zo komt een einde aan onze 29ste vakantiedag, officieel de langste periode dat we samen op vakantie zijn. Al 29 dagen overleefd met de H’tjes (en met Jan 🤪). We hebben uiteraard nog veel tijd samen te gaan. Het is soms pittig, heel pittig. Maar heel vaak ook heel leuk. Wanneer het moeilijk is, dan denk ik dat onze vakantie een voorrecht is, iets unieks waar we hopelijk nog lang zullen moeten aan terugdenken. Het zal regelmatig nog eens botsen. Maar er wordt veel gelijmd en er is liefde. 

Ondertussen is Jan een gaatje aan het zoeken in de band van het karretje. Die staat plat. Hopelijk is dit terug snel gefixt en kunnen we morgen weer fietsen. Dit keer richting een hotel ☺️. 
Deze nacht wordt het 🥶 .

Ze voorspellen 2 graden. Ook morgen haalt de thermometer niet meer dan 16 graden. We zullen wat laagjes moeten voorzien.

Adiós 😘

8U30: Als ontbijt eet ik altijd het liefst muesli.maar meestal is het boterham met confituur.

op de fiets ben ik altijd de commentator.

11U30: In de middag eten we eerst een fruitje. We middageten dus altijd ROND 12U30

13U:  dan fietsen we verder.

15U: dan volgt het leukste van de dag. een drankje en een helado( ijsje)

16U: dan zitten we op de camping en zetten we de tent op

16U30: ( altijd als er een zwembad open is zwemmen we)(maar dit is niet altijd)

18U30: avondeten

19U45: mama 👩 leest Harry Potter(1,2,3,4,5,6,7) voor

20U15: lezen in bed 🛌/ tent 🏕️ ⛺️⛺️⛺️⛺️

20U20: slapen 

San Esteban de Gormaz – Berlanga de Duero: 40 km

We logeerden gisteren in een heel fijn huisje gelegen bovenaan het dorp aan de kerk. We konden genieten van een mooie zonsondergang. Mijn hartje maakte nog een vreugdesprongetje na een onverwacht telefoontje met metekind 1, Olivia 😀❤️. 

Deze morgen is het terug op het gemakje. Het is dan ook vakantie voor ons. Op deze vakantie proberen we alles eens los te laten, even uit de ratrace. Niet altijd even gemakkelijk, maar het begint te lukken 😉. 

Vandaag is het een vrij ‘rustige’ rit, een 320tal meter omhoog. Vanuit San Esteban de Gormaz rijden we rustig naar La Rasa. We fietsen een stukje in het bos. De weg is bezaaid met pluisjes. Het lijkt alsof we in de sneeuw rijden 😀. Gelukkig hebben we geen last van allergieën 🤧. 

We passeren de guardia civil en mogen gelukkig passeren 😉. Een beetje verder zien we weiden vol met hop staan, maar echt heel veel. We denken dat het bedrijf een bezoekje krijgt van de guardia civil. Er was heel veel politie aanwezig. Ondertussen leren de H’tjes het begrip ‘zwartwerk’ kennen 🫣. 

Na Navapalos komt er een stevig klimmetje aan. We moeten even vol aan de bak. Gelukkig is Hannes zijn batterij 🔋 opgeladen en trapt hij goed mee. Vanaf dan hebben we de wind in de rug (@Henk: wind in ‘t gat, we vliegen eindelijk 😀). 

We picknicken in Recuerda. De rust wordt echter verstoord door een hond.  Wij (de H’tjes en ik) zullen eens in therapie moeten gaan zoals Evi, in Iedereen Beroemd. De hond 🐕 kwam bij ons liggen tijdens ons eten. Hij deed eigenlijk niets verkeerd, maar ik was niet op mijn gemak. De picknick was snel voorbij. 

‘s Middags staan slechts 12 kilometer op het programma. Tijdens het eerste deeltje ondervraagt Hannes Hannah. De maal-en deeltafels zullen goed gekend zijn 😀. Het gaat bergop bergaf. Gelukkig blijft de wind ons goed duwen. Het laatste klimmetje is een serieuze kuitenbijter. Daarna is het nog anderhalve kilometer bergaf tot Berlanga de Duero. 

Hier blijven we in een hostel slapen. We hebben een ruime kamer met keuken. Op de bovenste verdieping hebben we nog een keuken en een prachtig uitzicht op het kasteel. 

Het doet deugd om vroeg op onze bestemming te zijn. 

Het weer is niet zo denderend vandaag; veel wolken en af en toe zon. De volgende dagen zal het niet meer zo warm zijn. Volgens mijn weerapp zal het de volgende dagen minder dan 20 graden zijn. MAAR…we circuleren nog altijd rond de 900 meter en we rijden naar Zaragoza, op 200 meter. Dus hoe lager…hoe warmer 😉.

De jongens kijken naar de Giro en ons fret kijkt naar DisneyPlus. 
Adiós ❤️

Aranda de Duero – San Esteban de Gormaz: 53,5 km

We blijven slapen in een hostel dus krijgt onze kleine baas muesli als ontbijt. Aangezien er geen kommen zijn, eten (vreten 🤣) Jan en Hannes samen uit een grote pot. Na het ontbijt kunnen we vertrekken. 

We rijden Aranda de Duero uit. De H’tjes hebben deze ochtend hun kaartsysteem uitgewerkt. Hannes rijdt rond met een gele, groene en rode kaart. Hannah heeft een schriftje bij om te turven. We zijn nog geen 5 km ver of we zijn de rode kaart ergens onderweg verloren. Wij, Jan en ik, hebben enkele bemerkingen bij hun ‘spel’. Zo kan Hannes geen streepjes krijgen en Hannah zet enkel streepjes als het haar past. Voor zichzelf is ze, uiteraard, helemaal niet streng. 

Na enkele kilometers rijd ik precies op een springbal. Blijkt dat mijn band aan het leeglopen is. Het eerste gaatje in de band is een feit. Jan, de man die alles kan, fixt dit heel snel. In een tijdspanne van 2 potjes UNO is het euvel hersteld. Veel te snel volgens de H’tjes 🤪. 

We rijden verder door kleine dorpjes. De weg gaat gestaag omhoog. Tegen de middag zijn we in Castillejo de Robledo. We weten dat we goed moeten eten want in de namiddag beginnen we onmiddellijk met een klimmetje van ongeveer 1 km aan 9 procent. 

Het klimmetje verteren we goed en we blijven even op de hoogvlakte fietsen. De grond zit daar vol van de stenen. De gewassen groeien er gewoon rond. 

Er volgt een mooie afdaling tot in Langa de Duero. Net voor het dorpje moeten we rechtsaf om de resterende 15 kilometer te rijden. De weg is verschrikkelijk, heel veel hobbels. Het gaat tergend traag vooruit. Mijn compagnon heeft ook niet zoveel zin om mee te trappen 🙄. Maar ook dit overleven we. Vanaf Soto de San Esteban is de weg weer een cruisebaan. Zo fietsen we snel naar onze eindbestemming: San Esteban de Gormaz. Op een terrasje komen we enkele sympathieke Belgische fietsers tegen. Altijd leuk om andere fietsers tegen te komen, altijd leuke verhalen 😀. De H’tjes worden verwend en krijgen een doosje met snoepjes 🍭. 

Vandaar fietsen we naar onze casa rural. Ons huisje is helemaal boven in het dorp, vlakbij de kerk. 

Het is een prachtig huis. 3 slaapkamers met in elke kamer een badkamer. De H’tjes zullen terug apart slapen. Het zal dus rustig zijn deze avond ☺️☺️☺️. 

Na het douchen, wordt er nog voor school gewerkt. Na wat dramatische taferelen (door vooral Hannah) slagen ze er in om dit tot een goed einde te brengen. 

We hebben hier een goed uitgeruste keuken. Daar profiteren we van, we eten patatjes in de oven met kalkoen en groentjes. We drinken hier een heerlijk wijntje 🍷. 

De vaatwas doet doet onze afwas vandaag. En nu kan ik in de relaxzetel mijn vermoeide benen wat laten rusten. 

Morgen fietsen we verder. Waarschijnlijk wordt het terug een onderkomen met een bed aangezien we nog geen campings in de buurt hebben gevonden. 

Adiós 😘

Peñafiel – Aranda de Duero: 44,30 km

Hannah had gisteren wat vriendjes gemaakt op de camping en speelt er deze ochtend opnieuw mee. Hannes vindt die ‘kinders’ maar saai. 

Heel veel Nederlanders op de camping dus ‘moeten’ we geregeld een praatje slaan. Af en toe wel eens fijn, maar ik geniet er ook van om alleen te zijn. 

Gisterenavond zagen we een prachtige hemel. En er kwam zelfs een beetje regen uit.

Omdat het zondag is hebben we gisteren koeken besteld bij de bakker. Die worden wel maar om 9u15 geleverd, maar het is à l’aise vandaag (voor mij toch). 

We vertrekken pas rond 10u45, wat redelijk laat is voor ons doen. 

We vertrekken met een lange t-shirt maar al snel moeten we die vervangen door onze korte t-shirt. Het is goed fietsweer vandaag. 

De H’tjes hebben hun thermisch broekje en hun trui aan. 

De weg is rustig dus kunnen we naast elkaar fietsen. Vandaag wordt het echter een ‘gevecht’. Dit keer over sandalen. Hannah doet ze uit, Hannes neemt ze af en Hannah wil ze niet terug. Na heel wat geleuter komen ze uiteindelijk terug bij Hannah.

Ondertussen heeft Hannes een kaartensysteem bedacht. Voor wie Hannes niet kent, hij wil scheidsrechter worden en hij deelt graag kaarten uit. Dus zullen ze deze avond rode en gele kaarten maken. Enkel Jan, Hannah en ik kunnen kaarten verdienen volgens zijn reglement (vloeken, niet luisteren, door rood rijden… = rood – tikje op de helm, aan verkeerde kant weg rijden….= geel). Hebben ze weer hun bezigheid de komende dagen. Hannah mag turven. 

Veel mensen vragen zich af of de H’tjes zich niet vervelen. Zoals jullie merken, neen dus 😀. 

Deze morgen moeten we nog even omhoog tot in Mambrilla de Castrejón. Van daar is het bergaf tot in Roa. Daar picknicken we aan een speeltuin.

Ik zoek er even de rust op, want de H’tjes zijn druk 😬. 

Onze eindhalte vandaag is Aranda de Duero. 

Deze namiddag is het in één rechte platte lijn (hoewel het volgens het profiel lichtjes omhoog gaat) naar onze hostel. Volgens Jan met de wind mee, volgens mijn aanvoelen met zijwind. Maar we gaan goed vooruit. Voor we het goed en wel beseffen staan we in het centrum van Aranda de Duero. We eten nog eens een echt ijsje, met bollen. We verslikken ons net niet in de prijs, 20 euro voor 4 ijsjes met 2 bollen!!! Dat wordt morgen een boterham minder 🤪. 

In ons hostel mochten we een kamer kiezen. Zo zitten we nu op een appartement met 3 slaapkamers, een living en een keuken.

Er is hier zelfs een mercado die open is op zondagnamiddag. 

Hannah kijkt hier naar Real Madrid-tv. Ja, onze voetbalster is superfan van Thibaut Courtois. Hannes is druk bezig met een fietsroute in elkaar te boksen voor volgend jaar met Hemelvaart. Jan kijkt naar de Giro en ik ga wat rusten. 

Mijn beentje in de lucht en wat chillen 😎. Ik denk ondertussen aan mijn allerliefste collega’s en leerlingen van team 5 die morgen op bosklassen vertrekken. Heel veel plezier!! Maak er een onvergetelijke meerdaagse van! Ik ben al benieuwd naar jullie verhalen. 🌳🌳🌳

O ja, wil je eens mijn persoonlijk commentator horen onderweg? Check zeker het filmpje! Na vandaag heeft hij nog een ander mogelijk beroep gevonden…achtergrondzanger 🙄😬. Ik zou zeggen…schoenmaker blijf bij jouw leest 🤪.
Adiós! ❤️

Coca – Peñafiel: 69 km

Gisterenavond zijn Jan en ik nog even naar de bar geweest. We hadden nog een klein ‘goestje’ en bestelden croquettas. We hadden bij andere mensen kleine kroketten gezien. Het duurde nogal lang tot we onze bestelling kregen. Groot was onze verbazing dat we 3 belegde broodjes kregen 🤣. Hadden we direct eten voor morgenochtend 😉. 

Gisteren hebben we de route bekeken en de volgende camping is over 70 km. We beslissen om gewoon de route te volgen en eens langs het kasteel te fietsen. 

We zijn vroeg klaar. Na ons bezoek aan de winkel is het 10u en kunnen we vertrekken. 

Het eerste deel is vrij saai…veel bomen, brandgangen tussen de weg en het bos…weinig uitzichten. We kunnen wel naast elkaar fietsen. 

De H’tjes beheksen elkaar de hele tijd. Als je hetzelfde woord op hetzelfde moment zegt en je roept als eerste: ‘Behekst!’ dan mag de persoon die niet ‘behekst’ heeft geroepen niets meer zeggen tot zijn/haar naam 3x gezegd wordt. Dolle pret dus op de fiets. Zo gaan de kilometers vrij vlug voorbij. Af en toe passeren we een stadje/dorpje wat er ook voor zorgt dat er wat afwisseling is 😊. 

Bij ons fruitje beslissen we om in Cuéllar te picknicken. Net voor we eten moeten we nog even omhoog. We moeten terug naar het plateau dat wat hoger ligt (op 900 meter). Ondertussen hebben we bijna de helft van het aantal kilometers van de dag afgelegd. 

Na onze middagpauze fietsen we verder. We moeten nog even fors omhoog in de stad. Daarna cruisen we op het plateau. Er volgen nog 3 ‘inzinkingen’ zoals het boekje het verwoordt. Dit wil zeggen, 3x bergaf maar ook terug bergop. De eerste inzinking is de zwaarste om die weer bovenop te komen. De andere twee zijn ‘piece of cake 🫣😜’. Wat daarna volgt, is een afdaling tot aan onze campingplaats in Peñafiel. Maar hoe mooi was dat. De hele dag is het uitzicht niet zo Waw. Maar de laatste 15 kilometer zijn adembenemend. Het is prachtig! En…het gaat nog eens bergaf ook. Me happy 😀. 

We komen vroeg aan op de camping, half vier. We kunnen eindelijk een wasmachine draaien 😀, hebben we morgen terug propere kleren!!

Het is een gezellige camping, uitgebaat door Nederlanders, uiteraard met veel Nederlandse gasten. Er is hier een speelplein en een tennisveld. De H’tjes zijn al bijna de hele tijd aan het tennissen. Vandaag moeten ze nog een beetje voor school werken. Met lange tanden (en chips) beginnen ze er aan. Het gaat gelukkig snel én goed. 

Morgen fietsen we weer verder, ditmaal een stukje tussen de wijngaarden 😀. 

Adiós 😀🤗