Dag 13: Falisolle – Domaine Claire Fontaine (47 km)

Deze nacht mochten we in het huis slapen. De H’tjes in een kamer. Jan en ik op een matras in de living. We hebben allemaal goed geslapen.

Jan was deze morgen fietshersteller van dienst: vervangen van mijn achterband en vervangen van de band van de Weehoo, dit om verdere pech te voorkomen. Onze supersympathieke gastvrouw vergezelde Jan naar de fietsenwinkel. De H’tjes konden zich uitleven met het speelgoed van de andere kindjes.

Rond 11u waren we vertrekkensklaar. Deze morgen hadden we een korte rit langs de Samber voor de boeg. We hadden deze 10 kilometer al eens gedaan, maar nu sloegen we ergens anders af om op de Ravel verder te fietsen. Het ging terug wat omhoog.

Deze middag stopten we aan een Ravelcafeetje. Daar konden we een dagschotel, frietjes met brochette en sla, eten aan een zeer democratische prijs. Deze middag reden we verder langs de mooie Ravel door de passen. Aangezien we in de voormiddag lichtjes bergop fietsten, konden we in de namiddag afdalen tot aan het Kanaal Brussel-Charleroi. Op een 7tal kilometer van de camping moesten we deze weg verlaten om te rijden naar Domaine Claire Fontaine.

Rond 15u45 arriveerden we aan de Blaarmeersen van Henegouwen. Naast een camping is hier ook zwembad, speelplein en zandbank aan verbonden. Nog voor de tent goed en wel op stond had Hannah haar zwemkleren al aan.

Na het opzetten van de tent vertrokken we richting het water. De H’tjes spetterden een tijdje in de zone voor de kindjes. Daarna vond Hannah het tijd voor het grote werk. Samen met Jan trotseerde ze de 2 grote glijbanen. Ze gleed zelfs een paar keer helemaal alleen van de langste glijbaan ๐Ÿ˜€, duidelijk een waterrat! Hannes genoot ondertussen van zijn mama-tijd en de speeltuin.

Na een welverdiend ijsje werd gedoucht en gegeten.

Na alweer een interessant partijtje vechten in de tent, werden de H’tjes opgesplitst en is het nu stil.

Morgen rijden we richting Ruisbroek. Daar worden we verwacht in de camping BAKAMA BOPE. We kijken er al keihard naar uit!

Tot morgen!

Dag 12: Dinant – Falisolle (58 km)

Gisterenavond werden de H’tjes weer gescheiden. Hannah viel onmiddellijk in slaap in onze tent. Voor Hannes was het wat moeilijker om de slaap te vatten. Hij hoorde de treinen en wou die, uiteraard, ook zien.

Deze morgen rond 8u ontwaakten de H’tjes. Probleem 1: de Nutellapot was bijna leeg en we hadden dus een nieuwe pot nodig. Jan ging er snel om in de winkel. Probleem 2: Jan zijn gsm was weg. Hij lag op te laden toen hij naar de winkel ging en was weg. Lichte paniek, zelfs bij Jan. Na een halfuur is hij gelukkig uitgekomen. We konden ons eindelijk klaarmaken om te vertrekken. We moesten wel nog even langs Dinant passeren om een nieuwe buitenland voor mijn fiets. Tegen 11u30 waren we dan toch vertrokken.

We hadden voor ‘s avonds een warm shower geregeld. Rond 18u konden we daar naartoe…dus een zee van tijd.

Vanuit Dinant moesten we van 80 naar 250 m. Een wondermooie Ravel begeleidde ons hierbij. We reden de hele tijd bergop, maar het voelde niet zo aan. Tegen de middag kregen we gezelschap van speciale fietsen op het oude spoor.

Na de middag zetten we onze rit verder richting onze slaapplaats. Probleem 3 drong zich aan: platte band van de Weehoo (fiets waar Hannah meestal opzit). Jan kon dit euvel razendsnel herstellen, maar de buitenband is zodanig versleten dat die dringend moet hersteld worden….

We arriveerden rond half 4 in Fosses. De laatste kilometers waren bergaf, dus niet veel trappen ๐Ÿ˜€. Van daar was het nog een 10tal kilometer naar de slaapplaats. Er was daar echter niet veel te beleven dus keerden we 3 km terug (jawel, omhoog…) omdat daar een meer was met recreatiemogelijkheden. We konden daar maar een uurtje blijven en 17 euro vonden we nu niet iets teveel voor een speelplein. Dan maar terug naar beneden.

Probleem 4: platte band nummer 2 van de Weehoo.

Na 10 minuten fietsen, probleem 5: platte band nummer 3 van de Weehoo. Hier werd ik even grumpy van. Maar Jan bleef lachen (mister sunshine ๐Ÿ˜‰). We konden van daar te voet gaan indien nodig รฉn hij had nog 3 plakkers om gaatjes te plakken. Ondertussen nam Hannah de plaats in op de Pino, ze was weer aan ‘t blinken.

Na een geweldige zware eindklim (13%) arriveerden we op onze bestemming. We werden verwelkomd door Thomas, zijn vrouw en 2 kindjes. Ze hadden eten klaargemaakt en we konden genieten van een heerlijk warme douche. Kortom, een toplocatie.

Nu gaan we slapen! Tot morgen!

Dag 11: Hogne – Dinant (37 km)

Gisteren zijn de H’tjes goed gaan slapen. Deze nacht hebben we nog enkele fikse regenbuien gehad. Dus waren de tenten goed nat deze morgen. Het natte gerief was nog niet allemaal droog dus was het nat inpakken. Maar daar kwamen alweer nieuwe regenbuien af. We doodden de tijd wat in de tent met verhaaltjes lezen, cijfertjes verbonden, kleuren…maar het bleef maar regenen.

Toen het wat aan het minderen was besloten we toch de tenten af te breken. Terwijl Jan dit deed, gingen de H’tjes en ik op zoek naar we dieren. We zitten immers op een soort van boerderijcamping. We vonden ganzen, geitjes, schapen en kippen. De ezel was er niet, tot verdriet van Hannes.

Rond 11u30 besloten we te vertrekken. We hadden immers een 40 tal kilometer voor de boeg en het beloofde lastig te zijn.

In de regen vertrokken we dus. We kregen enkele flinke klimmetjes voorgeschoteld. Het eerste uur hadden we nog geen 10 km afgelegd en het bleef maar regenen. Hannah verloor de moed niet en bleef maar liedjes zingen en Hannes…die was stil en trapte af en toe mee.

We besloten door te fietsen tot Ciney en zouden daar kijken om iets te eten. Het bleef bergop en een klein beetje bergaf gaan, maar…de regen minderde. Toen we rond 13u20 in Ciney aankwamen was het droog. In een gezellige brasserie zijn we iets gaan eten. Ondertussen hebben we Hannah verse droge kleren aangetrokken.

Onze bestemming was vandaag Dinant. Dit ligt heel wat lager dan waar we de vorige dagen vertoefden. In het eerste deel van de namiddagrit werden onze klimmersbenen serieus op de proef gesteld. Maar iedereen geraakte overal boven en Hannah…die bleef maar zingen.

De laatste 10 kilometer waren bergaf. Wat een zalige kilometers waren dat!

Het was een supermooie rit vandaag. Ik zag het deze voormiddag even wat somber in, maar na regen komt zonneschijn, ook in mijn hoofd ๐Ÿ˜‰. Gelukkig is het bij Jan bijna altijd zonneschijn. En…de natuur kan best wel wat regen gebruiken!

We staan nu op een droomcamping voor Hannes: aan de Maas met aan de overkant de spoorweg!

Na mijn Badasstraining ga ik een douchke nemen, de was plooien (ja, hier worden ook kleren gewassen en gedroogd) en een boekje lezen.

Tot morgen!

Dag 10: Barvaux – Hogne (43 km)

Even terug naar gisterenavond…Toen we de tent opzetten kwamen onze buren even kijken. Ze vroegen om de tent niet te dicht te zetten, wat we ook niet deden, want hun televisie stond immers vlakbij het raam. We (jan dus ๐Ÿ˜‰) hadden de tent extra goed vastgezet, het kon onweren. We waren dus goed voorbereid. . De H’tjes zijn al bij al vlot gaan slapen.

Rond 23u ging ik ook gaan slapen. Jan een beetje later. En toen kwam het…om 23u30 vonden de buren het tijd om hun televisie aan te steken en naar een Frans film of zo te kijken…en dit tot zeker 1u15. Weten we nu dus waarom we beter zo ver mogelijk van hen de tent opzetten ๐Ÿ˜‚…

Deze ochtend sliepen de H’tjes tot 8u…jawel!!! Het wordt elke dag beter. Enige nadeel…we kunnen niet zo vroeg vertrekken. Deze morgen konden we niet vroeger vertrekken want het regende. Het was trouwens een rustige nacht. Een beetje regen, geen onweer.

Na een bezoekje aan de winkel waren we tegen 11u vertrekkensklaar. We reden langs een mooie route richting Durbuy. We verlieten de Ourthe en reden richting Hotton. De hele voormiddag hadden we droog weer ๐Ÿ˜€.

We passeerden trouwens al heel wat scouts- en chirokampplaatsen.

Rond 12u30 picknickten we. Na 20′ begon het te regelen. Voor eventjes maar volgens de buienradar…maar niets was minder waar…de hele namiddag regen regen regen… Hannah lag ondertussen de slapen en Hannes trapte flink mee. De route was supermooi. Voor mij de mooiste tot nu toe. Mooie uitzichten, brede afzonderlijke fietspaden, af en toe een meer uitdagende weg, echt de moeite!

En ondertussen bleef het maar regenen. Aangekomen in Marche-en-Famenne kregen we een serieuze bui over ons. We schuilden onder een tankstation. Daar kregen de kindjes snoepjes van een motorrijder en speelden ze in een hondenwassalon. Na 45 min zijn we terug vertrokken, maar het bleef regenen.

Na een 10tal kilometer arriveerden we op onze camping, een rustige camping met diertjes.

Jammer dat er geen winkeltje is want Jan heeft nog eens in de regen naar de winkel moeten fietsen om eten.

Na een goede warme douche, lekker eten en een verhaaltje (we lezen de GVR momenteel) liggen de H’tjes in hun tent. Hopelijk slapen ze snel en lang. Het was voor hen geen evidente dag, maar ze waren superflink. Nooit geklaagd over de regen of de kou!

Hopelijk morgen beter weer! Fingers crossed ๐Ÿคž๐Ÿคž๐Ÿคž!

Tot morgen!

Dag 9: Esneux – Barvaux (40 km)

Ons plan heeft gewerkt gisteren. De H’tjes apart laten inslapen en dan Hannah verleggen als wij gaan slapen. Na enkele interessante conversaties zijn ze in slaap gevallen. Ze hebben precies ook geleerd dat ze mogen langer slapen dan 7u…om 7u50 waren ze pas wakker. Hopelijk zijn ze nu vertrokken voor de volgende dagen. ๐Ÿคž๐Ÿคž๐Ÿคž

Deze morgen rond 10u vertrokken. Er werd terug een warme dag voorspeld, dus hadden we niet onmiddellijk een doel voor ogen. Zien hoe het gaat en onderweg vinden we wel een camping.

In de voormiddag slingerden we verder langs de Ourthe onder begeleiding van de gezangen van nachtegaal Hannah. Hannes vindt het hier iets minder mooi want er varen geen grote boten, gelukkig zien we regelmatig een trein passeren ๐Ÿ˜‰.

‘s Middags eten we op een speelpleintje in de buurt van Hamoir.

Na het eten krijgen we een stevige beklimming voorgeschoteld. We geraken terug allemaal fietsend boven. De trein van Jan is bergaf het snelst. De H’tjes vinden het de max dat ze snellers zijn dan mama.

Plots krijgen we een stevige hindernis. We moeten met de fiets een brug over maar moeten dit al duwend doen. Hannah slaapt dus moeten we de Weehoo van de pino koppelen. Ook om de fietsen naar boven te duwen is dit de beste oplossing. We geraken er over! Jeuj! Dat verdient dan ook een pannenkoek ๐Ÿ˜€.

Na de pannenkoek komt er een nieuwe beklimming aan. Deze keer is de beklimming te steil en hebben we geen aanloop genoeg dus moeten we te voet omhoog. We merken dat we een shortcut genomen hebben en wat volgt is een geweldig leuke afdaling!

We arriveren rond 16u in Barvaux. Hier slaan we dan ook onze tenten op. We zitten op een redelijk grote camping. Onze tenten staan opgesteld tussen de mobilhomes en caravans. Maar…we hebben een plekje in de schaduw รฉn morgen zijn we toch weg.

Morgen rijden we terug een stukje verder. Jan, de planner, bekijkt de route deze avond. Het eerste deeltje van de route zullen we niet langs de fietsroute kunnen doen. Er is hier woensdag een tornado gepasseerd en er is wel veel schade. Maar Jan de man, vindt er wel iets op ๐Ÿ˜€, zoals altijd.

Tot morgen!

Dag 8: Esneux (Rust)

De H’tjes en samen slapen in de tent? Daar is nog wat training in nodig. De warme temperaturen en de duivelse Hannah waren gisteren de kruidige elementen die ervoor zorgden dat het pas laat stil was.

Om 7u waren ze er wel alweer…we hielden dus ons hart een beetje vast….vermoeide kindjes kunnen soms wel eens lastig zijn ๐Ÿ˜‰.

Vandaag dus een rustdag. Het plan was om in de voormiddag een activiteit te doen en in de namiddag te gaan zwemmen in de Ourthe.

De activiteit was een bezoek brengen aan de grotten van Comblain-le-pont. Te voet naar de bus (1,5 km), de bus nemen, te voet naar de grot (1,5 km) en op dezelfde manier terug. Wie Hannes een beetje kent, weet dat de verplaatsing op zich al een topactiviteit is.

Voor de rondleiding startte moesten we een helm aandoen, dit vonden de H’tjes geweldig. In de grotten kregen we een korte, duidelijke uitleg. Ook de kindjes konden goed meevlogen. We moesten 640 trappen doen, maar de H’tjes hebben dit goed gedaan.

Na het bezoek aan de grotten kregen we op een visuele manier te zien hoe de grotten ontstaan zijn. Dit eveneens in gebruikelijke taal. Niet te kinds, maar ook niet te moeilijk.

Ondertussen was het buiten om te bakken. We keerden met de bus terug. Daarna hadden we nog een kleine wandeling voor de boeg. Iets voor halfweg gaf รฉรฉn van onze medekampeerders een lift, een geschenk uit de hemel ๐Ÿ˜€.

Daarna volgde het beloofde zwempartijtje in de Ourthe. Je moet hier wel met je sandalen zwemmen, anders heek pijnlijk. De bodem ligt immers vol met stenen. Het water was heel verfrissend, eigenlijk heel koud. Eenmaal je er volledig in geweest bent, is het zalig. Tijdens het zwemmen hoorden we het rommelen, maar we hebben gelukkig geen onweer gehad.

Na het douchen en het eten liggen ze nu in de tent, elk apart. Hannah in onze tent en Hannes in de kindjestent. Ze maken nu geen ruzie, maar voeten interessant conversaties over rijden met de bus….

Morgen gaan we terug fietsen. We rijden richting Durbuy. We weten nog niet hoeveel kilometer, er zijn voldoende campings onderweg om te stoppen. Het wordt immers weer een warme dag.

Tot morgen!